۴٬۶۰۹
ویرایش
تفاوت میان نسخه‌های «سوداگرایی»
افزودن داده
(افزودن داده) |
(افزودن داده) |
||
|
بخش عمده ای از آنچه معمولاً «ادبیات مرکانتیلیستی» خوانده می‌شود، در دهه ۱۶۲۰ در بریتانیای کبیر ظاهر شد. اسمیت تاجر انگلیسی توماس مون(۱۶۴۱–۱۵۷۱) را به عنوان خالق اصلی سیستم بازرگانی می‌دید، خصوصاً در گنجینه تجارت خارجی (۱۶۶۴) که پس از مرگش منتشر شد، که اسمیت آن را کهن الگوی یا مانیفست جنبش می‌دانست.<ref>[https://books.google.nl/books?id=TOLTiyceXDMC&redir_esc=y A Companion to the History of Economic Thought]</ref> شاید آخرین اثر مهم مرکانتیلیستی کتاب [[اصول اقتصاد سیاسی]] [[جیمز استوارت]] باشد که در سال ۱۷۶۷ منتشر شد.<ref>[https://ketab.io/book/535227/جان-استوارت-میل-اصول-اقتصاد-سیاسی-با-برخی-از-برنامه-های-کارب John Stuart Mill]</ref>
ادبیات سوداگری از انگلیس فراتر رفت. ایتالیا و فرانسه نویسندگان برجسته‌ای با مضامین سوداگری تولید کردند. از جمله جیووانی بوترو ایتالیایی (۱۶۱۷–۱۵۴۴) و آنتونیو سرا (۱۵۸۰–؟) و در فرانسه، ژان بودن وژان باتیست کولبر. این مضامین همچنین در کار نویسندگان مکتب تاریخی آلمان، و همچنین پیروان سیستم تجارت آزاد آمریکا و انگلیس وجود داشت.لذااین سیستم در قرن نوزدهم گسترش یافت. با این حال، بسیاری از نویسندگان انگلیسی، از جمله مون و میسلدن ، بازرگان بودند، در حالی که بسیاری از نویسندگان کشورهای دیگر مقامات دولتی بداشتد. فراتر از سوداگری به عنوان راهی برای درک ثروت و قدرت ملت ها، مون و میسلدن به دلیل دیدگاه هایشان در مورد طیف گسترده ای از مسائل اقتصادی مورد توجه قرار می‌گیرند. <ref>[https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1034/j.1600-0838.2003.00308.x Tendon properties in relation to muscular activity and physical training]</ref>
== جستارهای وابسته ==
| |||