قیس بن مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قیس بن مسعود''' کاردار [[خسرو پرویز]] بر سواد عراق بود. وی فرماندهی قشونی از اعراب را برعهده داشت که در [[جنگ ذوقار]]، یکی از قشون متحد با سپاه خسرو محسوب می شدند.

 

 

آخرین پادشاه [[لخمی‌ها]]، [[نعمان سوم]] (ابوقابوس نعمان بن منذر) به دستور [[خسرو پرویز]] زندانی شده و به قتل رسید. قتل نعمان منجر به سلسله حوادثی شد که در نهایت [[جنگ ذوقار]] را در پی داشت.

 

 

در [[جنگ ذوقار]] که نخستین جنگ منجر به پیروزی اعراب، شناخته می شود، ایاس بن طائی، فرماندهی سپاه خسرو را برعهده داشت. سپاه خسرو از قشون زیر تشکیل شده بود.

 

 

۲. سپاه هامرز تستری، فرمانده سپاه خسرو، مرکب از دوازده هزار نفر.

در این جنگ [[هانی بن مسعود]] و [[حنظله بن ثعلبه]] از قبیلۀ [[بکر بن وائل]] فرماندهی اعراب را بر عهده داشتند.

 

قیس بن مسعود خود از قبیلۀ شیبانی بود و جنگیدن با هم خویشان برای وی سخت بود.

 

پس [[حنظله بن ثعلبه]] گفت که فردا پانصد مرد را در کمینگاه بنشانیم، جایی که کس نبیند و ما خود بجنگ رویم، در جنگ بیکدیگر بپیوندیم.

 

از عوامل شکست ایران در [[جنگ ذوقار]] غیر از اینکه، طبق تبانی قبلی، قیس بن مسعود، در هنگام نبرد سپاه خود را از میدان بیرون کشید و سپاه ایرانیان را، در میانۀ میدان، تنها گذاشت. عامل دیگر شکست، ذخیره نداشتن آب کافی بود. ایرانیان که احتمالاً پیروزی سریعی را برای خود پیش بینی کرده بودند، تنها برای دو روز آب به همراه داشتند و اعراب پیش برای دو هفته آب ذخیره کرده بودند، پس جنگ را به درازا کشانده، بسیاری از سپاهیان ایران، از گرما و تشنگی هلاک شدند.

 

 

<references/>‎

 

طبری، محمد بن حریر. تاریخ طبری جلد دوِم. تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۶۲

 

بلعمی، ابوعلی محمد بن محمد. تاریخ بلعمی، ترجمۀ تاریخ طبری. جلد دوم. تهران: کتابفروشی زوار ۱۳۵۳

 

[[رده:تاریخ ایران]]