شینسنگومی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←تاریخچه: ابرابزار |
←شینسنگومی: ابرابزار |
||
خط ۱۲۱:
نام جدید «شینسنگومی» ممکن است توسط ماتسودایرا کاتاموری [[دایمیو]] از [[قلمروی آیزو]] در همین زمان ابداع شده باشد. نیروهای مخالف شامل شینسنگومی ،[[خاندان موری]] از [[قلمروی چوشو]] و [[خاندان شیمازو]] از [[قلمروی ساتسوما]] بودند.
شینسنگومی توسط [[سریزاوا کامو]] (متولد ۱۸۳۰، [[ولایت مینو]])، [[نیمی نیشیکی]] و [[کوندو ایسامی]] (زاده ۱۸۳۴ در [[ولایت موساشی]]) هدایت می‌شد. شینسنگومی نامه ای را به [[قلمروی آیزو]]، گروه قدرتمند دیگری که از رژیم توکوگاوا حمایت می‌کرد، ارسال کرد و خواستار اجازه آنها جهت عهده‌دار شدن این گروه به عنوانپلیس کیوتو شد. این درخواست پذیرفته شد.
اعتقاد بر این است که یکی از اعضای شینسنگومی بنام ساکی ماتاسابوری، توسط سامورایی [[کوساکا گنزوی]] از قلمروی چوشو در ۲۲ سپتامبر ۱۸۶۳ کشته شد.
در [[تغییر سیاسی روز هیجدهم ماه هشت]] در هیجدهم ماه هشت از سال سوم [[بونکیو (دوره)]] مطابق با ۳۰ سپتامبر ۱۸۶۳ در [[کیوتو]] به وقوع پیوست. در این حادثه طرفداران [[کوبوگاتای]] (اتحاد بین دربار و شوگون‌سالاری) که شامل [[امپراتور کومی]]، [[شاهزاده کونی آساهیکو]]، [[آیزو|قلمروی آیزو]] و همچنین [[قلمروی ساتسوما]] بودند، جناح تندرو طرفدار [[نظریه اخراج اجنبی]] شامل بخشی از اشراف به رهبری [[سانجو سانه‌تومی]] و [[قلمروی چوشو]] را از انجام [[کودتا]] در [[کیوتو]] بازداشتند و از دنیای سیاست در کیوتو بیرون راندند.
در این روز ۹ دروازه [[کاخ امپراتوری کیوتو]] توسط طرفداران [[کوبوگاتای]] (اتحاد بین دربار و شوگون‌سالاری) بر روی شخصیت‌های جناح تندروی طرفدار اخراج اجنبی بسته شد و از ورود آنان به جلسه دولت که در کاخ برگزار می‌شد جلوگیری شد. در این روز شینسنگومی به درخواست قلمروی آیزو از دروازه‌های دربار امپراتوری محافظت کرد.
سرانجام رفتارهای نابسامان و اخلالگرانه سریزاوا در کیوتو منجر به این شد که ماتسودایرا کاتاموری از [[آیزو]] به شینسنگومی دستور ترور سریزاوا و گروهش را بدهد. در ۳۰ اکتبر (یا ۲۸ اکتبر)، چند نفر از اعضای منتخب شینسنگومی به رهبری هیجیکاتا وارد خانه [[یاگی گنوجی]] شدند و سریزاوا، همسر او [[اواومه]] و [[هیرایاما گورو]] را ترور کردند، [[هیراما یاسوکه]] تنها کسی بود که از این ترور جان سالم به در برد و به عنوان تنها بازمانده در آن شب فرار کرد و پس از این درگیری‌ها پیروی از [[کوندو ایسامی]] به عنوان رهبر گروه را ترک کرد. سه ماه بعد، به نوگوچی کنجی به دلیلی نامعلوم دستور انجام سپپوکو صادر شد.
در ۸ ژوئیه ۱۸۶۴، در [[حادثه ایکه‌دایا]] در کیوتو، شینسنگومیی گروهی را متشکل از بیست انقلابی [[قلمروی چوشو]] را سرکوب کرد و احتمالاً مانع از آتش زدن کیوتو شد. این حادثه باعث معروفیت بیشتر این گروهان و منجر به ثبت نام بیشتر سربازان در این دسته شد.
== منابع ==
| |||