تفاوت میان نسخه‌های «دونادون»

'''دونادون''' یا '''جامه به جامه''' مفهومی در آیین[[یاری یارسان(دین)|دین یایاری]] است که پیروان این دین که [[یارسان]] (اهل حق]]) استنامیده کهمی‌شوند بدان باور دارند. دونادون ارتباط نزدیکی با مفهوم [[تناسخ]] و [[حلول روح]] دارد. واژۀ دون در زبان ترکی به معنی جامه<ref>http://www.hawzah.net/fa/question/questionview/62422</ref> است، و اصطلاح دونادون به معنی از جامه ایجام‌ای به جامهجامۀ دیگر درآمدن است.

در دین یارسان تناسخ به این مفهوم که روح بی هدفبی‌هدف از یک کالبد به کالبد دیگر منتقل شود کاملاً نفی شده و از اساس رد می‌شود. اما مفهوم دیگری به نام '''دون به دون شدن''' (که در ظاهر به فلسفه تناسخ شباهت دارد) حقیقتی جدا نشدنی از جهان بینیجهان‌بینی یارسانی است. یارسان می‌گوید که هر روحی باید در زمانی محدود (۵۰ هزار سال) سیری را برای تکامل خود طی کند وکه آن را با دونادون می‌شناسند. معتقدانبرخی از افراد که به یارساندنبال آیهتطبیق باورهای دین یاری با دین اسلام بوده‌اند، آیۀ ۴ سوره [[معارج]] را دلیلی بر همین مدعای خود می‌داننددانسته‌اند:{{سخ}}تَعْرُجُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ (فرشتگان و روح در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوی او بالا می‌روند)

روح باید جسم‌ها و جامه‌های مختلف از جمله مرحله جانوری، نباتی، جمادی و … را طی کند و در هر مرحله روح وارد عالم [[برزخ]] می‌شود و پس از رسیدگی به اعمال روح و سنجش اعمالی که روح با اختیار خود بدست آورده دوباره روح با توجه به اسحقاقاستحقاق خود به صورت نوزاد در خانوادهخانوادۀ مستحق خود (مثلاً" در جامه انسانی) در خانوادهخانوادۀ ثروتمند یا فقیر و … مورد آزمایش قرار می‌گیرد. و بعد از طی هزار دونو ۵۰یک ساله (دون هزار و یکم) [[روح انسان]] کامل می‌شودشده و ذات خدایی در آن روح نایل می‌شود. البته روح‌هایی وجود دارد که کمتر یا بیشتر از هزار دون را طی نمایند و این بستگی به دلایل مختلف از جمله [[ریاضت]] و لطف حق تعالی و … دارد. در تناسخ اعتقاد به [[حلول روح]] است ولی در دونادون اعتقاد بر تجلی و مظهریت ذات بر روح است و …<ref>نامه سرانجام</ref>{{مدرک|نیازمند یادکرد دقیق}} <ref>نورعلی الهی، معرفت‌الروح چاپ پنجم، سال 1384، فصل هفتم، ص 91</ref>

از دیدگاه یارسان مفهوم [[تناسخ]] که از جانب بسیاری از امامان شیعه و فلاسفه‌ای چون [[ملاصدرا]] رد شده کاملاً با عقیده '''دونادون''' متفاوت است. اگر چه در ظاهر در تناسخ و دونادون، روح از کالبدی به کالبد دیگر منتقل می‌شود، اما تفاوت مهمی میان این دو [[جهان بینی]] وجود دارد. در تناسخ روح در زمان‌های نا مشخص، گاهی طولانی‌تر و گاهی زودتر به تعالی می‌رسند در حالیکه در فلسفه دونادون هر روح در مدت زمانی معین (۵۰ هزار سال) از یک کالبد به کالبد دیگر منتقل می‌شود و هدف در این مدت حرکت به سمت کمال است.<ref>نورعلی الهی، برهان‌الحق، چاپ هشتم، سال 1371، ص 173</ref>

شاید یکی از بزرگترین اشتباهات ناقدان عقیده [[وازایش]]، یکی گرفتن جهان بینیجهان‌بینی فلسفه '''تناسخ''' و '''دونادون''' است. در فلسفه تناسخ روح در مدت زمان نا مشخصنامشخص از کالبدی به کالبد دیگر منتقل می‌شود در نهایت متعالی می‌گردد. ائمه، علماامامان و فلاسفهعلمای شیعه هم عقیده به تناسخ را بوضوحبه‌وضوح رد کرده و آن را مخالف حکمت الهی و هدفدارهدف‌دار بودن آفرینش می‌دانسته‌اند.<ref>دائرةالمعارف اسلامی، جلد شانزدهم</ref>

بر خلاف دیدگاه معتقدین به تناسخ، در فلسفهفلسفۀ دونادون عدل الهی و تکامل بشری به کمک جابجایی محدود روح از یک کالبد به کالبد دیگر توجیه پذیرتوجیه‌پذیر است. بدین ترتیب که هر روح مدت ۵۰ هزار سال (۱۰۰۰ دون ۵۰ ساله) از کالبدی به کالبد دیگر منتقل شده و در نهایت به کمال خود می‌رسد. بدین طریق هم عدل الهی (مدت زمان برابر برای تمام روح‌ها) قابل اثبات است و هم فلسفهٔ معاد و برزخ که از معتقدات اصلی مسلمانان و تصریحات قرآنی است، تأیید می‌شود. در حقیقت روح‌ها پس از رسیدن به دون هزار و یکم به عالم [[برزخ]] منتقل شده و تا زمان قیامت در آن عالم باقی می‌مانند.

[[مولوی]] در بیان تجلی روح امیرالمؤمنین [[علی بن ابی‌طالب]] در کالبدهای مختلف چنین سروه‌استسروده‌است:

* [[اهل حق|هفتن و هفت توانههفتتوانه]] از بزرگان یارسان در قرن هفت و هشت هجری (مجموعاً ۱۴ نفر که یکی مؤنث و بقیه مذکر هستند)