لایه انتقال: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[شبکه‌های رایانه‌ای]]،رایانه‌ای، '''لایه انتقال''' سرویس‌های ارتباطی مبدأ به مقصد یا end-to-end را برای برنامه‌های کاربردی موجود در معماری لایه بندی شده [[پروتکل|پروتکل‌ها]] و اجزاء شبکه فراهم می‌آورد. لایه انتقال سرویس‌های مطمئنی از قبیل پشتیبانی از [[جریان داده]] [[ارتباط اتصال گرا|اتصال گرا]]،گرا، [[قابلیت اطمینان]]،اطمینان، [[کنترل جریان]] و تسهیم یا [[مالتی پلکسینگ]] را ارائه می‌نماید.

لایه‌های انتقال هم در (<nowiki>RFC 1122</nowiki>) [[مدل TCP/IP]]،IP، که مبنا و بنیان [[اینترنت]] می‌باشد، و هم [[مدل OSI]] موجود می‌باشند. تعریف لایه انتقال در این دو مدل کمی با یکدیگر تفاوت دارد. این مقاله در اصل به تعریف لایه انتقال در مدل TCP/IP اشاره دارد.

معروف‌ترین پروتکل لایه انتقال [[پروتکل کنترل انتقال]] یا TCP) Transmission Control Protocol) می‌باشد. این پروتکل نام خود را از [[مجموعه پروتکل اینترنت]] یا همان TCP/IP وام گرفته‌است. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده می‌شود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویس‌های انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شده‌است. از دیگر پروتکل‌های عمده در این گروه می‌توان به <nowiki>[[[[دی‌سی‌سی‌پی|پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام]]]]</nowiki> DCCP) Datagram Congestion ControlCongestionControl Protocol) و <nowiki>[[[[اس‌سی‌تی‌پی|پروتکل انتقال کنترل جریان]]]]</nowiki> SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.