مسجد شیخ لطف‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

(ساخته شده در [[۱۶۰۲ (میلادی)|۱۶۰۲]] - [[۱۶۱۹ (میلادی)|۱۶۱۹]] میلادی) یکی از مسجدهای تاریخی و شناخته شده شهر [[اصفهان]]، در ضلع شرقی [[میدان نقش جهان]]، [[اصفهان]] است. [[میدان نقش جهان]] است که در [[دوران صفویه|دوران صفوی]] ساخته شده است. این مسجد شاهکاری از معماری و کاشی‌کاری قرن یازدهم هجری است که توسط [[محمدرضا اصفهانی (معمار)|استاد محمدرضا اصفهانی]] از معماران نامدار آن دوره ساخته شده‌است. مسجد شیخ لطف‌الله به فرمان [[شاه عباس اول]] در مدت هجده سال بنا شده و در ضلع شرقی میدان نقش جهان و مقابل عمارت [[عالی‌قاپو]] و در همسایگی [[مسجد شاه (اصفهان)|مسجد شاه]] واقع شده است. این مکان مذهبی برای تجلیل [[شیخ لطف‌الله میسی]] بنا گردیدهشده و سالانه گردشگران زیادی را جذب خود می‌کند.

نامگذاری این مسجد به مناسبت نام امام جماعت آن یعنی شیخ لطف‌الله بن عبدالکریم بن ابراهیم که در زمان سلطنت شاه عباس به علل مذهبی از [[میس]] یکی از قرای [[جبل عامل]] لبنان به ایران کوچ کرده و ابتدا در مشهد اقامت گزید و در آنجا پس از استقاضه از محضر علما از جمله ملّا [[عبدالله شوشتری]]، از جانب شاه عبّاس بزرگ به خدمت آستانه رضوی درآمد و تا تاریخ فتنه [[ازبکان]] و دست یافتن ایشان بر مشهد در آن شهر مقیم بود، سپس از شرّ ایشان به [[قزوین]] پناه برد و در آنجا به کار تدریس مشغول شد؛ شاه عبّاس او را از قزوین به اصفهان آورد و در سال ۱۰۱۱ هجری قمری آیت مسجدی را، که هنوز هم به نام او شهرت دارد، برای محل تدریس و اقامت و امامت وی پی نهاد و انجام این کار تا ۱۰۲۸ هجری قمری طول کشید و در حین اتمام همین ساختمان بود که شاه عبّاس در قسمت جنوبی میدان نقش جهان، که اکنون به نام میدان امام شهره است، طرح انشاء جامع اعظم پادشاهی یعنی مسجد شیخ لطف‌الله را ریخت. بعد از آن که مسجد شیخ لطف‌الله برای نمازگزاری او مهیا گردیدشد.<ref name="ReferenceA"/>