دستگاه عصبی پاراسمپاتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
انتقال دهنده پیام عصبی به بیرون
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۰:
'''رشته‌های عصبی پاراسمپاتیک یا دستگاه عصبی خودکار''' در بخش پاراسمپاتیک، همانند بخش [[رشته‌های عصبی سمپاتیک|سمپاتیک]]، [[پریکاریون|جسم سلولی]] [[نورون]] پیش گره‌ای در شاخ پهلویی [[نخاع]] قرار گرفته و [[آکسون|آکسون(انتقال دهنده پیام عصبی به بیرون)]] آن به نام رشته پیش گره‌ای وارد گره (گانگلیون) پاراسمپاتیک (بیشتر در نزدیکی یا دیواره اندام واکنشگر) شده و با نورون پس گره‌ای [[سیناپس|سیناپس(محل نزدیک شدن رشته های عصبی)]] می‌دهد. آکسون نورون پس گره‌ای ( رشته پس گره‌ای) در فاصله کوتاهی پس از ترک گانگلیون به اندام واکنشگر می‌رسد.
 
بدین سان در رشته‌های عصبی پاراسمپاتیک بر خلاف [[رشته‌های عصبی سمپاتیک]] رشته پیش گره‌ای بسیار بلند و رشته پس گره‌ای کوتاه می‌باشد.از آنجا که رشته‌های عصبی پاراسمپاتیک در ناحیه جمجمه‌ای - خاجیخارجی از نخاع بیرون می‌آیند، بخش جمجه‌ای - خاجی نامیده می‌شوند. در رشته‌های عصبی پاراسمپاتیک پیام‌های عصبی (نوروترانسمیتر) تراوش‌شونده از رشته‌های پیش گره‌ای و پس گره‌ای، [[استیل کولین]] است و از این روی [[رشته‌های عصبی]] پاراسمپاتیک را رشته‌های عصبی کولینرژیک نیز می‌نامند.
 
گیرنده‌های کولینرژیک در نورون پس گره‌ای اغلب نیکوتینی و در اندام هدف اغلب موسکارینی هستند. استیل کولین پس از رها شدن به سیناپس توسط [[استیل کولین استراز]] تخریب می‌شود تا تحریک پیوسته نباشد.<ref>داروشناسی کاربردی، دکتر رحمانی، انتشارات جعفری</ref>