رستم فرخ‌هرمز: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره۲|اسپهبد ساسانی|قهرمان شاهنامه|رستم دستان}}{{Infobox military person

| native_name_lang =

| battles_label =

}}

'''رستم فرخ‌هرمز''' اشراف‌زاده‌ای ایرانی از [[خاندان اسپهبدان]] بود که در دوران شاهنشاهی [[بوراندخت]] و [[یزدگرد سوم]] به عنوان [[اسپهبد]] [[آذربایجان]] و [[خراسان]] گماشته شده بود. تاریخ رستم فرخ‌هرمز را به عنوان شخصیتی تاریخی، یکی از قهرمانان [[شاهنامه]] و یکی از شخصیت‌های محبوب ملی‌گرایان ایرانی به یاد دارد.

رستم فرخ‌هرمز یکی از اعضای خاندان اسپهبدان بود. پدر او، [[فرخ‌هرمز]]، اسپهبد خراسان و آذربایجان بود و پدربزرگش، [[وندوی]]، در دوران [[خسرو پرویز]] - که خواهرزادهٔ وندوی بود - به عنوان خزانه‌دار خدمت می‌کرد. وندوی در سال ۵۹۱ یا ۵۹۴ به دست خسرو کشته شد، زیرا او شخص تأثیرگذاری بود و شاهنشاه می‌خواست وی را از چرخهٔ قدرت حذف کند. برادر وندوی، یعنی [[ویستهم]] نیز دیگر کسی بود که خسرو زمینهٔ قتل او را فراهم کرد، اما وی با موفقیت به خراسان گریخت و در آنجا شورشی را علیه تاج و تخت به راه انداخت و احتمالاً این شورش تا سال ۶۰۰ میلادی به طول انجامیده‌است.

 

 

== جنگ با روم شرقی و برکناری خسرو پرویز ==

پس از یک سری کشمکش‌های طولانی، [[آزرمی‌دخت]]، دختر خسرو پرویز، در تیسفون به تخت نشست. فرخ هرمز برای یکپارچه کردن شاهنشاهی و وجهه قانونی بخشیدن به فعالیت‌هایش، از او خواستگاری کرد. آزرمی‌دخت که نمی‌توانست به صورت مستقیم خواسگاری او را رد کند، به سیاوخش مهرانی - نوه [[بهرام چوبین]] - دستور داد تا مخفیانه او را به قتل برساند. با مرگ فرخ‌هرمز، رستم فرخ‌هرمز به اسپهبد جدید خراسان و آذربایجان تبدیل شد. او که در زمان به قتل رسیدن پدرش در خراسان بود، با شنیدن این خبر به سوی تیسفون به راه افتاد، آزرمی‌دخت را به قتل رساند و [[پوراندخت]] را به تخت شاهنشاهی ایرانشهر بازگرداند. این اتفاق، به انجمن پهلوی و انجمن پارسیگ پایان داد و شاهنشاهی بار دیگر یکپارچه شد. اما پیروز خسرو بر پوران شورید و این بار دیگر باعث درگیری میان انجمن پهلوی و پارسیگ شد. با این‌حال، رستم و پیروز با یکدیگر به توافق رسیدند و [[یزدگرد سوم]]، نوه خسرو پرویز را به عنوان شاهنشاه ایران و [[انیران]] به رسمیت شناختند.

 

== مرگ ==

در آخرین روز [[نبرد قادسیه]]، طوفان شن شدیدی به سمت سپاه ایران وزیدن گرفت.<!--ref name="Al-Tabari 1993" /--> رستم برای در امان ماندن از طوفان شن، در پشت یک شتر که بارش اسلحه بود، پناه گرفت. هلال ابن الافت با این باور که بار شتر طلاست، بند آن را برید و سلاح‌های بر روی رستم سقوط کردند و او نیمه جان بر روی زمین افتاد.<!--ref name="Al-Tabari 1993" /--> هلال پس از آن سر از تن او جدا کرد و فریاد زد "به [[الله|خدای کعبه]] قسم که من رستم را کشتم". با دیدن سر بریده رستم فرخ زاد، [[ارتش ساسانی|سپاه ساسانی]] روحیه خود را از دست داد و اسپهبدان کنترل نیروها را از دست دادند. بخش بزرگی از سپاه در هرج و مرج پیش آمده کشته شدند و پس از قطعی شدن شکست، سایرین نیز تسلیم گردیدند.<!--ref name="Al-Tabari 1993" /-->