هراکلوناس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هراکلوناس''' با نام کامل '''کنستانتینوس هراکلیوس''' {{به لاتین|Constantinus Heraclius، [[زبان یونانی|یونانی]]|Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος}} (زادهٔ ۶۱۵ یا ۶۲۶ — درگذشتهٔ ۶۴۱) امپراتور بیزانس برای مدت کوتاهی از فوریه تا سپتامبر ۶۴۱ بود. پدرش در وصیت نامه خود شرط کرده بود که هر دو پسرش، هراکلوناس و [[کنستانتین سوم]]، باید در آغاز مرگ وی به طور مشترک حکمرانی کنند. هراکلیوس همچنین تصریح کرد که همسرش، مارتینا، همچنان مورد احترام واقع شود و تا آنجا که ممکن است در دربار نیز نفوذ بیکران و قدرت عظیمی داشته باشد، و به عنوان "مادر و امپراتریس" نامیده شود. امپراتور هراکلیوس در فوریه ۶۴۱ بر اثر [[خیز]] درگذشت. هنگامی که مارتینا وصیت امپراتور فقید را علنی کرد، با مقاومت شدیدی نسبت به ایفای هرگونه نقش فعال و روزمره به طور کامل در دولت روبرو شد، اما هر دو هراکلوناس و کنستانتین در فوریه ۶۴۱ بدون هیچ حادثه ای به عنوان امپراتور مشترک اعلام شدند. اما مارتینا بخاطر کوچک بودن پسرش هراکلوناس به نام او حکمرانی می کرد و پس از آنكه كنستانتین در آوریل / مه ۶۴۱ به علت بیماری [[سل]] درگذشت، هراكلوناس به دلیل سن كم، تحت سایه اقتدار مادرش، تنها امپراتور شد. او از آوریل / مه - سپتامبر / اکتبر ۶۴۱ سلطنت کرد، زمانی که توسط والنتینوس، ژنرال و غاصب عصاره ارمنی، که [[کنستانس دوم]]، پسر کنستانتین سوم را احتمالاًنصب کرد، سرنگون شد. بینی هراکلوناس را برای والنتینوس بریدند، سپس او را به رودس تبعید کرد، جایی که گمان می رود در همان سال درگذشت. در حقیقت شروع این شروش بخاطر این بود که او و مادرش مارتینا را به اشتباه عامل مرگ برادر ناتنیش [[کنستانتین سوم]] می‌دانستند.