گائوزونگ (دودمان تانگ): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
زندگی نامه کامل امپراتور گائوزونگ
برچسب‌ها: جمع عربی واژگان فارسی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۵:
'''گائوزونگ''' (زادهٔ [[۲۱ ژوئیه]] [[۶۲۸ (میلادی)|۶۲۸]]- مرگ [[۲۷ دسامبر]] [[۶۸۳ (میلادی)|۶۸۳ میلادی]]) [[امپراتور]] [[چین]] و سومین فرمانروای [[دودمان تانگ]] بود و از سال ۱۵ ژوئیه ۶۴۹ تا ۲۷ دسامبر ۶۸۳ بر چین فرمان راند (هر چند پس از ژانویه سال ۶۶۵ تمامی قدرت‌های امپراتوری در درجه اول در دست‌های محکم همسر دوم قدرتمندش [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] بود و بخش اعظم احکام او با نیرویی بیشتری از احکام امپراتور گائوزونگ اجرا می شد. او بعداً به عنوان وو زتیان شناخته می‌شود).
 
سلطنت وی شاهد برتری امپراتریس وو بود، که به یک قدرت مؤثر در پشت تمام حاکمیت تانگ تبدیل شد. او همچنین در اوایل سلطنتش بشدت تحت تاثیر صدراعظم های قدرتمند دربار خود که به دلیل سن کمش توسط پدرش امپراتور تای زونگ که در هنگام مرگ گماشته شده بود قرار داشت، اما او با مرور زمان فقط درمقابل همسرش یعنی امپراتریس وو بسیارضعیف عمل می کرد. ازاین رو امپراتریس وو صدراعظم های امپراتور گائوزونگ را حذف کرد و خودش زمام اموردولت را به طور کامل به راحتی دردست گرفته بود. در حقیقت امپراتور گائوزونگ در سالهای بعدی سلطنت خود از سال ۶۶۰ میلادی توسط [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] در دوران حكومت خود بشدت ​​یاری شده بود، كه پس از یك سری سكته های مغزی وی را ناتوان كرده بود. امپراتور گائوزونگ به طور موثر و رسمی بعد از ژانویه سال ۶۶۵ همه امور کشور را به همسر قوی خود واگذار كرد و به همین خاطر امپراتریس وو به دلیل قدرت و نفوذ سیاسی گسترده ای كه در دست داشت، در سالنامه های [[امپراتوری تانگ]] بی نظیر است و مورخان در آن زمان آن دوره را به عنوان ""''امپراتوری مشترک زن و شوهر''"" نام داد. در سالنامه امپراتوری تانگ بی نظیر است. سالهای آخر، در واقع، بعد از سال ۶۶۵، امپراتور گائوزونگ دیگر حکمرانی نمی کرد و او در همه امور به شدت تحت تأثیر همسر خود ، ملکه وو ،وو، که کنترل کامل دولت شاهنشاهیامپراتوری را بدست گرفت ، قرار گرفت.
 
علاقه و اعتماد گائوزونگ به وو باعث شد که وی از قدرت زیادی در امور دولت برخوردار باشد. بیماری گائوزونگ اعمال نفوذ را برای امپراطورامپراتریس وو آسان تر کرد. برای سالهای زیادی ، او به طور موثر از قدرت شاهنشاهی استفاده می کرد و به عنوان نیروی واقعی پشت تاج تنگتانگ شناخته می شد. او در جلسات شاهنشاهیامپراتوری برای دریافت مخاطبان در کنار همسرش نشسته بود ،بود، دستوراتی صادر می کرد و با وزرا و دبیرانصدراعظم ها رایزنی می کرد. قدرت بیش از حد امپراطورامپراتریس وو ،وو، به طور موثری خشم ولیعهد [[لی هنگهونگ]] را به نمایش گذاشت و امپراطورامپراتور گائوزونگ تصمیم گرفت به نفع پسر بزرگش از سلطنت کناره گیری کند ،کند، اما از ترس همسرش هیچ اقدامی واقعی انجام نداد. پس از درگذشت امپراتور گائوزونگ در سال ۶۸۳. قدرت به طور كامل و یگانه با مشت آهنین به دست [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] افتاد، که متعاقباً بعد از هفت سال جنگ خونین توانست تنها [[ملکه حاکم|امپراتریس فرمانروا]] در [[تاریخ چین]] شود. سال‌های ۶۶۵ تا ۶۹۰ را باید در واقع در شمار سال‌های حکمرانی این زن فتنه گر بی‌رحم دانست و با ترتیب با افزودن ۱۵ سال، حکومت کاملاً مستقل وی با سلسله خاص خودش بین سال‌های ۶۹۰ تا ۷۰۵ دیده می شود. پس از مرگ وی، در آرامگاه کیانلینگ به همراه گائوزونگ تحت مداخله قرار گرفته و دفن شد.
 
مورخان، به طور کلی امپراتور گائوزونگ را به عنوان یک حاکم ضعیف، زن دوست، احساسی، ناتوان، زودباور و بی توجه به امور دولت می دانند و چرا که او همیشه توسط همسرش امپراتریس وو کنترل می شد به عنوان یک "زن ذلیل ضعیف" مشهور شده و بشدت مورد انتقاد قرار می گرفت و او بخاطر بیماری و بی توجگی نسبت به اداره حاکمیت اینگونه امور حاکم را به همسر قدرتمند خود امپراتریس وو واگذار می کند. در اولین قسمت از سلطنت خود ، دستاوردهای سرزمینی تانگ ، که با پدرش [[تای‌زونگ (دودمان تانگ)|امپراتور تائیزونگ]] آغاز شد ، ادامه یافت ، از جمله فتح [[باکجه]] ، [[گوگوریو]] ، و [[خاقانات غربی ترک]] که توسط همسرش امپراتریس وو در جنگ ها رهبری می شد به ثمر رسید ، اما در طول ۶۷۰ میلادی، بسیاری از این دستاوردها از طریق شورشیان از دست رفت. در شرق [[امپراتوری تبت]] ، و قبل از آن [[شیلا]] ، [[مردم خیتان|خیتان]] و [[بالهایی]]. علاوه بر این ، در غرب قلمرو قبلاً فتح شده که متعلق به هر دو [[گوک‌ترک‌ها]] و [[خاقانات غربی ترک]] بود در معرض شورش های مکرر قرار گرفتند