ناصر فکوهی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تحصیلات = [[دکترا]]ی [[انسان‌شناسی سیاسی]]

| دانشگاه = [[پاریس]]

| پیشه =

| سال‌های فعالیت =

}}</ref>

 

| نشانی = http://vista.ir/article/207407/ناصر-فکوهی

| عنوان = ناصر فکوهی

* '''کمیته زبان، مفاهیم و واژگان علوم اجتماعی'''

 

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/8292

| عنوان = گفتگو با ناصر فکوهی: فضایی در انجمن جامعه‌شناسی برای اندیشیدن به زبان، مفاهیم و واژگان علوم اجتماعی

}}</ref>

* '''زنان و تحصیلات'''

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/8285

| عنوان = گفتگو با ناصر فکوهی: «زنانه شدن جهان»، بدیلی در برابر خشونت ایدئولوژیک فرهنگی - اقتصادی در نظم اجتماعی

|صفحه=آخر

}}</ref>

 

فکوهی بر این باور است که باور یا عدم باور به تفکیک جنسیتی مشاغل یکی از مباحث کلیدی‌است که ما را از گفتمان [[فمینیست]]ی جدا می‌کند. بسیاری از فمینیست‌ها از مفهوم ''برابری'' نوعی [[اسطوره]] می‌سازند که در خود دارای تناقض است و به همین دلیل به سرعت در برابر چند پرسش درمی‌ماند. وی بر این باور است که نباید برابری را صرفاً در ابعاد مثبت آن در جوامع مفروض خواست و ابعاد منفی را حذف کرد. پرسش این است که آیا می‌توان صرفاً تعداد زنان جراح را بالا برد اما تعداد زنان جنایتکار را پایین نگه‌داشت. به باور وی جراحی ساختاری‌ است ذاتاً خشونت‌بار ولو آنکه استفاده از آن در شکل فرهنگی ''تلطیف'' (فرازش یافته) شده باشد. این بدین معناست که اگر تعداد زنان جراح کم است تا حد زیادی (در کنار سایر دلایل) به همان دلیل است که تعداد زنان جنایت‌کار کم است. اگر ما در حوزه‌های نظامی و همه حوزه‌هایی که به ناچار ولو به سود جامعه ناچارند از خشونت استفاده کنند، تعداد اندکی زن داریم، دلیلش دقیقاً همان است که در حوزه‌های عدم‌خشونت مثلاً در جامعه پرستاران، در ساختارهای آموزش و پرورش و غیره تعداد زیادی زن داریم.

 

=== نقد نژادپرستی ===

 

 

==== شعارهای نژادپرستانه در ورزشگاه‌ها ====

=== فرهنگ ===

* '''تعاریف فرهنگ از نظر فکوهی'''

فکوهی زبان را یکی از این قراردادها می‌داند که با گسترش پهنهٔ مفهوم‌پذیری مشترک، ایجاد اشتراک و محوریت فرهنگی می‌کند. سایر باورهای نمادین و بسیاری از مهارت‌ها و محصولات مادی را نیز جز خاصیت‌هایی می‌داند که می‌توانند به‌عنوان قرارداد نقش اصالت فرهنگی را ایفا کنند.<ref name="ideolojic">{{یادکرد وب

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/6725

| تاریخ بازدید = ۸ فروردین ۱۳۹۰

| نویسنده = هادی حسین‌نژاد، ایلنا

|صفحه=صفحه

}}</ref>

* '''نظام آموزش رسمی و غیررسمی'''

از نظر جامعه‌شناسان نظام‌های آموزش رسمی، پیش از انقلاب‌های [[بورژوازی]] قرون هجده و نوزده و به وجود آمدن دولت‌های ملی (یا دولت-ملت‌ها) چندان مطرح نبودند. اما با به وجود آمدن دولت‌های ملی همه چیز دچار دگرگونی شد و دولت‌های ملی اروپایی برای ایجاد سلطه خود ناچار بودند نه تنها زبان‌های میانجی یا رسمی را حاکم کنند بلکه باید نظام آموزشی همگانی و رایگانی را ایجاد می‌کردند تا همه افراد جامعه را از خلال آن به فرهنگ ملی نسبتاً یکسانی برسانند. هم‌اکنون سلطه اهداف ایدئولوژیک و هژمونیک را در تمام نظام‌های رسمی آموزش می‌توان به روشنی دید. نظام آموزشی ایران همچون سایر نظام‌های آموزشی دارای ایراداتی‌است و از نظر فکوهی همان آسیب‌هایی که در کل نظام‌های آموزش رسمی در جهان وجود دارد در نزد ایران نیز به صورت حادتری وجود دارد. در ایران نظام‌های آموزشی از کودکان و نوجوانان ''اطاعت'' و ''سر به زیری'' و ''آموختن'' آنچه به آن‌ها آموزش داده‌می‌شود را می‌خواهند، کودکان نیز چنین کاری را به ظاهر انجام می‌دهند، اما در واقع هیچ‌یک از این موارد را در خود درونی نمی‌کنند. وی معتقد است که الزامات نظام‌های آموزشی آسیب‌هایی به روند آموزش وارد می‌کند و اگر این الزام‌های آموزشی وجود نداشته باشد، نظام آموزشی ایران با انحراف‌های کمتری در سطح نظام اجتماعی برخورد خواهد کرد؛ و پیشنهاد می‌کند که نظام آموزشی باید الزامات و شرایط جدید جامعه شبکه‌ای را بپذیرد و سپس آنکه ویژگی‌های محلی، ملی و جهانی را با یکدیگر در یک برنامه همگن و یکپارچه ترکیب کند و معتقد است در این جهان اصل نه بر ''انباشت'' و ''حفظ'' دانش و حتی شاید با کمی مبالغه گفته شود، ''تولید'' دانش، بلکه بر سر چگونگی به ''اشتراک'' گذاشتن دانش و ''توزیع'' و ''پراکنش'' آن و مدارهای این توزیع و چگونگی پیوند خوردن مدارهای توزیع دانش با سایر مدارها از جمله مدارهای کنش، بازتعریف و بازتولید دانش و همچنین بر سر چگونگی تلفیق اشکال پیش اطلاعاتی شناخت، یعنی عمدتاً شناخت علمی، با به رسمیت شناخته شدن سایر اشکال شناخت از جمله شناخت‌های مردمی (دانش قومی) و شناخت‌های شهودی ‌است. همچنین ایشان آموزش در نظام‌های جدید رسمی را در صورتی که به سوی ایدئولوژیک شدن بروند را باعث به صفر رسیدن کارایی آن‌ها می‌داند.<ref name="amozesh">{{یادکرد وب

}}</ref>

* '''نیاز ایران به پژوهش‌های انسان‌شناسی'''

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/692

| عنوان = موانع انسان‌شناسی ایران: گفتگوی ایسنا با ناصر فکوهی

او بر این باور است که استفاده از ابزار زور بیشتر از آنکه یک درمان باشد، یک داروی مخدر و آرام‌بخش خطرناک است؛ زیرا علائم هشداردهندهٔ بیماری و نقاطی که باید بیشتر به آن‌ها توجه کرد را خاموش می‌کند. ''درد'' در سیستم آناتومیک بدن، معادلی برای ''تنش'' در سیستم اجتماعی‌است، بنابراین وقتی عضوی به درد می‌آید، علامتی به انسان داده‌می‌شود که ''تشخیص'' و درمان نیز تنها از همان نقطه می‌توان آغاز شود. داروی آرام‌بخش اما درد را از میان می‌برد و بیماری را از چشم پنهان و نقاط حساس را به نقاطی شبیه به سایر نقاط تبدیل می‌کند، از این رو در تشخیص، هیچ ‌چیز به اندازه مواد مخدر خطرناک نیستند. وی راه‌حل مشکلات فرهنگی و [[سیاسی]] را افزایش آزادی‌های مدنی، باز کردن فضای جامعه، بالا بردن امید و نشاط در آن و غیره می‌داند و معتقد است که جامعه اصل است و نه قدرت، بنابراین باید میان قدرت و جامعه هماهنگی به وجود بیاید.<ref name="ideoloojic">{{یادکرد وب

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/6725

| تاریخ بازدید = ۸ فروردین ۱۳۹۰

| نویسنده = هادی حسین‌نژاد، ایلنا

== نقد نظرات و اندیشهٔ فکوهی ==

[[پرونده:Fakohi22.JPG|بندانگشتی|چپ|350px|کنفرانس انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی، گوتنبرگ، سوئد، ژوئیهٔ ۲۰۱۰؛ از چپ به راست: ناصر فکوهی، [[فرهاد خسرو خاور]]، [[محمدامین قانعی‌راد]]، [[حسین سراج‌زاده]]]]

 

{{گفتاورد| مقاله دکتر فکوهی بیانی شجاعانه و صریح از طرز تفکرات بخشی از جامعه روشن‌فکری ما است که مخالفت با علم اقتصاد مدرن (به قول این دوستان اقتصاد نئوکلاسیک یا نئولیبرال که هر دو برچسبی تبلیغاتی و غیر رایج در محافل علمی‌است) یکی از ویژگی‌های بارز آن است.<ref name="ghodosi">{{یادکرد وب

| نشانی = http://www.rastak.com/article?id=49

| تاریخ بازدید = ۸ فروردین ۱۳۹۰

| نویسنده = حامد قدوسی

[[آرمان شهرکی]] این مورد را در تارنمای انسان‌شناسی و فرهنگ نقد کرد. منتقد این یادداشت بخش عمده‌ای از انسان‌شناسی چه به‌عنوان یک اندیشه و بسته فکری و چه به‌عنوان یک رشته دانشگاهی، ''پادرهوا'' و ''معلق'' می‌داند. ''سیاست فرق''، ''نسبی بودن در عین حفظ مشترکات''، ''بدیل‌های نگرشی'' جهت پرداختن به موضوعاتی در جهان‌ سوم و آمریکای لاتین، به چالش طلبیدن ''روایتهای کلان'' و به‌طور کل آشتی‌دادن انسان‌شناسی و توسعه، همگی را از رهاوردها و تحفه‌های پست‌مدرن برای علوم‌اجتماعی به‌طور اعم و انسان‌شناسی و توسعه به‌طور اخص می‌داند.<ref name="naghdrii">{{یادکرد وب

| نشانی = http://www.anthropology.ir/node/539

| تاریخ بازدید = ۸ فروردین ۱۳۹۰

| نویسنده = آرمان شهرکی

* انتخابات و تبلیغات

* اندیشه شهر و شهرنشینی

* آزادی بیان مشارکت اجتماعی را تقویت می‌کند.

* بازگشت نخبگان به مسئولیت‌های کلیدی

* گفتگوی ناصر فکوهی با محمد رضا حائری دربارهٔ شهر

* گفتگوی ناصر فکوهی عبداله کوثری دربارهٔ آمریکای لاتین

* مشکل هویت در کلان‌شهرها

* مفاهیم کلیدی شهر و شهروندی

* دربارهٔ غذا و فرهنگ (ترجمه)

* دربارهٔ مکتب جامعه‌شناسی شیکاگو (ترجمه)

* تقابل فرهنگ‌ها در مهاجرت و پیامدهای آن

* فضایی برای اندیشیدن به زبان، واژگان و مفاهیم علوم اجتماعی<ref name="goftego">{{یادکرد وب