انیو موریکونه: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲:
'''اِنیو موریکونه''' ({{Lang-it|Ennio Morricone}}؛ ۱۰ نوامبر ۱۹۲۸ – ۶ ژوئیه ۲۰۲۰) [[آهنگساز]]، [[سازبندی|تنظیم‌کننده]]، [[رهبر ارکستر]] و [[نوازنده]] [[ایتالیا]]یی بود.
 
از ۱۹۶۱، انیو موریکونه برای ۴۱۷ اثر [[فیلم|سینمایی]] و [[سریال (رادیو و تلویزیون)|سریالتلویزیونی]] موسیقی نوشت.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.enniomorricone.org/the-music
|عنوان=FILM MUSIC |تاریخ بازدید=|تاریخ بازبینی=26 August 2016 |ناشر=Ennio Morricone Official Site |زبان=en}}</ref><ref group="پ">مطابق اعلان سایت رسمی</ref> علاوه بر این، افزون بر ۱۰۰ اثر مستقل در زمینه‌های دیگری چون موسیقی برای [[ارکستر]]های بزرگ یا [[ارکستر مجلسی|مجلسی]]، [[کنسرتو]]هایی برای [[پیانو]] و دیگر سازها، آثار [[گروه کر|کرال]]، و قطعاتی برای [[رقص باله|باله]]<ref name="Critical Profile"/> از دیگر ساخته‌های او بود.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.enniomorricone.org/the-music
|عنوان=ABSOLUTE MUSIC |تاریخ بازدید=|تاریخ بازبینی=26 August 2016 |ناشر=Ennio Morricone Official Site |زبان=en}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.pytheasmusic.org/morricone.html|عنوان=Ennio Morricone |تاریخ بازدید=|تاریخ بازبینی=30 March 2013 |ناشر=Pytheas Music |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FZZJL8qA | تاریخ بایگانی = 2 April 2013}}</ref> وی با [[کارگردان فیلم|کارگردانان]] بسیاری چون [[سرجو لئونه]]، [[برناردو برتولوچی]]، [[رومن پولانسکی]]، [[فرانکو زفیرلی]]، [[الیور استون]]، [[کوئنتین تارانتینو]]، [[جوزپه تورناتوره]]، و [[پیر پائولو پازولینی]] همکاری داشت.
 
موریکونه کار سینما را با [[ارکستراسیون]] برای چند اثر سینمایی چون ''مرگ یک دوست'' (۱۹۵۹)،<ref name="Ennio Morricone: A Living Legend">{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.italymagazine.com/featured-story/italys-treasures-ennio-morricone-living-legend |عنوان=Italy’s Treasures, Ennio Morricone: A Living Legend |ناشر=Italymagazine|تاریخ=|تاریخ بازبینی=12 March 2019|زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> و ''[[باراباس (فیلم ۱۹۶۱)|باراباس]]'' (۱۹۶۱)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=http://www.rueducine.com/ennio-morricone |عنوان=ENNIO MORRICONE, COMPOSITEUR |ناشر=Rueducine|تاریخ=|تاریخ بازبینی=12 March 2019|کد زبان=it| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> آغاز نمود. ''[[فاشیست (فیلم)|فاشیست]]'' (۱۹۶۱) نخستین اثر او در مقام آهنگساز فیلم است.<ref name="Ennio Morricone: A Living Legend"/> آثار او در حدود ۳۰ [[پارتیتور]] برای فیلم‌هایی با گونه [[وسترن (گونه هنری)|وسترن]] را شامل می‌شود<ref name="spaghetti-western">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.spaghetti-western.net/index.php/Category:Ennio_Morricone |عنوان=''Ennio From The Spaghetti Western Database Morricone'' | ناشر =spaghetti-western.net |تاریخ =15 May 2016 |تاریخ بازبینی=}}</ref> که ''[[به خاطر یک مشت دلار|یک مشت دلار]]'' (۱۹۶۴)، ''[[به خاطر چند دلار بیشتر]]'' (۱۹۶۵)، ''[[خوب بد زشت]]'' (۱۹۶۶)، و ''[[روزی روزگاری در غرب]]'' (۱۹۶۸) از آن جمله‌اند. موسیقی برای ''[[روزی روزگاری در آمریکا]]'' (۱۹۸۴)، ''[[مأموریت (فیلم ۱۹۸۶)|ماموریت]]'' (۱۹۸۶)، ''[[تسخیرناپذیران]]'' (۱۹۸۷)، ''[[سینما پارادیزو]]'' (۱۹۸۸)، ''[[هملت (فیلم ۱۹۹۰)|هملت]]'' (۱۹۹۰)، ''[[باگزی]]'' (۱۹۹۱)، ''[[افسانه ۱۹۰۰]]'' (۱۹۹۸)، ''[[مالنا]]'' (۲۰۰۰)، ''[[بهترین پیشنهاد]]'' (۲۰۱۳)، و ''[[هشت نفرت‌انگیز]]'' (۲۰۱۵) از دیگر آثار اوست.
 
در طول سال‌های زندگی نشان‌های متعددی به موریکونه تعلق گرفت که از آن‌ها می‌توان نشان شایستگی دولت‌های ایتالیا،<ref name="OMRI">{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=http://www.quirinale.it/elementi/DettaglioOnorificenze.aspx?decorato=120343|عنوان=Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana|ناشر=Presidenza della Republica|تاریخ=|تاریخ بازبینی=8 March 2013|کد زبان=en|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/6FVcI3Ctr?url=http://www.quirinale.it/elementi/DettaglioOnorificenze.aspx?decorato=120343|تاریخ بایگانی=30 مارس 2013}}</ref> فرانسه<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.italymag.co.uk/italy/arts-and-culture/morricone-awarded-frances-legion-dhonneur |عنوان=Morricone awarded France's Legion d'Honneur |ناشر=ITALY Magazine|تاریخ=|تاریخ بازبینی=8 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcIQJxx | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>، مقدونیه<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.president.gov.mk/en/villa-vodno/decorations-and-recognitions.html |عنوان=Decorations and Recognitions |ناشر=Official Website of the President of the Republic of Macedonia |تاریخ=|تاریخ بازبینی=8 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcIvnQG | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>، [[نشان خورشید فروزان]] [[امپراتوری ژاپن]]<ref name="A Ennio Morricone l'Ordine del Sol Levante: il Giappone rende omaggio al maestro">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.repubblica.it/spettacoli/musica/2019/11/29/news/morricone-242247910 |عنوان=''A Ennio Morricone l'Ordine del Sol Levante: il Giappone rende omaggio al maestro'' | ناشر =La repubblica | کد زبان=it |تاریخ =29 November 2019 |تاریخ بازبینی=26 September 2020}}</ref> و [[جوایز شاهدخت آستوریاس|نشان بنیاد شاهزاده آستوریاس]] اسپانیا (مشترکا با [[جان ویلیامز]])<ref name="PREMIO PRINCESA DE ASTURIAS DE LAS ARTES 2020">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.fpa.es/es/premios-princesa-de-asturias/premiados/2020-ennio-morricone-y-john-williams.html?texto=acta&especifica=0 |عنوان=''ENNIO MORRICONE Y JOHN WILLIAMS'' | ناشر =FUNDACIÓN PRINCESA DE ASTURIAS | کد زبان=es |تاریخ =5 June 2020 |تاریخ بازبینی=26 September 2020}}</ref> را نام برد. در سال ۲۰۰۷ [[آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک|آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا]] یک عمر فعالیت هنری وی را «''مشارکتی درخشان و چند وجهی در هنر موسیقی فیلم''»<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.oscars.org/awards/academyawards/oscarlegacy/2000-present/79nominees.html|عنوان=Nominees & Winners for the 79th Academy Awards |تاریخ بازبینی=23 September 2012|ناشر=Academy Awards Official Website|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcJeOOb | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref><ref name="ENNIO MORRICONE AWARDED OSCAR">{{یادکرد|نشانی=http://www.culturekiosque.com/klassik/news/ennio_morricone_oscar.html|عنوان=ENNIO MORRICONE AWARDED OSCAR |ناشر=Culturekiosque |تاریخ بازبینی=13 February 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcKDvX0 | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> تلقی نمود و [[اسکار افتخاری]] آکادمی را به او اهدا کرد. روزنامه ''[[گاردین]]'' در فوریه ۲۰۰۱ در مقاله‌ای با عنوان «[[موتسارت]] موسیقی فیلم» با تاکید بر اهمیت آثار وی نوشته بود «''چطور آکادمی توانست چندین دهه از آثار آهنگسازی مؤلف و اثرگذار در موسیق فیلم غافل شده بر آن چشم‌پوشی کند''».<ref name="موتزارت سینما">{{یادکرد|نشانی=http://www.guardian.co.uk/film/2001/feb/23/culture.features1|عنوان=Mozart of film music |تاریخ بازبینی=5 February 2013|ناشر=[[گاردین|Guardian]] |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcMRtef | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> موریکونه که از ۱۹۷۹ نامزد دریافت شش [[جایزه اسکار]] در بخش [[جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم|بهترین موسیقی فیلم]] بود در ۲۰۱۵ برای اولین بار موفق به دریافت این جایزه برای موسیقی ''هشت نفرت‌انگیز'' در بخش رقابتی شد. او نخستین آهنگساز سینما است که در سال ۲۰۱۰ برنده [[جایزه موسیقی پولار|جایزه پولار]] مشهور به «[[جایزه نوبل|نوبل]] موسیقی»<ref>{{یادکرد|نشانی=https://www.bbc.com/news/10119094|عنوان=Bjork and Ennio Morricone win Polar Music Prize|تاریخ بازبینی=26 March 2019|ناشر=BBC News |زبان=en}}</ref> در [[استکهلم]] [[سوئد]] شد.
 
اگرچه تا به اکنون آماری رسمی در دست نیست اما منابع بسیاری از انیو موریکونه به عنوان پرکارترین آهنگساز [[تاریخ سینما]] یاد می‌کنند.<ref>{{یادکرد|نشانی=https://www.classicfm.com/events/ennio-morricone-my-life-in-music|عنوان=Ennio Morricone – 'My Life In Music'|تاریخ بازبینی=30 March 2013|ناشر=CLASSIC fM |زبان=en|}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.variety.com/article/VR1117959622/?refcatid=13|عنوان=Morricone composes music revolution ||تاریخ بازبینی=5 February 2013|ناشر=Variety |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcMENC8 | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.examiner.com/article/morricone-once-upon-a-time-hollywood|عنوان=Morricone: Once Upon a Time in Hollywood |تاریخ بازبینی=5 February 2013|ناشر=Examiner |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcLaCFc | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.filmmusicsociety.org/news_events/features/2006/122006.html?isArchive=122006|عنوان=Morricone Celebrations in February 2007 |تاریخ بازدید=|تاریخ بازبینی=5 February 2013|ناشر=filmmusicsociety |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcL9IQS | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> در نوامبر ۲۰۱۲، نشریه ''[[ورایتی]]'' با کسب نظر از ۴۰ آهنگساز فعال سینمای جهان، موسیقی انیو موریکونه برای فیلم «''مأموریت''» را بهترین موسیقی نوشته شده برای یک اثر سینمایی تا به آن زمان اعلام نمود.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://variety.com/2012/music/news/pros-score-all-time-classics-1118061959/|عنوان=Pros Score all-time classics|تاریخ بازبینی=31 March 2018|ناشر=Variety |زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> از میان آثار او که بالغ بر ۶۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفته‌است<ref name="The Culture of Emilia-Romagna">{{یادکرد وب|نشانی=http://cultura.regione.emilia-romagna.it/notizie/2012/agosto/il-premio-oscar-alla-carriera-ennio-morricone-il-25-agosto-a-rimini|عنوان=Il Premio Oscar alla carriera Ennio Morricone il 25 agosto a Rimini|تاریخ بازبینی=2 February 2013|4=|کد زبان=en|ناشر=The Culture of Emilia-Romagna|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/6FVcNNAIz?url=http://cultura.regione.emilia-romagna.it/notizie/2012/agosto/il-premio-oscar-alla-carriera-ennio-morricone-il-25-agosto-a-rimini|تاریخ بایگانی=30 مارس 2013}}</ref> «''روزی روزگاری در غرب''» با فروش تقریبی ۱۰ میلیون نسخه از پرفروش‌ترین آلبوم‌های [[موسیقی سازی|اینسترومنتال]]<ref group="پ">Instrumental</ref> موسیقی فیلم در تاریخ سینما به‌شمار می‌آید.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.futurelegendrecords.com/#/that-instrumental-vibe/4545526880|عنوان=That Instrumental Vibe|تاریخ بازبینی=28 January 2013|ناشر=Future Legend Records |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcOtvmP | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>
 
انیو موریکونه در ۶ ژوئیه ۲۰۲۰ در ۹۱ سالگی در رُم درگذشت. مجله ''[[تایم]]'' در واکنش به مرگدرگذشت او با انتشار مقاله‌ای به نقل از برخی آهنگسازان مشهور سینما نقل کردنوشت «سده بیستم دورانی اساسی برای موسیقی فیلم بود و حال جهان یکی از بلند قامت ترین هنرمندان یک قرن گذشته‌اش را از دست داده است. هنرمندی که تمامی گونه‌های موسیقی را در احاطه داشت».<ref name="Entire Genres Were Defined by Him">{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=https://time.com/5864308/ennio-morricone-remembrance|عنوان='Entire Genres Were Defined by Him.' Composers Explain What Made Ennio Morricone's Film Scores So Special|ناشر=TIME|تاریخ=9 July 2020|تاریخ بازبینی=9 July 2020|کد زبان=en|پیوند بایگانی=|تاریخ بایگانی=}}</ref> رئیس جمهور و کابینه دولت در ایتالیا، رسانه‌ها و هنرمندان در سراسر جهان به درگذشت وی واکنش نشان دادند. مراسم تدفین مطابق خواسته‌اش به طور خصوصی و تنها در حضور حدود ۴۰ نفر از اعضای خانواده، بستگان و برخی از نزدیکترین دوستانش مانند جوزپه تورناتوره برگزار شد.<ref name="SPETTACOLI">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.ilmessaggero.it/spettacoli/musica/ennio_morricone_morto_roma_oggi_6_luglio_2020_musica_c_era_una_volta_in_america-5330102.html |عنوان=''Ennio Morricone morto nella notte a Roma: aveva 91 anni, si era rotto il femore. Celebrati funerali privati con famiglia e Tornatore'' | ناشر =ilmessaggero | کد زبان=it |تاریخ =6 July 2020 |تاریخ بازبینی=}}</ref>
 
از [[کلودیو مونته وردی]]، [[آنتونیو ویوالدی]]، [[جوزپه وردی]] تا [[جیاکومو پوچینی]]، و انیو موریکونهموریکونه، همه آهنگسازانی بودند که موسیقی در ایتالیا را بزرگیمعنا و مرتبت بخشیدند.<ref>{{یادکرد|نشانی=https://theculturetrip.com/europe/italy/articles/from-monteverdi-to-morricone-the-greatest-italian-composers|عنوان=The 10 Best Italian Composers: From Monteverdi To Morricone|تاریخ بازبینی=6 May 2019|ناشر=The Culture Trip|زبان=en}}</ref> در گستره عملکرد آهنگسازان سینما انیو موریکونه بیش از اغلب مصنفان گذشته در سیر تحول و ترفیع [[موسیقی فیلم|هُنر موسیقی فیلم]] نقشی آشکار داشته و افراشته بر جای می‌ماند.<ref>{{یادکرد|نشانی=https://www.indiewire.com/2015/11/the-30-best-film-scores-by-ennio-morricone-106032|عنوان=The 30 Best Film Scores By Ennio Morricone|تاریخ بازبینی=6 May 2019|ناشر=IndieWire|زبان=en}}</ref>
 
== اوایل زندگی ==
خط ۶۵:
 
موریکونه سرانجام در ۱۹۴۶ موفق به دریافت دیپلم از آکادمی سانتأسیسیلیا شد و فارغ‌التحصیل شد.<ref name="A Film Score Guide 1"/><ref name="enniomorricone.it">{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.enniomorricone.it/uk/biography.htm |عنوان=Biography |ناشر=enniomorricone.it |تاریخ=|تاریخ بازبینی=24 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcPZYPx | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> بی‌شک مهم‌ترین عامل در اشتیاق او به تحصیل و کار جدی موسیقی را جز عشق نمی‌توان دانست؛ همان‌طور که خود گفته‌است: «معتقدم هر کسی برای ایجاد خلاقیت حرفه خود قطعاً به عاملی متکی است. از زمانی که فهمیدم به موسیقی علاقه‌مند هستم به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی و… عشق می‌ورزیدم. این آهنگسازان در زندگی من نفوذ کردند و به عبارتی می‌توان گفت مانند اعضای خانواده‌ام بودند».<ref name="وب‌گاه روزنامه همشهری">{{یادکرد وب |نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/details/26028 |عنوان=شطرنج بازی با ۴۰۰ فرزند |ناشر=همشهری آنلاین |تاریخ بازبینی=۳ بهمن ۱۳۹۱ |زبان= |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/6FVcRSYL4?url=http://www.hamshahrionline.ir/details/26028 |تاریخ بایگانی=30 مارس 2013}}</ref>
 
=== علاقه به شطرنج ===
موریکونه علاقه وافری به [[بازی شطرنج]] داشت. او از سن ۱۱ سالگی شروع به آموختن شطرنج کرد. در اواسط دهه ۵۰ در مسابقات باشگاهی شطرنج در [[رم]] شرکت می‌کرد. ۱۹۶۴ سالی بود که در مسابقات به طور کاملا رسمی حاضر شد و در رقابت‌های دسته سوم باشگاهی مقام نخست را به دست آورد و جایزه گرفت. او در ۱۲ رقابت از مربیگری «استافانو تاتای» که از قهرمانان شطرنج بود بهره برد. موریکونه به دلیل مشغله فراوان خیلی زود از ادامه این مسیر صرف نظر کرد اما همچنان این علاقه در او وجود داشت. مشخص نیست که موریکونه تا چه اندازه در شطرنج توانمند بود. [[رده‌بندی الو]] یا ریتینگ او را ۱۷۰۰ تخمین زده‌ند. در رقابت‌های سال ۲۰۰۰ در [[تورین]] او موفق شده بود در رقابتی با [[بوریس اسپاسکی]]، قهرمان شطرنج جهان به تساوی دست یابد. این رقابت‌ها میان ۲۷ شطرنج باز برگزار شد که که «پائولو فرسکو»، مدیر عامل وقت [[فیات]]، و فرزند موریکونه، آندره‌آ، نیز در آن شرکت داشتند. موریکونه آخرین رقیبی بود که بالاخره اسپارسکی را مجبور کرد از یک امتیازِ کامل، نیم امتیاز از آن واگذار کند.<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan">{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.chess.com/article/view/ennio-morricone-chess |عنوان=Ennio Morricone (1928-2020), Avid Chess Fan |ناشر=chess.com |تاریخ=7 July 2020|تاریخ بازبینی=19 October 2020|زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref>
 
در طول سال‌های بعد موریکونه با استادان بزرگ شطرنج جهان مانند [[گری کاسپاروف]]، [[آناتولی کارپف]]، [[جودیت پولگار]] به رقابت پرداخت. او اگر برای اجرای کنسرت‌هایش به شهرها سفر می‌کرد با بهترین شطرنج باز آنجا مسابقه‌ای برگزار می‌کرد. در واقع می‌توان گفت این استادان بزرگ کشورها بودند که از او می‌خواستند در مسابقه‌ای با آنان حاضر شود. هر زمان که رقابتی در جایی از دنیا برگزار می‌شد و موریکونه به محل مسابقات نزدیک بود خود را رسانده و مسابقات را از نزیک مشاهده می‌کرد. به عنوان نمونه در جریان مراسم اختتامیه مسابقات سال ۲۰۱۶ در رم موریکونه با رئیس فدراسیون شطرنج ایتالیا «جیانیپترو پاگنوشلی» شطرنج بازی کرد. این آخرین باری بود که موریکونه در یک مسابقه شطرنج دیده شد.<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan"/>
 
در آخرین ماه مارس از زندگیش مقاله جالبی از موریکونه با نام «''انیو موریکونه شطرنج بازی می‌کند''» در «نشریه پاریس» چاپ شد. این مقاله برگرفته از کتاب «انیو موریکونه: از زبان خودش» است که در آن موریکونه و «دِ-روسا» به موسیقی و زندگی، و تقابل این دو به بحث می‌پردازند. موریکونه از این کتاب به عنوان بهترین کتابی یاد می‌کند که درباره او نوشته شده است.<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan"/>
 
موریکونه در خصوص رابطه شطرنج با موسیقی گفته است:
 
{{گفتاورد تزیینی|''با گذشت زمان من چیزی را کشف کردم. ارتباط بارزی میان قواعد بازی شطرنج و قوانین نت نویسی در موسیقی وجود دارد. مطابق با آنچه در زمان‌بندی و ترتیب‌دهی انجام می‌شود. در شطرنج این دو بعد در فضای آن همواره وجود دارند و زمان چیزیست که هر دو رقیب برای دستیابی به یک حرکت درست در اختیار دارند. همیشه یک ترکیب افقی و عمودی در صفحه بازی دیده می‌شود، الگوهای گرافیکی متفاوت. شبیه به نت‌ها در هارمونی. حتی می‌توان الگوها را طوری جفت کرد که گویی هر الگو برای یک بخش از سازها در ارکستر ترتیب یافته است. بازیکنی که بازی را شروع نمی‌کند و مهره‌های سیاه را داراست تا پیش از حرکت دوم مهره‌های سفید رنگ حریف مقابل، ۱۰ نوع حرکت متفاوت را می‌تواند انتخاب کند. تعداد حرکت‌های ممکن با ادامه بازی به طور وسیعی افزایش می‌یابد. این شبیه به همان [[کنترپوان]] در موسیقی است. اگر شخصی علاقه‌مند به جستجو باشد تشابهاتی بین این دو وجود دارد و پیشرفت در یک زمینه اغلب به پیشرفت در رشته دیگر می‌انجامد. این یک شانس نیست که در میان ریاضی‌دانان و موسیقی‌دان‌ها شطرنج‌بازان خوبی وجود دارد. [[مارک تایمانف]]، پیانیست و شطرنج باز استثنایی، [[ژان فیلیپ رامو]]، [[سرگئی پروکوفیف]]، [[جان کیج]]، دوستان من آلدو کلمنتی و اگیستو ماکی را در نظر بگیرید. [[فیثاغورس]] نیز مدعی بود که شطرنج کاملا با ریاضی و ریاضی کاملا با موسیقی در ارتباط است. موسیقی کلمنتی کاملا این ادعا را تصدیق می‌کند. موسیقی‌ای که ردیف کردن صداها، تعداد آن‌ها و ترکیباتشان همه شبیه به عناصر کلیدی شطرنج هستند.''<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan"/>}}{{پایان}}
 
محبوب‌ترین شطرنج بازان در نظر موریکونه [[میخائیل تال]] و [[بابی فیشر]] بودند. رد پای عشق و علاقه موریکونه به شطرنج را حتی می‌توان در نامگذاری برخی از قطعات آثارش دید. قطعه «بازی شطرنج» از آلبوم موسیقی سریال «بازی بی انتها» که مربوط به اواخر دهه ۸۰ است و دیگری قطعه «رقص بازی شطرنج» از سریال «راز صحرا» که مربوط به همان دوره است. «جان هندرسون» از دیگر تظاهرات احساسات موریکونه در دنیای شطرنج سریالی کلاسیک از [[بی بی سی]] با نام «استاد بازی» را نام می‌برد که وقتی پخش آن جهانی شد قطعه «مثل مَدالِنا» ساخته موریکونه در آن شنیده می‌شد. نمونه دیگری که هندرسون از آن می‌گوید زمانی است که گری کاسپاروف در رادیوی ''دِزِرت آیسلند دیسک'' حضور یافت و یکی از زیباترین قطعات در دنیای موسیقی را قطعه ''[[کی مای]]'' از ساخته‌های موریکونه دانست.<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan"/>
 
سال‌ها بعد وقتی موریکونه [[جایزه اسکار افتخاری]] را دریافت نمود در تلویزیون ایتالیا از او پرسیده شد چه چیزی را بیش از این جایزه دوست می‌داری؟ او در جواب گفت: «اینکه یک استاد بزرگ می‌بودم. مانند گری کاسپاروف».<ref name="Ennio Morricone, Avid Chess Fan"/>
 
=== آثار و فعالیت‌های نخستین ===
سطر ۷۳ ⟵ ۸۸:
در میان ترانه‌هایی که موریکونه موسیقی آن را به دست گرفت ترانه‌ای با عنوان ''«[[سه تلفوناندو]]»'' با صدای خواننده ایتالیایی، [[مینا (خواننده)|مینا ماتزینی]]، به موفقیت ویژه‌ای دست یافت و به ترانه‌ای مشهور از آلبوم «''استودیو اونو ۶۶''»<ref group="پ">''Studio Uno 66''</ref> مبدل شد. تنظیم موریکونه برای این ترانه مرکب بود از ملودی‌های ترکیبی برای ترومپت، [[درام (ساز)|درام]] با سبکی شبیه به سبک نواختن «هال بلین»،<ref group="پ">Hal Blaine</ref> مجموعه‌ای از [[سازهای زهی]]، سبک و سیاق آوازهای دهه ۶۰ اروپا برای خواننده زن و زیر صدایی از [[ترومبون]]ها. ترانه‌ای که مقام هفتم را در میان ترانه‌های ایتالیایی رقیب خود از «هیت‌پاراده ایتالیا»<ref group="پ">The Italian Hitparade</ref> کسب کرده بود هشت [[مدولاسیون]] برای خواننده زن داشت که در سراسر ترانه کشش موسیقی را حفظ می‌کرد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://www.hitparadeitalia.it/schede/s/se_telefonando.htm |عنوان=SE TELEFONANDO |ناشر=Hit Parade Italia |تاریخ= |تاریخ بازبینی=29 March 2013 |کد زبان=it |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/6FVccPAhf?url=http://www.hitparadeitalia.it/schede/s/se_telefonando.htm |تاریخ بایگانی=30 مارس 2013}}</ref> در طول دهه‌های بعد این ترانه از سوی بسیاری در ایتالیا بازخوانی یا تنظیم مجدد شد. در جشن هفتاد سالگی مینا طبق آماری که از رأی خوانندگان نشریه [[لا رپوبلیکا]] برآمد این ترانه با کسب سی هزار رأی بهترین ترانه او نام گرفت. در سراسر دهه ۶۰ و اویل دهه ۷۰ موریکونه برای هنرمندان بسیاری چون [[هلن مریل]]، [[جانی موراندی]]، [[کاترین اسپاک]]، [[رناتو راسل]]، [[پل آنکا]]، [[میری ماتیو]]، و [[دمیس روسس]] نیز ترانه‌هایی تصنیف کرد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.chimai.com/index.cfm?module=MUS&mode=SON |عنوان=Songs and Arrangements |ناشر=chimai.com |تاریخ=10 July 2016|تاریخ بازبینی=|زبان=en}}</ref>
 
موریکونه در چند ارکستر نیز که به ضبط موسیقی فیلم می‌پرداختند به عنوان نوازنده ترومپت کار می‌کرد. او در مصاحبه‌اش با گاردین در سال ۲۰۰۱ می‌گوید: «بیشتر موسیقی‌های متن فیلم آن زمان بد بودند و من می‌توانستم بهتر از آن‌ها بنویسم. پس از پایان جنگ جهانی دوم صنعت سینما در ایتالیا توانمند شده بود و [[نئورئالیسم]] در [[سینمای ایتالیا]] فوق‌العاده بود، اما این فیلم‌های خوب موسیقی خوبی نداشتند. من به پول نیاز داشتم و همین علت دیگری بود که به سوی موسیقی فیلم بروم». برخی از این تأثیرات نئورئالیستی در فیلم‌های لئونه که موریکونه خود نیز در شکل‌گیری آن‌ها نقش بسزایی داشت مشهود است. به‌طور مثال زمانی که شخصیتی در حال پایین آمدن از یک پلکان است اصرار لئونه بر دیده شدن تک‌تک قدم‌های آن شخصیت در کادر تصویر است. مثال دیگری از این شیوه از فیلم‌سازی در ''خوب بد زشت'' مشاهده می‌شود. شخصیت «چشم عقابی» در حال وارد شدن به خانه است و به آرامی به سوی میز اتاق غذاخوری قدم برمی‌دارد. در اینجا بینندگان فیلم هر قدمی که او برمی‌دارد به وضوح می‌بینند. این نشانه‌ای از همان رئالیسمی است که در نماهای بلند و دیالوگ‌های کوتاه به موریکونه فرصت می‌دهد تا به هدفش دست یابد و آن چیزی نیست جز بیشتر و بهتر شنیده شدن موسیقی او. تأثیر موسیقی از هر صدای حاضر در صحنه کامل‌تر است.<ref name="A Film Score Guide 3">{{cite book|last1=Leinberger|first1=Charles|title=Ennio Morricone's The Good, The Bad And The Ugly: A Film Score Guide|date=2004|publisher=Scarecrow Press|isbn=0-8108-5132-6|pages=2}}</ref>
 
اگرچه ساخته‌های او برای سینما کلیت آثار او را در بر نمی‌گیرد اما از هر نظر که بخواهیم باور کنیم، چه علاقه و چه تأمین مالی، او به سوی عالمی کشیده شد که امروز برای آن از هر چیز بیشتر شهرت دارد و آن هنر موسیقی فیلم است.<ref name="A Film Score Guide 3"/>
سطر ۱۴۴ ⟵ ۱۵۹:
 
=== دههٔ ۱۹۸۰ ===
در ۱۹۸۰،سال انیوموریکونه۱۹۸۰ موریکونه برای دنبالهٔ فیلم ''[[قفسی برای دیوانگان (فیلم)|قفسی برای دیوانگان]]'' ، یعنی ''[[قفسی برای دیوانگان ۲]]'' موسیقی ساخت. در ۱۹۸۴ بار دیگر با لئونه و در ''[[روزی روزگاری در آمریکا]]'' به همکاری پرداخت. این بار لئونه سراغ سوژه‌ای خشونت‌بار رفت که مایه‌های رمانتیک قوی‌تری نسبت به فیلم‌های قبلی‌اش داشت. یک گنگستر سابق به محله قدیمیش در قسمت فقیرنشین منهتن بازمی‌گردد و در آنجا خاطرات سابق برایش مرور می‌شود. وجوه گوناگونی در داستان آن است که با موسیقی آن نزدیک است. از قهرمانی گرفته تا عشق، از خشونت تا مبارزه؛ موسیقی موریکونه برای این فیلم بغض آشکاری دارد. این قطعات وجه روایی کار را تشدید می‌کند. «آماپولا»<ref group="پ">Amapola</ref> تم اصلی موسیقی این فیلم است که با اجراهای گوناگون در سکانس‌هایی از فیلم شنیده می‌شود و حال و هوای ویژه‌ای دارد. ملودی با تمپوی آرام و با حضور سازهای زهی حسی نوستالژیک یافته و به نوعی از مد افتاده‌است. این سازبندی و همه حس نستالژیک آن مدیون وسیله‌ای کوچک است، «[[سوردین]]».<ref group="پ">Sordino</ref> [[سوردین]]‌ها صدایی آسمانی به قطعه می‌بخشند.<ref name="ریشه‌های ایتالیایی یک آهنگساز جهانی"/>
{{شنیدن
| نام پرونده = Deborah's Theme.mp3
سطر ۱۵۷ ⟵ ۱۷۲:
موریکونه در ۱۹۸۶ از سوی [[رولند جافه]] به همکاری برای فیلم ''[[مأموریت (فیلم ۱۹۸۶)|مأموریت]]'' دعوت شد. فیلمی با بازی [[رابرت دنیرو]] و [[جرمی آیرونز]] در نقش دو مبلغ مسیحیت در آمریکای جنوبی. موسیقی فیلم از مهم‌ترین عوامل اثرگذاری فیلم است. موریکونه در ابتدا تصمیم نداشت برای آن موسیقی بنویسد. پس از آنکه به دیدن راف‌کات<ref group="پ">Rough cut</ref> فیلم رفت احساس کرد که فیلم نیازی به موسیقی ندارد و بر این باور بود که بدون موسیقی زیباتر خواهد بود. سازندگان فیلم اما مصر بودند تا موریکونه برای آن موسیقی بنویسد و او نیز پذیرفت. موسیقی‌ای که او برای فیلم نوشت بر پایه سه تم اصلی گسترش پیدا کرد. نخستین تم، تم «''آبشار''»،<ref group="پ">''Falls''</ref> تمی ساده، شامل چهار نُت بود که هر کدام با هارمونی متفاوتی تکرار می‌شد. این تم گاهی با یک ساز تنها مانند [[ابوا]] یا [[پن فلوت]] و جای دیگر توسط دستهٔ کاملی از سازهای زهی اجرا می‌شود. تم دوم با عنوان «''اُبوای گابریل''»<ref group="پ">''Gabriel's Oboe''</ref> که به صورت [[آکاپلا]] نیز تنظیم شده در صحنه‌ای از فیلم، کشیش آن را با یک ابوا برای تحریک بومیان منطقه می‌نوازد. این تم ملودی آزاد و سیالی است اما بدون شکل و فرم نیست. از [[هارپسیکورد]] نیز برای همراهی این ملودی استفاده شده‌است؛ و سومین تم، با عنوان «''بر روی زمین، نظیر آنچه در بهشت است''»<ref group="پ">''On Earth As It Is In Heaven''</ref> تمی است که توسط [[گروه کر|کُر]] اجرا می‌شود. موریکونه گفته‌است برخی به هنگام شنیدن آن شباهتی میان آن و ''[[کارمینا بورانا]]'' احساس کرده‌اند. او می‌گوید «وقتی آن را با آن صدای رسای هم‌سرایان و استاکاتوها<ref group="پ">Staccato</ref> می‌شنوند تصور می‌کنند ''کارمینا بورانا'' است. آن‌ها آدم‌های ناشنوایی هستند که به قدر کافی موسیقی را درک نمی‌کنند». در نظر بسیاری ''مأموریت'' یکی از تأثیرگذارترین آثار موریکونه است. بسیاری که علاقه‌مند موسیقی فیلم نبوده‌اند از آن استقبال کرده‌اند. سرجو لئونه دربارهٔ ''مأموریت'' گفته‌است «این همانند یک [[مس (موسیقی)|مَس]] است». آهنگساز تصدیق می‌کند «این موسیقی تقریباً نمایانگر کاملی از شخصیت من است». موریکونه برای ''مأموریت'' نامزد بهترین موسیقی اسکار شد اما جایزه به فیلم دیگری تعلق گرفت. سالیان بعد اما، [[بنیاد فیلم آمریکا]] در «''[[۱۰۰ سال موسیقی متن به انتخاب بفا|۱۰۰ سال موسیقی فیلم بنیاد فیلم آمریکا]]''»، موسیقی ''مأموریت'' را در زمره برجسته‌ترین موسیقی‌های سده بیستم سینمای آمریکا به‌شمار آورد. همواره برخی از بی‌عدالتی در جوایز اسکار شکوه کردند. شاید موسیقی ''مأموریت'' نیز نمونه‌ای از همان دسته باشد و عدم موفقیتش در آن رقابت نیز می‌تواند یکی از مهم‌ترین دلایل اهدای جایزه افتخاری اسکار به موریکونه در سال‌های بعد شمرده شود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://filmscoreclicktrack.com/2009/11/the-mission |عنوان=''The Mission'' |ناشر=filmscoreclicktrack.com |تاریخ=22 May 2016 |تاریخ بازبینی= |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160405203131/http://filmscoreclicktrack.com/2009/11/the-mission/ |archivedate=۵ آوریل ۲۰۱۶ |dead-url=yes}}</ref>
 
در ۱۹۸۷، برایان دی پالما ساخت موسیقی ''[[تسخیرناپذیران]]'' را به موریکونه واگذار کرد. این یکی از سه کار مشترک میان موریکونه و دی پالما تا امروز است. موریکونه اکنون با نامزدیش در اسکار سال گذشته به رشد و محبوبیت مکفی در میان استودیوهای فیلم‌سازی آمریکا دست یافته بود و دهه ۱۹۸۰ سال‌هایی بود از حضور پر رنگ و موفقیت‌آمیز او در عرصه هنر موسیقی فیلم و ''تسخیرناپذیران'' یکی از برجسته‌ترین آثارش از این سال‌هاست. اثری کاملاً ارکسترال، نیرومند، پرشور و نترس. ''تسخیرناپذیران'' را می‌توان اثری دید که موریکونه را به آهنگسازی غافلگیر کننده در باورها مبدل می‌نماید. نقطه آغاز اثر در واقع در پایان آن رخ می‌دهد و آن تم اصلی است؛ تمی با نام ''تسخیرناپذیران''، شکوهی از هیجان. یک ارکستر کاملاً آمریکایی، در سه دقیقه مسیری را طی می‌کند تا در انتها جهانی را در آغوش می‌کشد. هیاهویی از سازهای بادی برنجی، زهی‌ها می‌رقصند، و آکسان‌های بادی‌های چوبی که چه موزون هستند. عجیب اینجاست که موریکونه ابداً این قطعه را دوست ندارد. او در مصاحبه‌ای با آدام سوئیتینگ در سال ۲۰۰۱ می‌گوید: «''دی پالما بود که از من خواست قطعه‌ای پیروزمندانه برای پلیس قصه‌اش بسازم''»؛ موریکونه در ابتدا تمایلی به این کار نداشت. او در مجموع ۹ قطعه موسیقی متفاوت را به‌طور کامل نوشت و سپس از دی پالما درخواست کرد که قطعهٔ هفتم را انتخاب نکند چون به باورش بدتر از همه بود. دی پالما گفت قطعه هفتمی که ساخته‌ای ''تسخیرناپذیران'' خواهد شد.<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=https://moviemusicuk.us/2017/06/15/the-untouchables-ennio-morricone |عنوان=THE UNTOUCHABLES – Ennio Morricone|ناشر=moviemusicuk.us |تاریخ=|تاریخ بازبینی=27 January 2019|زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> پس از اکران فیلم، آکادمی در [[شصتمین دوره جوایز اسکار]] موریکونه را نامزد دریافت اسکار بهترین موسیقی فیلم اعلام کرد.
 
در ۱۹۸۸،۱۹۸۸ موریکونه نخستین تجربه همکاریش با [[جوزپه تورناتوره]] را تجربه کرد. اثری که ''[[سینما پارادیزو]]'' نام گرفت و یک عاشقانه بود. او وظیفه نوشتن موسیقی فیلم را با فرزندش [[آندره‌آ موریکونه]] به اشتراک گذاشت. موریکونه به سبب محبوبیتش در سینمای اروپا نخستین انتخاب تورناتوره برای ساخت موسیقی این فیلم واقع شد. او پس از تماشای فیلم متوجه شد که قصه از زوایای دیگری نیز قابل توجه است. در حقیقت ''سینما پارادیزو'' صرف نظر از اینکه یک داستان مستقل داشت، یک بیوگرافی از کارگردان نیز در آن قابل مشاهده بود. بنابر این موریکونه موسیقی‌ای برای فیلم در نظر گرفت تا بتواند به محتوا و مفاهیم آن نزدیک‌تر شود. سازهای بادی چوبی، پیانو، [[چلستا]] و [[ساکسوفون آلتو]] بخش گسترده‌ای از تکنوازی موسیقی فیلم را بر عهده دارند و توصیف‌گر سه عنصر اصلی فیلم هستند؛ نوستالژی، عشق و دلتنگی. موسیقی سه تم اساسی دارد. «تم اصلی»<ref group="پ">''Cinema Paradiso: Main Theme''</ref> که نوستالژی فراوانی با خود دارد ملودی ده صدایی رومانتیکی است که سازهای زهی، پیانو و ساکسوفون آلتو آن را اجرا می‌کنند. تم دیگر، تم «توتو و آلفردو»<ref group="پ">''Toto And Alfredo''</ref> تم معروفیست؛ تم شخصیت اصلی فیلم، «سالواتوره دی ویتا» یا همان «توتو» که هویت او با آن معنا می‌شود. این تم با چلستا، فلوت و سازهای زهی اجرا شده و بازتاب روحیه سر زنده و کودکانه اوست. برجسته‌ترین تم اثر، «تم عشق»<ref group="پ">''Love Theme''</ref> است. تمی که ساخته جوان‌ترین پسر انیو موریکونه، آندره‌آ است. این تم، عشق میان سالواتوره و اِلنا است. تمی که به سبک رومانتیک توسط ساکسوفون آلتو، فلوت، پیانو و جمعی از سازهای زهی در اثر شنیده می‌شود. پس از نمایش عمومی فیلم، موریکونه و آندره‌آ برای موسیقی سینما پارادیزو موفق به دریافت [[جایزه بفتا|جایزه بفتای بهترین موسیقی فیلم]] شدند و فیلم ''سینما پارادیزو'' جایزه بهترین فیلم خارجی زبان را در [[شصت و دومین دوره جوایز اسکار]] به دست آورد.<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=https://moviemusicuk.us/2018/11/26/cinema-paradiso-ennio-morricone |عنوان=100 GREATEST SCORES OF ALL TIME |ناشر=MOVIE MUSIC UK |تاریخ=26 November 2018 |تاریخ بازبینی=2 April 2019 |زبان=en}}</ref>
 
در دهه ۱۹۸۰ موریکونه تمی با عنوان ''[[کی مای]]'' نوشت که در انگلستان بر بالای جدول فروش قرار گرفت<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=http://www.pure80spop.co.uk/chart1981jan-june.htm |عنوان=1980's Top 20 charts|ناشر=pure80spop |تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FZZKPg6I | تاریخ بایگانی = 2 April 2013}}</ref> و در چند فیلم و سری تلویزیونی نیز شنیده شد.<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=http://www.mfiles.co.uk/composers/Ennio-Morricone.htm |عنوان=Ennio Morricone - not just spaghetti westerns |ناشر=mfiles |تاریخ بازبینی=30 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FZZL92eI | تاریخ بایگانی = 2 April 2013}}</ref> موریکونه و فرزندش در اواخر دهه ۱۹۹۰ برای درام جنایی «''نهایت''»<ref group="پ">''Ultimo''</ref> نیز مجدداً با یکدیگر به همکاری پرداختند. از دیگر آثار قابل توجه وی از دهه ۸۰، فیلم ''[[موجود (فیلم ۱۹۸۲)|موجود]]''، اثری ترسناک و علمی تخیلی به کارگردانی [[جان کارپنتر]] است. موریکونه در این سال‌ها برای مجموعه‌های تلویزیونی ''[[مارکو پولو (مینی‌سریال)|مارکو پولو]]'' و ''[[نامزد (مینی‌سریال)|نامزد]]'' نیز موسیقی ساخت.
سطر ۱۸۱ ⟵ ۱۹۶:
}}
 
سال ۲۰۱۵ زمانی بود که موریکونه نخستین همکاریش با کوئینتین تارانتینو را تجربه کرد. این فیلم که هشتمین فیلم تارانتینو بود با عنوان ''[[هشت نفرت‌انگیز]]'' فیلمی در گونه وسترن با محتوایی خشن و در عین حال دارای نشانه‌های کمیک است. تا پیش از این معمولاً تارانتینو از موسیقی اورجینال در فیلم‌هایش استفاده نمی‌کرد. زمانی که پیشنهاد ساخت موسیقی آن را به موریکونه دادند او علی‌رغم نارضایتی‌هایی که از کار با تارانتینو داشت آن را پذیرفت. ''هشت نفرت‌انگیز'' بازگشت موریکونه به ژانر وسترن پس از زمانی بیش از ۳۰ سال بود. او با الهام از فیلم‌نامه حدود ۶۰ دقیقه موسیقی برای فیلم نوشت و آن را در [[پراگ]] همراه با «ارکستر سمفونیک ملی چک»،<ref group="پ">Czech National Symphony Orchestra</ref> ارکستری که اجرا و ضبط موسیقی موریکونه برای فیلم ''[[بهترین پیشنهاد]]'' (به کارگردانی تورناتوره) را نیز برعهده داشت ضبط کردند. جلسات ضبط موسیقی در ژوئیه ۲۰۱۵ آغاز شد و طی سه روز انجام شد. تارانتینو نیز در این ضبط سه روزه حضور داشت. سازبندی آن متشکل از حضور پر رنگ [[باسون]]، [[کنترفاگوت|کنترباسون]]، [[توبا]]، ترومپت، و صداهایی سرد از سازهای زهی است.
{{جعبه گفتاورد
|عنوان =
سطر ۲۱۲ ⟵ ۲۲۷:
این در حالیست که موریکونه گفته‌است:
{{Quote|«''ترجیح می‌دهم حاضرین با چشمانی بسته به موسیقی گوش فرا دهند تا آنکه بخواهم آن‌ها را در رهبری ارکستر مجذوب رفتار و حرکات خود کنم''». <small>(از چنین اظهار نظری شاید بتوان بدین منظور دست یافت که او منزلت موسیقی را تا بدانجا فرای نمایش‌های صحنه‌ای می‌انگاراند که گویی رهبران ارکستر با حرکات احساسی و فیگورهای هنری پر جذبه تأمل شنوندگان بر آثار موسیقی را بر هم می‌زنند)</small><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://the.adelaidereview.com.au/article/1329 |عنوان=The Maestro |ناشر=Adelide Review|تاریخ=|تاریخ بازبینی=25 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcaBSxm | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>}}
[[پرونده:Ennio Morricone in concerto all'Unipol Arena 2.jpg|چپ|310px|]]
در دسامبر ۲۰۰۷ آهنگساز بخشی از آثارش را در [[وین]] به اجرا گذاشت. ۲۰۰۸ در جشنواره [[بلفاست]]، ۲۰۰۹ در [[بلگراد]]، آوریل و اوت ۲۰۱۰ به ترتیب در [[رویال آلبرت هال]] لندن در انگلستان و سپس مجارستان به اجرا همراه با ارکستر رم پرداخت، همچنین دو اجرای دیگر در سپتامبر ۲۰۱۰ در ورونا و [[صوفیه]] بلغارستان نیز به روی صحنه رفت.<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=http://news.allaboutjazz.com/news.php?id=52896 |عنوان=Ennio Morricone 2010 Tour and Deluxe Box Set |ناشر=All about Jazz|تاریخ=|تاریخ بازبینی=10 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcbSTuU | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>
 
موریکونه با آغاز سال ۲۰۱۶، در «''تور ۶۰ سال موسیقی''»، دیگر بار به اجرای مجموعه‌ای از آثارش در ۲۲ کشور اروپایی برای بیش از ۱۵۰ هزار شنونده پرداخت. او در این کنسرت‌ها بخشی از آثار متاخر خود به همراه قطعاتی از آثارش برای فیلم‌های لئونه و فیلم‌های دیگری چون ''مأموریت'' را اجرا کرد. این اجراها از ۱۵ ژانویه ۲۰۱۶ از شهر [[پراگ]] در کشور [[جمهوری چک|چک]] آغاز شد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.worldsoundtrackawards.com/en/music-blog/concert-ennio-morricone-the-60-years-of-music-tour/02-12-2015/2091 |عنوان=Concert: Ennio Morricone The 60 Years Of Music Tour |ناشر=worldsoundtrackawards.com |تاریخ=|تاریخ بازبینی=13 July 2016|زبان=en|پیوند بایگانی =|تاریخ بایگانی =}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.music-news.com/news/UK/89826/Read |عنوان=Ennio Morricone '60 Years Of Music World Tour' |ناشر=music-news.com |تاریخ=|تاریخ بازبینی=13 July 2016|زبان=en|پیوند بایگانی =|تاریخ بایگانی =}}</ref>
 
=== ۹۰ انیو ===
سطر ۲۳۹ ⟵ ۲۵۵:
۱) '''ضربان ریتمیک''': یک بخش ریتمیک مستمر یا عبارت کوتاه تکراری که در همه طول قطعه حضور دارد. به ندرت این ضربان ریتمیک در آثار موریکونه غائب است و زمانی که یک ساز خاموش می‌شود ساز دیگری خط ریتم را به مثابه یک قطار روی یک مسیر دایره‌وار ادامه می‌دهد. این یکی از شیوه‌های آهنگسازی بوده که با شنیدن آلبوم «''صدای حیوانات''» کاری از گروه «[[بیچ بویز]]» از آن آگاه می‌شویم و بدین طریق در شماری از ارکان موسیقی موریکونه نظیر تم اصلی «''تب طلا''» و «''خوب، بد، زشت''» نقش محوری بازی می‌کند.<ref name="پنج عنصر موسیقایی"/>
[[پرونده:Ennio Morricone in concerto all'Unipol Arena.jpg|بندانگشتی|331x331px|موریکونه در حین رهبری در بولونیا (۲۰۱۲)]]
۲) '''آوا''': لفظ «آوا» اشاره به صدای انسان نه به عنوان اجرای دکلمه اشعار و اجرای ترانه و آواز بلکه به عنوان یک ساز ملودیک دارد که شامل اجرای ملودی، سوت، جیغ و فریاد است. «ادا دل اورسو» خواننده‌ای است که بیش از دیگران با موریکونه همکاری داشته‌است و می‌توان صدای وی را در آثاری همچون «''تب طلا''»، «''خوب، بد، زشت''» و «''روزی روزگاری در غرب''» شنید. فیلم مستند «''مالاموندو''» نخستین همکاری وی با موریکونه در ۱۹۶۴ در فیلم مستند «''مالاموندو''» است. با عقد قرارداد موریکونه با سرجو لئونه برای موسیقی متن فیلم «خوب، بد، زشت» این همکاری رسمی‌تر شد و این خواننده در بیش از ۲۸ اثر موریکونه و شمار زیادی از پروژه‌های مشترک موریکونه و لئونه حضور داشت.<ref name="پنج عنصر موسیقایی"/>
 
۳) '''تریاد و تتراکوردها''': از موریکونه پرسیدند چه ارتباطی بین موسیقی او با گروه‌های [[راک]] و [[هوی متال]] چون «متالیکا» یا «[[اسلیر]]» وجود دارد. وی بی درنگ پاسخ داد نقطه اشتراک این دو، استفاده از آکوردهای سه صدایی ساده است. حال ممکن است گفته شود که همه آهنگسازان از آکوردهای سه صدایی استفاده می‌کنند اما نکته اینجاست که موریکونه شیوه منحصر بفرد خود را در بسط فواصل پایه‌ای دارد؛ چیزی که بسیاری از آهنگسازان آن را بدوی و خام می‌دانند اما ترکیب و استفاده از سه نت ساده اصلی و تتراکوردها مشخصه آثار موریکونه است.<ref name="پنج عنصر موسیقایی"/>
سطر ۲۵۳ ⟵ ۲۶۹:
موریکونه با بهره‌گیری از [[ملودی]]های نو و [[ارکستراسیون]]ی ترکیبی و نامتعارف به سینمای وسترن اسپاگتی تعاریفی از موسیقی بخشید که آهنگسازان دیگر سینما را تحت تأثیر قرار داد و سپس بدون بیم و هراس از [[تجربه‌گرایی]] و با اجرای جسورانه ایده‌هایش به خلق آثاری متنوع در فیلم‌هایی با محتواهایی گوناگون روی آورد. موسیقی او در این فیلم‌ها از یک موضوع شنیداری به وجهی زیبایی شناسانه تبدیل می‌شود و ریتم، بسط ملودیک و سازبندی او با القای حس فرامتنی صحنهٔ مورد نظر در خدمت فیلم هستند.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://radiokoocheh.com/article/80791|عنوان= «روزی روزگاری انیو موریکونه» |تاریخ بازبینی=۱۳ آبان ۱۳۹۱ |تاریخ=|ناشر=[[رادیو کوچه]] |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcjoJp0 | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref>[[هانس زیمر]] آهنگساز آلمانی و برنده جایزه اسکار در ''[[دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان]]'' در قطعه‌ای با نام «''پارلِی''»<ref group="پ">''Parlay''</ref> تعریفی از موسیقی و کارکرد آن با موقعیت فیلم ارائه می‌دهد که وام گرفته از ''روزی روزگاری در غرب'' است.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.telegraph.co.uk/culture/film/classic-movies/9413230/Hans-Zimmer-on-Ennio-Morricones-score-for-Once-Upon-a-Time-in-the-West.html |عنوان=Hans Zimmer on Ennio Morricone’s score for Once Upon a Time in the West |ناشر=[[دیلی تلگراف|Daily Telegraph]]|تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVceESHr | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> زیمر که خود از آهنگسازان موفق سینمای جهان به‌شمار می‌آید و آثاری چون ''[[گلادیاتور (فیلم ۲۰۰۰)|گلادیاتور]]'' و ''[[در میان ستارگان (فیلم)|در میان ستارگان]]'' را نوشته موریکونه را آهنگسازی مبتکر توصیف کرده و گفته‌است «او بسیار متأثر از [[باخ]] و موتزارت بوده‌است. از سبک این دو به خوبی استفاده می‌کرد و آن را با موسیقی خاص خود ارائه می‌نمود. در تحلیل هر یک از آثار او چه به ساختمان آن و چه به ابتکاراتش نگاه کنید کاملاً مانند باخ است. موریکونه بود که گیتار الکتریک را به ژانر وسترن آورد. فکر فوق‌العاده‌ای بود. حضور این ساز برای وسترن کاملاً ناگهانی بود. او سلیقه موسیقی دهه ۱۹۶۰ را برای توصیف روایتی از قرن نوزدهم بکار برد اما به شیوه‌ای عمل کرد که برای هیچ‌کس سؤال‌برانگیز نشد. در حقیقت هیچ صدایی چنین هدفی را بهتر از این ساز به انجام نمی‌رساند. موریکونه در دهه ۶۰ میکروفون‌ها را با انگیزه ایجاد [[پرسپکتیو]] در موقعیت‌های مکانی متفاوتی قرار می‌داد و سپس موسیقی را ضبط می‌کرد. او استعداد منحصر به فردی در موسیقی فیلم سده بیستم است. کسی مانند او نیست. موسیقی موریکونه متعلق به خود اوست. موسیقی‌ای که فرد به فرد آن را در خلوت خود می‌پذیرند زیرا پیامی از خضوع و تواضع دارد با نغمه‌هایی زیبا برخواسته از تکنیکی کامل».<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.gramophone.co.uk/feature/ennio-morricone-my-inspiration-by-hans-zimmer |عنوان=Ennio Morricone – my inspiration, by Hans Zimmer |ناشر=gramophone.co.uk |تاریخ=|تاریخ بازبینی=6 June 2016|زبان=en| پیوند بایگانی=| تاریخ بایگانی=}}</ref>
 
[[لالو شیفرین]] موسیقی موریکونه در وسترن‌هایش را ریشه در علاقه او به موسیقی سرخپوستی آمریکا می‌داند. شیفرین گفته‌است «آهنگسازان آمریکایی و اروپایی که در هالیوود به نوشتن موسیقی برای وسترن می‌پرداختند، از جمله [[آلکس نورث]] و دیگر استادان بزرگ، از سازهای ارکستر سمفونیک استفاده می‌کردند. موریکونه اما در واقع موسیقی سرخپوستان آمریکا را وارد ژانر کرد. این موسیقی آمیخته با فرهنگ بومیان غرب است. او جدا از موسیقی فیلم، بسیار در فکر و پی موسیقی آوانگارد سده بیستم بود».<ref name="Morricone's Impact">{{یادکرد|نشانی=http://www.laweekly.com/music/maestro-film-composers-and-one-director-speak-about-ennio-morricones-impact-2162147|عنوان=Maestro! Film Composers (and One Director) Speak About Ennio Morricone's Impact|تاریخ بازبینی=6 June 2016|تاریخ=|ناشر=LA Weekly|زبان=en| پیوند بایگانی=| تاریخ بایگانی=}}</ref> [[مارکو بلترامی]] ایده نمونه‌برداری و دستکاری اصوات که آهنگسازان فیلم امروز انجام می‌دهند را برخواسته از مسیری دانسته که موریکونه در پیش گرفت.<ref name="Morricone's Impact"/> بلترامی که برای موسیقی [[۳:۱۰ به یوما (فیلم ۲۰۰۷)|سه ساعت و ده دقیقه به یوما]] نامزد دریافت جایزه اسکار شد<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.ascap.com/eventsawards/events/sundance/2012/bios/marco-beltrami.aspx |عنوان=Marco Beltrami |ناشر=ascap.com |تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013 |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcgYylM | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> برای موسیقی این فیلم به ارکستراسیون مدرنی متوسل شده که شباهت به وسترن‌های موریکونه دارد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.maintitles.net/reviews/3-10-to-yuma |عنوان=A brilliant mood setter, a Western pleaser, a respected film score |ناشر=maintitles.net |تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcg8jUy | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> بلترامی می‌گوید «صرف نظر از استفاده موریکونه از ساز یا موسیقی خاص، مسیری که او برای دست یافتن به مقصود خود متحمل شده‌است حائز اهمیت است. او سازهای غیر ارکسترال و صداهایی که رواج نداشت را با هم ترکیب نمود و قالب صدایی جدیدی را خلق کرد؛ انعکاس صدای یک [[آمپلی فایر]] یا تیک‌تاک یک ساعت یا سوت انسان. این‌ها رویکردی کاملاً جدید بود. او بی‌تردید حرفه ما آهنگسازان را تحت تأثیر خود قرار داد».<ref name="Morricone's Impact"/> نمونه دیگری از تأثیر موریکونه که بلترامی آن را وسیع دانسته می‌توان در ''[[رومئو + ژولیت]]'' محصول ۱۹۹۶ به کارگردانی [[باز لورمان]] و بازی [[لئوناردو دی‌کاپریو]] در نقش رومئو یافت. [[کریگ آرمسترانگ (آهنگساز)|کریگ آرمسترانگ]] آهنگساز فیلم در بخشی از این اثر از انگاره‌های موسیقائی شنیده شده در ''خوب بد زشت'' برای توصیف فضای درگیری شخصیت‌ها با تپانچه‌هایی در دست استفاده کرده‌است که تداعی‌کننده وسترن‌های موریکونه است.
{{جعبه گفتاورد
|عنوان =
سطر ۲۷۷ ⟵ ۲۹۳:
== جوایز ==
[[پرونده:Morricone winning an Academy Award in 2016.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|موریکونه در [[هشتاد و هشتمین دوره جوایز اسکار]]]]
موریکونه در طول دوران کار حرفه‌ای موسیقی جوایز بسیاری از جشنواره‌های گوناگون دریافت کرده‌است. یک [[جایزه اسکار]]، دو [[جوایز فیلم اروپا|تندیس آکادمی سینمای اروپا]]، دو [[جایزه گرمی]]، سه [[گلدن گلوب]]، شش [[بفتا]]، ده [[دیوید دی دوناتلو]]، یازده [[جایزه انجمن ملی فیلم ایتالیا|روبان نقره‌ای]] و جوایز دیگری چون [[فستیوال فیلم ونیز|شیر طلایی]] جشنواره فیلم ونیز (۱۹۹۵)، [[جایزه عقاب طلایی|عقاب طلایی]] آکادمی سینمایی روسیه (۲۰۰۴) و [[جایزه موسیقی پولار|جایزه پولار]] (۲۰۱۰) از آن جمله‌اند. در سال ۲۰۰۷ [[آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک]] یک [[اسکار افتخاری]] نیز برای یک عمر دستاورد هنری به او اهدا کرد.
 
موریکونه در ۲۰۰۹ برای ''خوب بد زشت'' (۱۹۶۶) با کسب جایزه از «امنای ملی آکادمی ضبط آمریکا» به [[جایزه تالار مشاهیر گرمی|تالار مشاهیر گرمی]] پیوست.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.grammy.org/recording-academy/awards/hall-of-fame|عنوان=GRAMMY Hall Of Fame |تاریخ بازبینی=13 February 2013|ناشر=Grammy Awards Official Website |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcKbuOz | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> [[پیاده‌روی مشاهیر هالیوود]] نیز ستاره‌ای را در ۲۰۱۶ به او اختصاص داد. این ستاره در ۲۶ فوریه آن سال با حضور مدیر عامل مشترک پیاده‌روی مشاهیر هالیوود، کوئینتین تارانتینو و [[هاروی واینستین]] رونمایی شد.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://variety.com/2016/film/news/ennio-morricone-walk-of-fame-star-1201708247|عنوان=Composer Ennio Morricone to Be Honored With Star on Hollywood Walk of Fame |ناشر= Variety |تاریخ= 17 February 2016}}</ref>
سطر ۲۹۱ ⟵ ۳۰۷:
=== جایزه پولار ===
[[پرونده:Morricone Receiving Polar Music Prize.jpg|بندانگشتی|چپ|270px| مراسم جایزه پولار، استکهلم - سوئد (۲۰۱۰)]]
در سال ۲۰۱۰ کمیته [[جایزه موسیقی پولار|جایزه پولار]]، انیو موریکونه را شایسته دریافت این جایزه اعلام کرد. این مراسم که هر ساله در [[استکهلم]] [[سوئد]] برگزار می‌شود تا پیش از این آهنگسازان پیشرو جهان همانند [[کارل هاینز اشتوکهاوزن]]، [[پیر بولز]]، [[یانیس زناکیس]]، [[ویتولد لوتسلاوسکی]]، [[گئورگی لیگتی]] و [[استیو رایش]] را مورد تحسین قرار داده بود. این کمیته با مقدمه‌ای جایزه پولار را به موریکونه اهدا کرد:
 
{{گفتاورد تزیینی|«جایزه پولار ۲۰۱۰ به آهنگساز، تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر، انیو موریکونه تعلق می‌گیرد. آثار اثرگذار انیو موریکونه شناخت ما را به سطحی دگر سوق بخشید و احساس روزمره را به آنچه در قاب سینماست بدل کرد. وقتی در ۱۹۶۴ انیو موریکونه برای ''یک مشت دلار'' موسیقی ساخت بودجه ناکافی از دست یابی او به ارکستری کامل ممانعت می‌کرد. در عوض او با صدا و سیاقی نو موسیقی فیلم را تا نیم قرن بعد تحت تأثیر قرار داد و در گستره‌ای از موسیقی پاپ تا کلاسیک الهام بخش جمعی از موسیقی سازان شد».<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.polarmusicprize.org/home/ennio-morricone |عنوان=Ennio Morricone |تاریخ بازبینی=30 March 2013 |تاریخ=|ناشر=Polar Music Prize |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcoI3c3 | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref>}}
 
== زندگی شخصی و مرگدرگذشت ==
موریکونه در ۱۹۵۶ با «ماریا تراویا»<ref group="پ">Maria Travia</ref> ازدواج کرد. همسر او نقشی مکمل در برخی آثار وی ایفا کرده‌است، به‌عنوان مثال اشعار [[زبان لاتین]] در موسیقی فیلم ''مأموریت'' (۱۹۸۶) سروده اوست.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.hdtracks.com/index.php?file=artistdetail&id=3504 |عنوان=Artists: Ennio Morricone |ناشر=HD tracks|تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013|زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVccm2gE | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> حاصل زندگی آن‌ها ۳ پسر و ۱ دختر بود که در میان پسران، آندره‌آ به آهنگسازی و جیووانی به فیلم‌سازی روی آوردند.<ref name="filmreference"/>
 
سطر ۳۱۱ ⟵ ۳۲۷:
[[پرونده:Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone.jpg|بندانگشتی|راست|200px|«یو-یو ما انیو موریکونه می‌نوازد» (۲۰۰۴)]]
* [[ویولنسل]] نواز مشهور [[یو-یو ما]] و انیو موریکونه در ۲۰۰۴ آلبومی با نام «یو-یو ما انیو موریکونه می‌نوازد»<ref group="پ">Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone</ref> منتشر کردند که با استقبال روبرو شد. این آلبوم از تاریخ ۱۶ إلی ۲۳ [[ژوئیه]] در [[رم]] با همراهی «ارکستر سمفونیک رم» ضبط شد و پس از انتشار توانست به رتبه سوم [[جدول بیلبورد]] آثار موسیقی کلاسیک دست یابد. این آلبوم ۱۰۵ هفته بر بالای جدول باقی ماند.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.billboard.com/music/yo-yo-ma/chart-history/classical-albums/song/462193 |عنوان=YO-YO MA CHART HISTORY |ناشر=Billboard |زبان=en||تاریخ= |تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> موریکونه در این آلبوم قطعاتی از آثار معروفش را برای تکنواز ویولنسل تنظیم نمود. در این اثر موسیقی فیلم‌های ''مأموریت''، ''افسانه ۱۹۰۰''، ''سینما پارادیزو''، ''مالنا''، ''تشریفات محض''، ''روزی روزگاری در آمریکا''، ''روزی روزگاری در غرب''، ''خوب بد زشت''، ''خسارات جنگ''، ''تسخیرناپذیران'' و همچنین موسیقی مجموعه‌های تلویزیونی ''موسی'' و ''مارکو پولو'' به اجرای مجدد درآمد. رهبری ارکستر بر عهده موریکونه و پیانیست آن [[جیلدا بوتا]] بود. قطعات این آلبوم در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۴ در رم به روی صحنه رفت و از نکات قابل توجه این اجرا رفتار یو-یو ما بود که سعی می‌کرد مانند یک رهبر عمل کند. او با اشاره چشم و حرکاتش تلاش در هماهنگی بهتر میان نوازندگان سازهای زهی که همراه با او ساز می‌زدند داشت. این آلبوم پس از انتشار اولیه مجدداً در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ به انتشار مجدد در کشورهای [[اروپا]]، [[آمریکا]]، [[کانادا]]، [[ژاپن]]، [[استرالیا]] و [[نیوزلند]] درآمد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.discogs.com/Yo-Yo-Ma-Ennio-Morricone-Yo-Yo-Ma-Plays-Ennio-Morricone/release/2024396 |عنوان=Yo-Yo Ma, Ennio Morricone |ناشر=Discogs |زبان=en||تاریخ=|تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.discogs.com/Yo-Yo-Ma-Ennio-Morricone-Yo-Yo-Ma-Plays-Ennio-Morricone/master/211870 |عنوان=Yo-Yo Ma, Ennio Morricone |ناشر=Discogs |زبان=en||تاریخ=|تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://variety.com/2004/music/reviews/yo-yo-ma-plays-ennio-morricone-1200529656 |عنوان=Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone |ناشر=Variety |زبان=en||تاریخ=9 November 2004 |تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref>
* درسال ۲۰۱۱ موریکونه به همراه [[هیلی وستنرا]]، خوانندهٔ کلاسیک و سوپرانوی جوان نیوزیلندی، آغاز به ساخت آلبومی به نام «''پارادیزو''» کردند. این آلبوم شامل قطعاتی است که پیش از این توسط موریکونه ساخته شده و توسط هیلی وستنرا بازخوانی شده‌اند. موریکونه دربارهٔ این همکاری گفته‌است «وقتی برای نخستین‌بار صدای «هیلی» را شنیدم بسیار تحت تأثیر قرار گرفته و مجذوب آن شدم. وقتی به من پیشنهاد شد قطعاتی را مجدداً برای «هیلی» تنظیم نمایم خوشحال شدم و از نتیجه کار نیز بسیار خشنودم. می‌خواهم یادآوری کنم که این آلبوم فقط یک تکرار و گلچین ادبی نیست و شامل برخی از ترانه‌هایی می‌شود که برای نخستین‌بار شنیده می‌شوند. امیدوارم که این آلبوم برای بسیاری از شنوندگان خشنودی و برای حرفهٔ خواننده‌اش پیشرفتی به ارمغان بیاورد».<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=http://hayleywestenra.com/2011/07/18/a-message-from-ennio-morricone |عنوان=A MESSAGE FROM ENNIO MORRICONE |ناشر=hayleywestenra |تاریخ=13 April 2016|تاریخ بازبینی=13 April 2016|زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref>
* در طی زمان ساخت و تولید فیلم ایرانی [[فرزند صبح]] که به شرح حال زندگی [[روح‌الله خمینی]] پرداخته بود، عوامل ساخت این فیلم خبر از ساخت موسیقی آن توسط انیو موریکونه دادند.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://edition.presstv.ir/detail/41666.html|عنوان=Morricone to write 'Son of Dawn' music |تاریخ بازبینی=30 March 2013 |تاریخ=|ناشر=Press TV |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVd3KkAE | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref> این خبر توسط یک فکس ارسال شده تکذیب شد و دلیل آن این‌طور ذکر شده بود که آهنگساز فرصتی برای نوشتن آن ندارد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://www.portup.net/content/view/548/88 |عنوان=Musica 26 febbraio 2008 |ناشر=portup.net |تاریخ= |تاریخ بازبینی=30 March 2013 |کد زبان=it |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20120419130026/http://www.portup.net/content/view/548/88/ |تاریخ بایگانی=۱۹ آوریل ۲۰۱۲ |dead-url=yes}}</ref> کارگردان فیلم در خصوص چگونگی این همکاری گفته بود «قرار است که ما فیلم را برای انیو موریکونه بفرستیم و او با دیدن این فیلم، برایش موسیقی بسازد. البته امیدوارم که اگر توانست و برنامه‌هایش اجازه داد بتواند به ایران بیاید. اسم انیو موریکونه اسم مشهوری است که کاملاً بازار دارد و علاقه‌مندان را جلب می‌کند. ما قصد داریم با این کار، فیلم فرزند صبح را در مقیاس انبوه پخش کنیم».<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8612100237|عنوان=تکذیب همکاری موریکونه با پروژه «فرزند صبح» سیاسی است |تاریخ بازبینی=۲ مهر ۱۳۹۱ |تاریخ=|ناشر=فارس نیوز |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVd4PQBV | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://zamaaneh.com/news/2008/02/post_3750.html|عنوان=انیو موریکونه برای فیلم آیت‌الله خمینی موسیقی می‌سازد |تاریخ بازبینی=۵ دی ۱۳۹۱ |تاریخ=|ناشر=[[رادیو زمانه]] |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVd9PVmE | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/details/43282|عنوان=انیو موریکونه موسیقی فرزند صبح را می‌سازد |تاریخ بازبینی=۳ بهمن ۱۳۹۱|تاریخ=|ناشر=همشهری آنلاین |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVdA9syz | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref><ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.fardanews.com/fa/news/45335/اِنیو-موریکونه-و-موسیقی-فرزند-صبح|عنوان=اِنیو موریکونه و موسیقی «فرزند صبح» |تاریخ بازبینی=۳ بهمن ۱۳۹۱ |تاریخ=|ناشر=فارس نیوز |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVdAkOAz | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref>
* موریکونه در سال ۲۰۱۱ به ریاست هیئت داوران جشنواره فیلم رم برگزیده شد و در کنار داوران دیگری چون روبرتو بوله، [[رقص باله|رقاص باله]]، به همکاری پرداخت.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.hollywoodreporter.com/news/ennio-morricone-head-rome-film-193940 |عنوان=Ennio Morricone to Head Rome Film Festival Jury |ناشر=Hollywood Reporter |تاریخ=|تاریخ بازبینی=30 March 2013 |زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVcyDwoO | تاریخ بایگانی = 30 March 2013}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/06/110601_l41_cinema_moricone_jury_head.shtml |عنوان=انیو موریکونه رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم رم شد |ناشر=[[بی‌بی‌سی]] |تاریخ=|تاریخ بازبینی=۲۶ اسفند ۱۳۹۱ |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVczDyI6 | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref>
 
== فیلم‌سازان مرتبط ==
سطر ۱٬۰۷۸ ⟵ ۱٬۰۹۴:
{{اسکار بهترین موسیقی فیلم}}
{{جایزه اسکار افتخاری}}
{{برندگان جایزه پولار}}
{{جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین آهنگساز}}
{{جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی فیلم}}
{{جایزه بفتا برای بهترین موسیقی فیلم}}
{{جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین آهنگساز}}
{{جایزه انجمن ملی فیلم ایتالیا بهترین موسیقی فیلم}}
{{برندگان جایزه پولار}}
}}