بچه‌های مدرسه والت: تفاوت میان نسخه‌ها

|کارگردان = ایجی اکابااوکابه

این مجموعهٔ ۲۶ قسمتی در سال ۱۹۸۱ توسط استودیو [[نیپون انیمیشن]] و به کارگردانی ایجی اکابااوکابه ساخته شد. موسیقی اصلی این اثر را [[کاتسوهیسا هاتوری]]<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.animenewsnetwork.com/encyclopedia/anime.php?id=1055 |عنوان=Ai no Gakko Cuore Monogatari (TV) | ناشر =[[انیمه نیوز نتورک|Anime News Network]] |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۳۱ مرداد ۱۳۹۵}}</ref> ساخته‌است، اما اطلاعاتی در مورد موسیقی که [[تلویزیون جمهوری اسلامی ایران]] بر روی تیتراژ این کارتون قرار داده است در دسترس نیست.{{نیازمند منبع}}

از موقعی که آقای پربونی شروع می‌کند و قصه‌های اندوهگین و عبرتدهنده‌اش را سر کلاس برای بچه‌ها تعریف می‌کند، همه از اینرو به آنرو می‌شوند، جز فرانچی. اما آقای پربونی ولکن معامله نیست، او که با گفتن هر داستان، باعث می‌شود هر کدام از بچه‌ها به طریقی با قهرمان داستانش همزادپنداری کنند و به پهنای صورت اشک بریزند، آنقدر میان داستانهایش می‌گردد تا بالاخره یک قهرمان (ضدقهرمان؟!) مشابه فرانچی می‌یابد و او را به زانو درمی‌آورد. راوی داستان‌های هر قسمت، انریکو است؛ یکی از بچه‌های خانواده دارخانواده‌دار و متشخص مدرسه که وقایع را در دفتر خاطراتش ثبت می‌کند و در واقع، نتیجه‌گیری اخلاقی پایان هر داستان، از زبان او است. اصل داستان، متعلق به اِدموندو دِ آمیچیز (۱۸۶۴–۱۹۰۸)، رمان‌نویس ایتالیایی است که موفقترین و محبوبترین کتابش (Cuore / Heart) را در سال ۱۸۸۶ نوشت و شهرت او جهانی شد. سری کارتونی که در تلویزیون ما با نام «بچه‌های مدرسه والت» نشان داده شد، محصول کمپانی نیپون است که سال ۱۹۸۱ ساخته شده و شبکه TBS آن را پخش کرده‌است.