{{نقل قول|ای مردم! من به وسیله مقام خلافت مورد امتحان الهی قرار گرفته‌ام. اما در این مورد نه از من نظرخواهی شده و نه از شما مشورت گرفته شده است؛ لذا من شما را بر بیعت با خودم مجبور نمی‌کنم و شما هرکس را می‌خواهید خلیفه تعیین کنید.}}
در دوره وی ناسزا گفتن به [[علی بن ابی طالب(ع) ]] منسوخ گردید. او [[جزیه]] ذمیان مسلمان شده را برداشت و مالیات ایرانیان را کاهش داد و وقتی دیگران از کاهش درآمد بیت المال سخن گفتند، گفت: خداوند پیغمبر خود رابرای هدایت فرستاده است ونه برای جزیه گرفتن.<ref>حسن ابراهیم حسن. ''تاریخ سیاسی اسلام'' ترجمه ابوالقاسم پاینده. چاپ ششم سازمان انتشارات جاویدان.</ref> وی نخلستان فدک را، در اختیار و مالکیت [[اهل بیت|خاندان]] [[محمد بن عبدالله]]، پیامبر مسلمانان، قرار داد. به نظر می‌رسد تفاوت طرز فکر این خلیفه اموی با دیگر همتایان خویش نشات گرفته از معاشرت‌های مستمر وی با علماء و فضلا آن روزگار در شهر مدینه و تأثیرپذیری از باورها و افکار صلح جویانه آنان باشد؛ به نحوی که در زمان [[ولید بن عبدالملک]]، [[حجاج بن یوسف]] از تحمل عمر که والی مدینه بود برآشفت و موجبات عزل وی را در سال ۹۳ هجری قمری فراهم شد
