تیموس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[کالبدشناسی بدن انسان|کالبد شناسیکالبدشناسی]]'''{{جعبه اطلاعات کالبدشناسی

|location=|Function=کمک به بلوغ و فعال شدن [[لنفوسیت تی]]|precursor=[[جیب حلقی]] سوم|system=[[دستگاه لنفاوی]] و بخشی از [[سیستم ایمنی]]|lymph=[[گره هایگره‌های لنفاوی]] [[نای]] و [[نایژه]] ها}}

'''تیموس''' {{به انگلیسی| Thymus}} یا آویشَنَگ گلو<ref>[http://hamshahrionline.ir/details/288919 همشهری آن‌لاین]</ref> یک اندام لنفاوی تخصص یافته در [[دستگاه ایمنی بدن]] است. تنها فعالیت شناخته شده آن بالغ کردن [[لنفوسیت تی|لنفوسیت هایلنفوسیت‌های تی]] است که سلول‌های حیاتی و عملکردی [[دستگاه ایمنی تطبیقی]] [[بدن انسان|بدن]] هستند. لنفوسیت‌هایT نابالغ پس از تولید در [[مغز استخوان]] از طریق جریان [[خون]] به این اندام در پشت [[جناغ]] [[سینه]] منتقل شده و در آن جا بالغ می‌شوند.

تیموس در قسمت جلویی و بالایی سینه و مقابل ناحیه یناحیهٔ [[میان‌سینه]] و پشت [[جناغ]] و در جلوی [[قلب]] قرار گرفته‌است و متشکل از دو لوب هرمی نابرابر متصل به هم توسط بافت سلولی، یک [[بافت لنفاوی]]، مترشحه [[هورمون|هورمونی]] برای کنترل لنفوسیت‌سازی است.

از لحاظ [[بافت‌شناسی]] هر یک از لوب هایلوب‌های تیموس از یک مغز مرکزی (central medulla) و یک کورتکس یا لایهٔ بیرونی تشکیل شده که به وسیلهٔ یک روپوش خارجی کپسول مانند احاطه شده استشده‌است. بخش مرکزی و بیرونی هر کدام وظیفهٔ متفاوتی در توسعهٔ [[لنفوسیت تی]] دارند. تیموس متشکل از یک سری سلول هایسلول‌های نابالغ لنفوسیت تی موسوم به تیموسیت هاتیموسیت‌ها و یک سری سلول هایسلول‌های [[بافت پوششی]] است که این سلول هاسلول‌ها به تکامل و بلوغ تیموسیت هاتیموسیت‌ها کمک می کنندمی‌کنند.

وزن تیموس در جنینی که تازه به دنیا امدهآمده در حدود 70۷۰ تا 75۷۵ گرم است و بیشترین فعالیت خود را در دوران نوزادی و قبل از بلوغ دارد. با رشد کودک تیموس به مرور کوچک و کوچک ترکوچک‌تر شده و فعالیتش کاهش می یابدمی‌یابد و به مرور زمان [[بافت چربی]] جایگزین بافت هایبافت‌های لنفاوی و پوششی اش می شودمی‌شود. تیموس در هنگام بلوغ بسیار کوچک شده و فعالیتش بسیار کم شده اما به طوربه‌طور کامل متوقف نمی شودنمی‌شود. رنگ این عضو بدن در ابتدا صورتی مایل به خاکستری بوده و در میانسالی به علت جایگزینی چربی به رنگ زرد در می آیدمی‌آید.

وجود مشکلات در تیموس می تواندمی‌تواند باعث توقف فعالیت و در نتیجه کاهش در تعداد لنفوسیت هایلنفوسیت‌های تی شود و سبب ابتلای شخص به [[بیماری خودایمنی|بیماری هایبیماری‌های خودایمنی]] مانند [[میاستنی گراویس]] یا بیماری APS-1 شود. دانشمندان از دوره یدورهٔ [[یونان باستان]] از وجود این عضو در بدن با خبر بودند اما در مورد وظیفه و عملکرد این عضو تا دهه 1960۱۹۶۰ میلادی اطلاعات دقیقی وجود نداشته استنداشته‌است.