اقتصاد رسانه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی ویرایش 30401464 از پاتريشيا67 (بحث) ضایع کردن تلاش های کاربران برچسبها: خنثیسازی برگرداندهشده حذف حجم زیادی از مطالب منبعدار |
خنثیسازی ویرایش 30401229 از پاتريشيا67 (بحث) لطفا زحمات کاربران را ضایع نکنید. مطالب با منابع آورده شده و اگر اشکالی دارد باید اشکال رفع شود، نه این که به دلایل کلی مطالبی که افزوده شده را حذف کنید. اگر اعتراضی دارید، لطفا از یک مدیر بخواهید که بررسی کند. اخیرا در صفحات دیگری هم این کارها را کرده اید. ویکی پدیایی ها را از ویکی پدیا فراری ندهید. برچسبها: خنثیسازی برگرداندهشده |
||
خط ۱:
{{بدون منبع}}
'''اقتصاد رسانه''' دربردارنده
== بازیگران عرصهٔ رسانهها ==
در [[صنعت]] رسانه، بازیگران اصلی عرصهٔ رسانهها که باید رفتار آن ها مورد مطالعه قرار گیرد، سه دسته اند:
==== ۱_بنگاه های رسانه ای: ====
منظور از بنگاههای رسانه ای که گاهی سازمانهای رسانه ای هم خوانده میشوند، صاحبان رسانهها، افراد یا سهامدارانی هستند که مالکیت و مدیریت [[رسانهها]] را به عهده دارند. این گروه به چند دسته تقسیم میشوند:
_صاحبان و سهامداران _ مدیران و کارکنان _آگاهی دهندگان
* صاحبان و سهامداران؛
که اگر جزء بخش خصوصی باشند اکثرا به دنبال کسب حداکثر سود یا منافع خود هستند. البته از آنجا که فعالیتهای رسانه ای جنبهٔ فرهنگی دارند، هدف برخی از صاحبان رسانهها و سهامداران میتواند جنبهٔ خیریه هم داشته باشد؛ بنابراین بنگاه رسانه ای در اینجا یک بنگاه غیر اقتصادی محسوب میشود، ولی این بنگاهها هم نمیتوانند درآمد و سود را به طور مطلق نادیده بگیرند؛ زیرا در بلندمدت امکان تداوم و بقا ندارند و ناچارند به فکر درآمد باشند. رفتار این بنگاهها در قالب رفتار یک [[بنگاه اقتصادی]] مطالعه میشود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=موسایی |نام۱=میثم |عنوان=اقتصاد رسانه ها |تاریخ=1394 |ناشر=سمت |مکان=تهران}}</ref>
* مدیران و کارکنان؛
که ممکن است هیچ گونه سهمی در مالکیت رسانهها نداشته باشند و اینها به طور کلی جزء بخش عرضه محسوب میشوند و البته هدفهای شخصی آنها، کسب حقوق و دستمزد بالاتر، برخورد عادلانه و یکسان، محیط کار امن و نشاط آور و قدردانی معنوی از زحمات خود است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=موسایی |نام۱=میثم |عنوان=اقتصاد رسانه ها |تاریخ=1394 |ناشر=سمت |مکان=تهران}}</ref>
* گاهی دهنگان؛
که بخش قابل توجهی از قسمت عرضه را شامل میشوند و با پرداخت پول کمتر و خرید زمان یا فضای رسانهها میخواهند به مخاطبان خود دسترسی پیدا کنند و تمایلات، [[فرهنگ]] و سلیقههای آنها را در جهت خرید کالا یا هدف مورد نظر تغییر دهند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=موسایی |نام۱=میثم |عنوان=اقتصاد رسانه ها |تاریخ=1394 |ناشر=سمت |مکان=تهران}}</ref>
==== ۲_مخاطبان(مصرف کنندگان): ====
به زبان اقتصادی منظور از مخاطبان، همان مصرف کنندگان نهایی است که برای هر نوع رسانه اصطلاح خاص خود را دارند. مخاطب فیلمهای سینمایی را معمولا «تماشاگر»، مخاطب روزنامهها و نشریات و مجلات را «خواننده»، مخاطب رسانههای تصویری را «بیننده» و مخاطب رسانههای صوتی را «شنونده» مینامند و این به دلیل متفاوت بودن ماهیت کالاها و خدماتی است که عرضه میشود. ههٔ اینها از لحاظ اقتصادی مصرف کننده محسوب میشوند. هدف مصرف کنندگان محصولات رسانه ای به طور کلی، کسب حداکثر رضایت و مطلوبیت از مصرف کالاهای رسانه ای است. مصرف کنندگان در مصرف کالاها معمولا با محدودیتهایی مانند محدودیت درآمد و وقت مواجه اند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=موسایی |نام۱=میثم |عنوان=اقتصاد رسانه ها |تاریخ=1394 |ناشر=سمت |مکان=تهران}}</ref>
==== ۳_بخش عمومی: ====
از آنجا که محصولات رسانه ای گاهی جزء کالاهای عمومی هستند یا اگر جزء کالاهای خصوصی باشند دارای آثا خارجی مثبت فراوانی اند، سیستم بازار به تنهایی نمیتواند تولید محصولات رسانه ای را در سطحی قرار دهد که از لحاظ جامعه در سطح بهینه محسوب میشود و تمایلات و انگیزهٔ بخش خصوصی نیز برای تولید کافی و بهینهٔ این محصولات کفایت نمیکند. از آنجا که عدم تولید یا پایین بودن تولید و در نهایت پایین بودن مصرف این محصولات با منافع عمومی سازگاری ندارد؛ بنابراین باید نمایندهٔ عموم (که میتواند دولت باشد) به نحوی این بخش را مورد حمایت قرار دهد. اگر کمکها، دارای منطق اقتصادی باشد، باید به تولید بیشتر محصولات رسانه ای باکیفیت در جهت منافع عمومی منجر شود. اما معمولا دولتها این مسئله را وسیله ای قرار میدهند تا به هر نحو در بازار این محصولات با انگیزههای سیاسی، سلیقه ای یا [[ایدئولوژیک]] صرف دخالت کنند، که ممکن است نتیجهٔ عکس دهد و باعث عدم رشد کمی و کیفی محصولات رسانه ای شود و این، به رفتار بازیگران اصلی این عرصه برمی گردد یعنی مصرف کنندگان که همهٔ این محصولات برای انها تولید و عرضه میشود. با وجود این، کنترل کامل آنها به هیچ عنوان آسان و شدنی نیست؛ لذا محدودیتهای دولتی اگر با خواستهها و سلیقههای مصرف کنندگان سازگار نباشد، معمولا نتیجهٔ عکس خواهد داد.
بنگاههای رسانه ای، مخاطبان و دولتها سه دستهٔ اصلی از بازیگران بازار محصولات رسانه ای هستند که البته میزان دخالت و حضور دولت در دنیا به نوع رسانه، نظام سیاسی، نظام اقتصادی و شرایط خاص هر جامعه بستگی دارد. دخالت دولت کم و بیش در نظامهای [[سوسیالیست]]ی، [[سرمایه داری]] و مختلط (که امروزه اکثریت را دارند) دیده میشود. این سه دسته در بازار محصولات رسانه ای حضور دارند اما نوع و میزان حضور آنها به ساختار بازار بستگی دارد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=موسایی |نام۱=میثم |عنوان=اقتصاد رسانه ها |تاریخ=1394 |ناشر=سمت |مکان=تهران}}</ref>
== خوشهٔ صنعتی، فرهنگی ==
خوشه منطقه ای است که در آن شرکتهای مرتبط با کسب و کار رقابتی، کسب و کار کوچک و بزرگ، سرمایه گذاری، تامین مالی، قانون و حسابداری، سازمانهایی مانند دانشگاهها و آزمایشگاهها در مجاورت و نزدیکی هم در حال رقابت و فعالیت هستند. خوشه این امکان را میدهد که تبادل فعال اطلاعات و دانش از طریق تماس مستقیم، و همچنین فشار رقابتی در میان شرکتها در جریان باشد.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=پوری |نام۱=احسان |عنوان=خوشههای رسانه ای |تاریخ=1395 |شماره=103 |صفحات=139-148}}</ref>
=== ماهیت خوشههای رسانه ای ===
برای درک انگیزههای مربوط به خوشه شدن شرکتهای رسانه ای، لزوم توجه به تغییرات ساختاری و سازمانی شرکتهای رسانه ای که در اثر تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فناوری رخ میدهد؛ ضروری است. این تغییرات در صنعت رسانه بسیار سریع تر از بخشهای دیگر اقتصادی رخ میدهد. از سوی دیگر مسائلی از جمله مقررات زدایی از همه پخشی و ارتباطات راه دور، رشد فعالیتهای تبلیغاتی و بازاریابی از هر نوع، و بین المللی سازی بازارهای رسانه ای باعث شدهاست که صنایع رسانه ای سریع تر از سایر بخشهای اقتصاد رشد کنند. به عبارت دیگر خوشههای سانه ای روند این رشد را تسهیل میسازند؛ لذا، فعالان صنعت رسانه و به ویژه بخش خصوصی تمایل دارند که در محلهای خاصی تجمع پیدا کنند. این محل تجمع شامل تعداد زیادی شرکتهای کوچک و تخصصی و نیز موسسات رسانه ای بزرگ هستند که پتانسیل تولید در مقیاس بین المللی را دارند. نزدیکی فیزیکی آنها موجب تسهیل گسترش سریع ایدههای نو و انگیزههای خلاقانه بین شرکتها و موسسات موجود در خوشه میشود.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=پوری |نام۱=احسان |عنوان=خوشههای رسانه ای |تاریخ=1395 |شماره=103 |صفحات=139-148}}</ref>
از سوی دیگر رسانهها با سایر صنایع همچون هنر، گردشگری، ورزش و غیره گره خوردهاند. گرچه نمیتوان آنها را در یک راستا قرار داد اما نوعی هم محلی بودن میتواند در تولید محصول مشترک همگرایی ایجاد کند. از این قبیل میتوان به تجمیع صنعت موسیقی با صنعت رسانه و همچنین صنایع فناوری اطلاعات همچون اپلیکیشنها و نرم افزارها و بازیهای رایانه ای اشاره داشت.
عامل مهم دیگر نیروی انسانی ماهر است. بدیهی است که خلاقیت در صنعت رسانه عامل پیش برنده و یک مزیت رقابتی محسوب میشود. خوشههای رسانه ای توانایی جذب و شبکه سازی نیروی انسانی ماهر در صنعت رسانه را دارد. در دهههای اخیر درک صحیحی از منافع همکاری صنایع و مراکز تحقیقات صنعتی_دانشگاهی ایجاد شدهاست.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=پوری |نام۱=احسان |عنوان=خوشههای رسانه ای |تاریخ=۱۳۹۵ |شماره=۱۰۳ |صفحات=۱۳۹-۱۴۸}}</ref>
=بنمایهها=
[[رده:صنعت رسانه]]
|