آقامحمدخان قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

|دین=[[اسلام]]، [[شیعه دوازده‌امامی]]

|تاریخ درگذشت =۱۷ ژوئن ۱۷۹۷ میلادی برابر با ۲۱ ذی‌الحجه ۱۲۱۱ ه‍.ق (۵۴ سال)

|فرزندان =''بدون فرزند''

|عنوان =[[فهرست شاهان ایران#قاجار|شاه ایران]]

|لقب=[[شاه (عنوان)|شاهنشاه ایران]]

}}

 

آقامحمدخان در ۱۷۴۲ م. در استرآباد به دوران پادشاهی [[نادرشاه]] و در زمان کشاکش میان شاخه‌های ایل قاجار متولد شد. ۶ ساله بود که توسط [[عادل‌شاه]] اسیر و سپس [[اخته]] شد که به همین دلیل او را «[[آغا]]» می‌خوانند. با برکناری عادل‌شاه، از [[مشهد]] گریخت و پیش خانواده خود بازگشت. او ۱۰ سال آینده را در کنار پدرش [[محمدحسن‌خان قاجار]] که رؤیای پادشاهی ایران را داشت، سپری کرد اما با وجود برتری کوتاه مدت قاجاریان بر دیگر مدعیان، [[کریم‌خان زند]] آن‌ها را شکست داد و آقامحمدخان را به عنوان اسیر با خود به [[شیراز]] برد. در شیراز وکیل با آقامحمدخان با مهربانی رفتار کرد و از او در مسائل مختلف مشورت می‌خواست. آقامحمدخان ۲۰ سال آنجا ماند تا اینکه کریم‌خان درگذشت. سپس با کمک [[خدیجه بیگم]]، عمه‌اش که همسر کریم‌خان بود، از شیراز گریخت و خود را به [[مازندران]] رساند. او توانست میان شاخه‌های ایل قاجار اتحادی برقرار سازد و در مدت کمی بر تمام [[شمال ایران]] مسلط شود.