خانه تنبور: تفاوت میان نسخه‌ها

علی‌اکبر مرادی تمام درآمد آلبوم مقامات تنبور را به همراه پاداش بازنشستگی خود از آموزش و پرورش وقف ساختن خانهٔ تنبور کرد. افزون بر این وجه حاصل از فروش زمین‌های پدری خود در [[گوران (منطقه)|منطقهٔ گوران]] در [[استان کرمانشاه]] را نیز که به دلیل ساخت [[سد آزادی|سد آزادی (زمکان)]] زیر سد می‌رفت، به این کار اختصاص داد. به گفتهٔ وی در ابتدا مسئولان فرهنگی استان کرمانشاه از وی حمایت کرده و ماشین‌آلات راهسازی و ساختمانی در اختیار وی قرار دادند، اما پس از مدتی در حالی‌که پروژه ۶۰درصد پیشرفت فیزیکی داشت، جلوی ادامهٔ کار گرفته‌شد و به وی اطلاع داده‌شد که پروژه نباید ادامه بیابد.<ref>[http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/News/?Id=99210 خبرگزاری کُردپرس، ''استاد علی‌اکبر مرادی نوازندۀ چیره‌دست تنبور: مطرب پروری نکنیم!''، نوشته‌شده در ۷ بهمن ۱۳۹۴؛] بازدید در ۱ فوریهٔ ۲۰۱۶.</ref> با وجود همهٔمخالفت‌هاهمۀ مخالفت‌ها و کارشکنی‌ها مرادی باز هم کار را ادامه داد و در نهایت موفق شد ساختمان مرکز را تکمیل کرده و آن را به مرکزی برای پرورش هنزجویانهنرجویان و آموزش موسیقی تبدیل کند.