فش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 29883440 از Single021 (بحث) برگردانده شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
ابرابزار
خط ۳۱:
|پانویس =
}}
'''فش'''، دهستانی از توابع [[بخش مرکزی شهرستان کنگاور|بخش مرکزی]] [[شهرستان کنگاور]] در [[استان کرمانشاه]] [[ایران]] است.
 
این دهستان براساس [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران|سرشماری مرکز آمار ایران]] [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۸۵)|در سال ۱۳۸۵]]، جمعیت آن ۱٬۹۲۵ نفر (۵۰۶خانوار) بوده‌است.
 
== مردم ==
مردم فش لر ثلاثی بوده<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ق. ض|کد زبان=by etnew|تاریخ=۱۳ مهر ۱۳۹۴|وبگاه=روزنامه اطلاعات|نشانی=http://www.ettelaat.com|عنوان=روزنامه اطلاعات|بازبینی=2018-10-29|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140228113730/http://www.ettelaat.com/|archivedate=۲۸ فوریه ۲۰۱۴|dead-url=yes}}</ref>و به گویش فشی تکلم می‌کنند که خاص این روستاست. گویش فشی شاخه‌ای از زبان لری ثلاثی است که تأثیراتی از لکی و نیز لری میری را نیز نشان می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://worldcat.org/oclc/967225617|عنوان=راهنمای گردشگری روستاهای ایران۲|نام خانوادگی=زنده دل|نام=حسن|ناشر=انتشارات نشرایرانگردان|سال=۱۳۸۶|شابک=9781535761949|مکان=تهران|صفحات=|oclc=967225617}}</ref> مذهب اکثر مردم این روستا شیعه بوده و گروهی از پیروان دین [[یارسان]] نیز در آن زندگی می‌کنند.
 
== سازتراشی ==
ساختن ساز در استان کرمانشاه قدمت طولانی دارد و تنبورسازی در روستای فش نیز که جمعیتی از پیروان یارسان در آن زندگی می‌کنند، از قدمت دیرینه‌ای برخوردار است. در این روستا به نحو چشمگیری کارگاه‌های ساخت انواع مختلف [[آلات موسیقی]] از قبیل [[تنبور]]، تار و سه تار وجود دارد و در اکثر خانه‌های روستایی در گوشه‌ای از فضای خانه کارگاه کوچکی جهت ساخت تنبور، سه تار و تار دیده می‌شود.{{مدرک}}
این روستا در سال ۱۳۹۵ بعنوان مرکز تولید ساز تنبور به ثبت رسیده استرسیده‌است.<ref name="ایسنا ۱">[http://www.isna.ir/news/96111609260/روستای-فش-دهکده-ملی-ساخت-سازهای-سنتی-می-شود خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): ''روستای فش دهکدۀ ملی ساخت «سازهای سنتی» می‌شود''، نوشته‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶؛] بازدید در ۲۱ فروردین ۱۳۹۹.</ref>
 
[[پرونده:Emam zadeh08.JPG|بندانگشتی|امامزاده سید جمال الدین]]
مرقد [[امام زاده]] [[سید جمال الدین]] بن جعفر صادق از آثار تاریخی و باستانی فش محسوب می‌شود.{{مدرک}}
 
=== امامزاده سید جمال الدین ===
این بنای آجری از بیرون به صورت چهار ضلعی و از داخل مدور است. ارتفاع بنا از کف تا پاکار قوس ۸۵/۱ متر است. گنبد بنا نیز مدور و با آجر ساخته شده‌است. در ورودی بقعه در ضلع شمالی است و به ایوان و کفش کن باز می‌شود. در داخل کفش کن و صحن حیاط امامزاده، دو سنگ قبر وجود دارد؛ تاریخ یکی از آن‌ها ۱۲۱۱ ه‍.ق و دیگری ۱۲۴۲ ه‍.ق است. در داخل بنا ضریح چوبی ساده‌ای قرار دارد و در زیر آن سنگ قبری دیده می‌شود. بر روی این سنگ قبر خطوط کوفی به چشم می‌خورد که به علت ساییدگی خوانا نیست.{{مدرک}}
 
____سراب فش___
یکی از جاذبه های طبیعی این روستا میتوان به سراب فش اشاره نمود سراب بایجان هم یکی دیگه از جاذبه های طبیعی این روستا میباشد
در شعر زیر به جاذبه هایی فش اشاره شده است:
خوش بود هر فصل و مه دیدار فش
همقدم با دوست در گلزار فش
 
هر زمان رفتم به رشت و انزلی
 
یادم آمد سبزی اشجار فش
 
خیلی از اوقات می گویم به خود
تکه ای از مه بود رخسار فش
 
خانه هایش خشتی اما باصفا
آفرین بر بانی و معمار فش
 
از سرابش هر چه گویم کم بود
 
دلفریب اند و نکو آثار فش
 
تعزیه نامش گره خورده به او
 
آفرین بر مردم دیندار فش
 
یادگار حضرت صادق(ع) در اوست
 
نیکمردی،مهتر ابرار فش
 
شیخ موسی عالم دین یاد باد
 
نام او بر تارک طومار فش
 
از شهیدانش بباید برد نام
نیست کم رزمنده و سردار فش
 
می رسد از آن نوایی خوش به گوش
 
این نوای نی بود یا تار فش؟
 
بوده نامش ابتدا انگار"هوش"
 
مرحبا بر مردم هشیار فش
 
بس کنم،دارم تمنا از خدا
 
حضرتش باشد همیشه یار فش.
بیژن شهرامی
== منابع ==
{{پانویس}}
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/فش»