زبان جغتایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶:
[[پرونده:Sultan 'Ali Mashhadi (Persian, 1442-1519). Folio of Poetry From the Divan of Sultan Husayn Mirza, ca. 1490.jpg|بندانگشتی|نمونه ای از ترکی جغتایی، اشعار [[سلطان حسین بایقرا]]، [[موزه بروکلین]]]]
 
'''زبان جغتایی''' یکی از [[زبان‌های ترکی]] منقرض‌شده است. این زبان، زبانی ادبی بوده و عضو خانوادهٔ [[زبان‌های آلتایی]] بوده‌است. جغتایی از دوران [[تیمور]] و پادشاهان [[تیموریان|تیموری]] تا اوایل قرن بیستم به عنوان زبان واسطه ادبی در [[آسیای مرکزی]] بوده است. [[علیشیر نوایی|امیر علیشیر جغتائی نوایی]] یکی از ادیبان و شاعران مشهور ادبیات جغتایی است. [[بابر]]، مؤسس [[گورکانیان هند|سلسلهٔ گورکانی]] در [[هند]]، کتاب [[بابرنامه|بابرنامهٔ]] خود را به زبان ترکی جغتایی نوشت.
 
جغتایی از جنبهٔ لغوی و قواعد زبان، از دیگر زبان‌های مهم جامعهٔ اسلامی به‌ویژه [[فارسی]] و [[عربی]] متأثر شده‌است. بسیاری از آثار شیوایی که در این زبان نوشته شده‌اند به عنوان ابزاری برای جلب توجه و تحسین ادیبان دوران بوده‌است. ترکی جغتایی یکی پیشرفته‌ترین زبان‌های ترکی میانه است که به‌خوبی ثبت شده‌است. زبان‌های [[زبان ازبکی|ازبکی]] و [[زبان اویغوری|اویغوری]] وارث و شیوهٔ مدرن این زبان محسوب می‌شود.