دستگاه عصبی مرکزی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دستگاه عصبی مرکزی''' (CNS)یا (central nervous system) بزرگترین بخش [[دستگاه عصبی]] است و دربرگیرنده [[مغز]] و [[طناب نخاعی]] است. مغز و طناب نخاعی توسط سازه‌های استخوانی و غشایی محافظت می‌شوند. مغز در محفظه درونی [[جمجمه]] نگهداری می‌شود و از [[مخ]]، [[مخچه]] و [[ساقه مغز]] تشکیل می‌گردد. رشته‌های عصبی مربوط به سامانهٔ عصبی مرکزی، رشته‌های عصبی طناب نخاعی و مغزی هستند از دستگاه عصبی مرکزی ۴۳ جفت عصب منشعب می شودمی‌شود که ۱۲ جفت آنها از مغز و ۳۱ جفت آنها از نخاع خارج می شودمی‌شود.

مخ یا قسمت بالایی مغز،بامغز با ترک عمیقی که بنامبه نام شیار طولی خوانده می‌شود، به دو بخش تقسیم می‌گردد. [[شیار طولی]] مخ را به دو نیمکره چپ و راست تقسیم می‌کند. در داخل این دو نیمکره پوسته مغزی، گانگلیای بنیانی و [[دستگاه کناره‌ای]] قرار دارند. دو نیمکره توسط یک رشته فیبرهای عصبی که [[جسم پینه‌ای]] (کورپس کالوسم) نامیده می‌شوند به هم متصلند. [[نیمکره سمت راست]]، مسوول سمت چپ بدن است و دربارهٔ [[نیم‌کره چپ]]، عکس این قضیه صادق است. هرکدام از دو نیمکره به چهار بخش مجزا تقسیم می‌شوند: بخش پیشین، مهار حرکات ویژه، یادگیری، برنامه‌ریزی و قدرت بازگو را بر دوش دارد. بخش جداری (پاریتال) که مهار فعالیتهای حسی جسمی را بر دوش دارد. بخش اکسیپیتال که مهار قوه بینایی را به عهد دارد و لب گیجگاهی که از مراکز شنوایی و بخشی از گویایی پایه‌ریزی شده‌است. [[اینسولار|اینسولا]] در اعماق لب گیجگاهی در مخ قرار گرفته‌است.