موسیقی باروک: تفاوت میان نسخه‌ها

در دورهٔ آغازین، موسیقی بر اساس [[متن|متن‌]]<nowiki/>هایی بسیار پرشور و [[احساس]] نگاشتهنوشته می‌شد و تعجبی نیست که [[موسیقی‌دان|موسیقی‌دانان]] [[مردم ایتالیا|ایتالیایی]] آن زمان، [[اپرا]] را به وجود آوردند. در دورهٔ آغازین، آهنگ‌سازان بافت [[هم‌صدایی|هوموفونیک]] را بر بافت [[چندصدایی|پلی‌فونیک]] [[رنسانس]] ترجیح دادند؛ هر چند در دورهٔ پایانی، بار دیگر موسیقی‌دانان به پلی‌فونی بازگشتند. آهنگ‌سازان دورهٔ آغازین، [[مطبوعیت (موسیقی)|دیسونانس‌ها]] را با آزادی بیش‌تری به کار گرفتند. بر تضادهای صوتی نیز تأکید می‌شد؛ حال آن‌که در رنسانس،[[رنسانس]]، [[ساز]]ها -اگر به کار گرفته می‌شدند- [[ملودی]] [[خواننده|آوازخوان]] را مضاعف می‌کردند (مشابه آنچه در اغلب موارد در [[موسیقی سنتی ایرانی]] شنیده می‌شود)، اما در دورهٔ آغازین باروک صداهای آوازی با خط‌هایی [[ملودی]]<nowiki/>ک که ویژهٔ ساز به نگارش درآمده بود، همراهی می‌شد.