گینه استوایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱۶:
'''گینه استوایی''' با نام رسمی '''جمهوری گینه استوایی''' Republic of Equatorial Guinea در غرب [[قاره آفریقا]] کنار [[خلیج بیافرا]]، بین [[کامرون]] و [[گابون]] واقع است و وسعت آن ۲۸٬۰۵۱ کیلومتر مربع است. پایتخت این کشور [[مالابو]] است. [[زبان اسپانیایی|اسپانیایی]] زبان رسمی گینه استوایی هست. واحد پول این کشور [[فرانک سی‌اف‌ای آفریقای میانه|فرانک سی‌اف‌ای]] است.
گینه استوایی از اواسط دهه ۱۹۹۰ به یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت خام در [[آفریقای جنوب صحرا]] تبدیل شده‌است. این کشور که تنها ۶۲۲ هزار نفر (برآورد ۲۰۱۲) جمعیت دارد از نظر سرانه [[تولید ناخالص داخلی]] ثروتمندترین کشور آفریقاست و در رتبه ۶۹ دنیا قرار می‌گیرد. اما توزیع ثروت بسیار نامتوازن صورت گرفته‌است و عده کمی از مردم از درآمد نفتی بهره‌مند شده‌اند. این کشور از نظر [[شاخص توسعه انسانی]] در رتبه ۱۴۴ دنیا قرار گرفته و به گفته [[سازمان ملل]] بیش از نیمی از جمعیت آن به آب سالم دسترسی ندارند و ۲۰ درصد کودگان پیش از رسیدن به ۵ سالگی می‌میرند.▼
حکومت گینه استوایی همواره در گزارش‌های [[حقوق بشر]]ی سازمان‌های مختلف بین‌المللی یکی از بدترین کشورها معرفی شده‌است. [[گزارشگران بدون مرز]]، [[تئودور اوبیانگ]] رئیس‌جمهور این کشور از سال ۱۹۷۹ تاکنون را یکی از «شکارچیان آزادی رسانه‌ها» معرفی کرده‌است. قاچاق انسان هم یکی از معضلات مهم این کشور است. گزارش سال ۲۰۱۲ سازمان ملل در مورد [[قاچاق انسان]] بیان می‌دارد که «گینه استوایی یکی از منابع و مقاصد قاچاق زنان و کودگان برای روسپی‌گری و کار اجباری است» و دولت این کشور نیز تلاش مؤثری برای رعایت حداقل استانداردهای انسانی صورت نمی‌دهد.▼
== تاریخ ==
گینهٔ استوایی از سال ۱۷۷۸ مستعمرهٔ اسپانیا گشت و در روز ۱۲ اکتبر ۱۹۶۸ از اسپانیا اعلام استقلال کرد.
== تقسیمات کشوری ==▼
کشور گینهٔ استوایی دارای ۷ استان می‌باشد:▼
{| class="wikitable"
|-
! نقشه !! ردیف !! استان !! مساحت !! جمیعت
|-
| rowspan="7" | [[پرونده:Equatorial Guinea provinces numbered.png|
|-
|-
|-
|-
|-
|-
|}
== سیاست ==
سطر ۱۲۹ ⟵ ۱۵۱:
در سال ۱۹۹۲ احزاب سیاسی به رسمیت شناخته شدند، در همین سال سیلوستره سیاله بیلکا به سمت نخست‌وزیر منصوب شد، در سال ۲۰۰۶ میلادی ریکاردو مانگوئه اوباما نخست‌وزیر گینهٔ استوایی شد.
▲حکومت گینه استوایی همواره در گزارش‌های [[حقوق بشر]]ی سازمان‌های مختلف بین‌المللی یکی از بدترین کشورها معرفی شده‌است. [[گزارشگران بدون مرز]]، [[تئودور اوبیانگ]] رئیس‌جمهور این کشور از سال ۱۹۷۹ تاکنون را یکی از «شکارچیان آزادی رسانه‌ها» معرفی کرده‌است. قاچاق انسان هم یکی از معضلات مهم این کشور است. گزارش سال ۲۰۱۲ سازمان ملل در مورد [[قاچاق انسان]] بیان می‌دارد که «گینه استوایی یکی از منابع و مقاصد قاچاق زنان و کودگان برای روسپی‌گری و کار اجباری است» و دولت این کشور نیز تلاش مؤثری برای رعایت حداقل استانداردهای انسانی صورت نمی‌دهد.
== جغرافیا ==
[[پرونده:Equatorial Guinea Map.png|thumb]]▼
پایتخت این کشور شهر مالابو (Malabo) با ۹۳ هزار نفر جمعیت می‌باشد.
سطر ۱۳۸ ⟵ ۱۶۲:
مهمترین شهرهای گینهٔ استوایی، باتا ۶۶ هزار نفر، مبینی ۱۱ هزار نفر، اببیین ۱۰ هزار نفر و لوبا ۶ هزار نفر را می‌توان نام برد. گینهٔ استوایی شامل جزایر، بیوکو (فرناندو پیو) *، کورسیکو، جزایر الوبی بزرگ و کوچک و آنوبین (پاگالو) نیز می‌شود.
▲[[پرونده:Equatorial Guinea Map.png|thumb|وسط]]
▲== تقسیمات کشوری ==
▲[[پرونده:Equatorial Guinea provinces numbered.png|چپ|380px|بندانگشتی]]
▲کشور گینهٔ استوایی دارای ۷ استان می‌باشد:
▲# بیوکو نورته (Bioko-Norte)
▲# بیوکو سور (Bioko-Sur)
▲# سنترو سور (Centro-Sur)
▲# کی انتم (Kie-Ntem)
▲# لیتورال (Litoral)
▲# وله انزاس (Wele-Nzas)
== مردم ==
سطر ۱۵۴ ⟵ ۱۶۸:
[[زبان اسپانیایی|اسپانیایی]] زبان رسمی گینه استوایی هست.
▲
== اقتصاد ==
[[پرونده:Old Equatorial Guinean 1000 pesetas banknote, 1969.jpg|thumb|راست]]
واحد پول گینهٔ استوایی، [[فرانک سی‌اف‌آ]] با واحد جزء سانتیم نام دارد. گینه استوایی از اواسط دهه ۱۹۹۰ به یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت خام در [[آفریقای جنوب صحرا]] تبدیل شده‌است.
اقتصاد گینه استوایی در دوران استعمار اسپانیا به صادرات [[کاکائو]]، [[قهوه]] و [[الوار]] متکی بود که بیشتر آن به اسپانیا و مقداری هم به بریتانیا و آلمان صادر می‌شد. کشف ذخایر بزرگ نفت در سال ۱۹۹۶ و استخراج متعاقب آن درآمدهای دولت را به طرز دراماتیکی افزایش داد. گینه استوایی از سال ۲۰۰۴ به‌طور پیوسته سومین تولیدکننده بزرگ نفت خام در آفریقای جنوب صحرا پس از [[آنگولا]] و [[گابن]] بوده‌است.
| |||