سیلاخور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دشت سیلاخور''' بزرگ‌ترین زمین هموار [[استان لرستان]] در غرب ایران است. این دشت وسیع که بیشتر مساحت شهرستان‌های '''دورود''' و بروجرد و [[شهرستان نهاوند]] و [[تویسرکان]] و [[شهرستان ملایر]] و [[شهرستان الیگودرز]] و [[شهرستان شازند]] و [[شهرستان خنداب]] و [[شهرستان خمین]] و [[شهرستان محلات]] را دربرمی‌گیرد که به این مناطق لرستان ثلاثی (سوم) گفته می شود مردم سیلاخور ب زبان های لری خرم آبادی لکی و کردی تکلم میکنند . از قطب‌های کشاورزی و باغداری منطقه هم به‌شمار می‌رود.

آثار به دست آمده از مناطقی چون تپه قلا رمیان ([[قلعه رومیان]]) در سه‌کیلومتری جنوب بروجرد و دیگر تپه‌ها و گورستان‌های تاریخی، سکونت بشر را از دست‌کم ۵۰۰۰ سال پیش در این ناحیه مسجل می‌کند. سیلاخور در طول تاریخ جنگ‌های زیادی را به خود دیده و بارها مورد هجوم قرار گرفته‌است. جنگ نهاوند با اعراب مهاجماز امثال ان . بنابر آثار موجود اسکندر، اعراب، مغول‌ها، تیمور و افغان‌ها هجوم‌های گسترده و ویرانگری به این ناحیه داشته‌اند. [[سربازان سیلاخوری]] همواره به شجاعت و جنگاوری معروف بوده‌اند و پادشاهان قدیم حساب مخصوصی روی سپاهیان سیلاخوری خود باز می‌کرده‌اند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://virugerd.ir/geo/Silakhor.html |عنوان=دشت سیلاخور |ناشر=ویروگرد: دانشنامه بروجرد |تاریخ=۱۳۹۱ |تاریخ بازبینی=۱۳ مهر ۱۳۹۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140408033041/http://www.virugerd.ir/geo/Silakhor.html |archivedate=۸ آوریل ۲۰۱۴ |dead-url=yes }}</ref> در زبان لری (سیلا) به معنی (سوراخ) و (خور) به معنی (خورده شده) که اهالی دشت سیلاخور به این باورند که زلزله ایی در گذشته در این دشت به وقوع پیوسته که زمین سوراخ و چند روستا بلعیده شدند و نام سیلاخور (سوراخ خور) بر ان نهاده اند. با توجه به زلزله خیز بودن این دشت به سوراخ خور سیلاخور نزدیکی بیشتری دارد. نیز عده ای عقیده دارند کلمهٔ سیلاخور کوتاه‌شدهٔ سیلاب خور است که نشان می‌دهد از گذشته‌های دور سیلاب مشکل عمده‌ای در منطقه بوده‌است.به دلیل رسوب گذاری و فرسایش های کناره ای ناشی از طغیان رودخانه تيره (يکي از دو رود اصلي شهر دورود) در سال ۱۳۸۰ با پیگیری برخي از نمايندگان مجلس رودخانه لایروبی مذکور شد.