امتیازنامه دارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال 1311 و در زمان [[رضاشاه]]، طرف انگلیسی به تعهدات خود کامل عمل نکرد و تنها سه‌چهارم مبلغ تعهد شده را به ایران پرداخت کرد. [[رضاشاه]] در واکنش به این موضوع قرارداد را یکسویه لغو کرد و آن را آتش زد. دولت انگلستان با ارسال نامه‌ای به این موضوع شکایت و تهدید کرد که به [[دیوان بین‌المللی دادگستری|دیوان لاهه]] شکایت خواهد برد و داراییهای خارجی ایران را ضبط خواهد کرد؛<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ایران بین دو انقلاب نوشته آیرواند آبراهامیان صفحه ی ۱۷۹}}</ref> اما ایران با توجه به اینکه موضوع را خارج از دستور این دیوان می‌دانست به این تهدید توجهی نکرد. در نهایت موضوع به [[جامعهٔ ملل]] کشیده شد و در آنجا وزیر خارجهٔ [[چکسلواکی]] مأمور حل و فصل مناقشه شد و با پیشنهاد او دو کشور به گفتگو نشستند و قرارداد جدیدی را تنظیم کردند. مذاکرات در ۱۳۱۲ آغاز شد و به [[قرارداد ۱۹۳۳]] انجامید.<ref>{{یادکرد کتاب |کتاب=تاریخ معاصر ایران | ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران |سال=۱۳۸۳ |شابک=9640510041 | ص=۱۰۰ و ۱۰۱}}</ref>پس از قرارداد ۱۹۳۳ هنوز ادعاهای ایران بر سهم ۱۶ درصد وجود داشت اما سرانجام این ادعا در دوران نخست وزیری دکتر [[محمد مصدق]] به دور ریخته شد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب خون و نفت نوشته منوچهر فرمانفرمانیان صفحه۸_۱۳۲۷}}</ref>.