ماکرینوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۸:
ماکرینوس با نام کامل مارکوس اوپلیوس ماکرینوس {{انگلیسی|Marcus Opellius Macrinus}} در حدود سال ۱۶۵ میلادی در سزاریا زاده شد. او از نژاد [[قوم بربر|بربر]] و وکیلی توانا و مشهور بود. ماکرینوس در زمان امپراتوری کاراکالا (حکومت ۲۱۱–۲۱۷) به مقام فرماندهی [[پرتورین]]ها رسید. او مورد اطمینان کاراکالا بود ولی شایعاتی مبنی بر تمایل او به غصب تاج و تخت امپراتوری به گوش می‌رسید.
 
کاراکالا در ۸ آوریل ۲۱۷ و هنگامی که آمادهٔ جنگ با [[اشکانیان]] می‌شد به دست یکی از محافظین خود به قتل رسید و چنین گفته می‌شود که ماکرینوس در پشت این قتل حضور داشته‌است. سه روز پس از مرگ کاراکالا، ماکرینوس به عنوان امپراتور جدید روم و با عنوان کایسار مارکوس اوپلیوس سوروس ماکرینوس آوگوستوس انتخاب شد. او نخستین کسی در تاریخ روم بود که بدون داشتن مقام سناتوری به فرمانروایی امپراتوری می‌رسیدمی‌رسید، او برای تثبیت و به رسمیت شناخته شدن کامل حکومت خود به مادر قدرتمند کاراکالا پیغام داد که او را به عنوان امپراتور به رسمیت بشناسد تا بعد از تثبیت کامل قدرتش به عنوان امپراتور همچنان به او عزت و اقتدار امپراتوری را برابر یک امپراتور اعطا کند، اما [[جولیا دومنا]] نپذیرفت و در عوض خودکشی کرد.
 
ماکرینوس در تابستان همان سال وارد جنگی بی‌نتیجه با اشکانیان در [[میان‌رودان]] شد و پس از تحمل شکستی سنگین سرانجام مجبور به امضای عهدنامهٔ صلح با آنان شد. به موجب این عهدنامه و برای برقراری صلح بین دو امپراتوری اشکانی و روم، ماکرینوس باید غرامت هنگفتی را به [[اردوان چهارم]] (شاه اشکانی) می‌پرداخت. این شکست و پذیرش عهدنامهٔ صلح از سوی ماکرینوس سبب نارضایتی رومیان از او گردید. همچنین ماکرینوس به دنبال این عهدنامه به کاهش حقوق سربازان پرداخت که نارضایتی آنان را نیز به دنبال داشت.