عملگر دل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 26501676 ویرایش Armin1718 برگردانده شد: سالم. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۹:
|واژهٔ مصوب= عملگر دل
|حوزه= ریاضی
| واژهٔ غیرفارسی با حروف فارسی =
| واژهٔ غیرفارسی با حروف زبان اصلی = del operator
|زبان واژهٔ غیرفارسی = انگلیسی
خط ۱۵:
|دفتر= پنجم
|بخش= لاتین
|تاریخ بازچاپ=
|سرواژه= del operator
}}</ref> {{به انگلیسی|del operator}} را بر یک [[تابع]] [[بعد|یک‌بعدی]] اعمال کنیم، بیانگر [[مشتق]] استاندارد آن تابع مطابق آنچه در [[حساب دیفرانسیل و انتگرال]] تعریف شده‌است خواهد بود. اگر این عملگر بر یک میدان (تابعی که دارای چندین بُعد است) اعمال شود، دل ممکن است بیانگر [[شیو (حسابان)|شیو]] (شدیدترین شیب محلی) یک [[میدان اسکالر]] (یا گاهی [[میدان برداری]] مثلاً در [[معادلات ناویه-استوکس]])، [[دیورژانس]] یک میدان برداری، یا [[تاو (ریاضی)|تاو]] یک میدان برداری باشد. اینکه دل بیانگر کدامیک از این اعمال است بستگی به نوع اعمالش دارد.
خط ۲۸:
 
== تعریف ==
در [[دستگاه مختصات دکارتی]] سه‌بعدیِ '''R'''<sup>3</sup> با مختصات (''x''،, ''y''، ''z'') دل در شکل [[مشتق پاره‌ای|مشتقات پاره‌ای]] به صورت زیر ظاهر می‌شود:
:<math>\nabla = \mathbf{\hat{x}} {\partial \over \partial x} + \mathbf{\hat{y}} {\partial \over \partial y} + \mathbf{\hat{z}} {\partial \over \partial z}</math>
که در آن <math>\{\mathbf{\hat{x}}, \mathbf{\hat{y}},\mathbf{\hat{z}} \} </math> بردارهای یکه در جهت‌های مربوط هستند.
 
همچنین دل را می‌توان به [[فضای اقلیدسی]] '''R'''<sup>n</sup> تعمیم داد به طوری که در دستگاه مختصات دکارتی با مختصات (''x''<sub>1</sub>، ''x''<sub>2</sub>، ...،…، ''x''<sub>''n''</sub>) دل به صورت زیر خواهد بود:
:<math> \nabla = \sum_{i=1}^n \hat e^i {\partial \over \partial x_i}</math>
که در آن <math>\{ \hat e^i: 1\leq i\leq n\}</math> استاندارد پایهٔ<ref>[[:en:Standard basis|Standard basis]]</ref> این فضا است. به صورت فشرده‌تر می‌توان این فرمول را با استفاده از [[قرارداد جمع‌زنی اینشتین]] به صورتِ
خط ۴۶:
<math>\operatorname{grad}f = {\partial f \over \partial x} \vec e_x + {\partial f \over \partial y} \vec e_y + {\partial f \over \partial z} \vec e_z=\nabla f</math>
 
که همیشه در جهت بزرگترین افزایش در <math>f</math> بوده و اندازه‌یاندازهٔ آن برابر آهنگ افزایش در آن نقطه می‌‌باشدمی‌باشد (درست همانند مشتق‌های معمولی)
 
اهمیت این کوتاه‌نویسی در این است که قاعده‌یقاعدهٔ گرادیان ضرب دو میدان برداری همانند مشتق یک بعدی است.
 
<math>\nabla(f g) = f \nabla g + g \nabla f</math>
 
هر چند که قاعده‌یقاعدهٔ گرادیان ضرب نقطه‌ای دو میدان برداری به این آسانی نیست و به صورت
 
<math>\nabla (\vec u \cdot \vec v) = (\vec u \cdot \nabla) \vec v + (\vec v \cdot \nabla) \vec u + \vec u \times (\nabla \times \vec v) + \vec v \times (\nabla \times \vec u)</math>
خط ۶۱:
<math>\operatorname{div}\vec v = {\partial v_x \over \partial x} + {\partial v_y \over \partial y} + {\partial v_z \over \partial z} = \nabla \cdot \vec v </math>
 
واگرایی را تقریباً می‌توان افزایش در اندازه‌یاندازهٔ یک میدان برداری در جهت آن دانست ولی به‌طور دقیق‌تر اندازه‌یاندازهٔ گرایش ( میل) یک میدان برداری به همگرایی یا واگرایی در یک نقطه‌ینقطهٔ است.
 
جایی که میدان برداری دیورژانس مثبتی دارد نمایانگر یک چشمه است.
خط ۶۷:
و جایی که میدان برداری واگرایی منفی دارد نمایانگر وجود یک چاه در آن نقطه است.
 
اهمیت بهبه‌کارگیری کارگیری نشانه‌ینشانهٔ دل را در ادامه می‌بینم:
 
<math>\nabla \cdot (f \vec v) = f (\nabla \cdot \vec v) + \vec v \cdot (\nabla f)</math>
 
البته رابطه‌یرابطهٔ ضرب برداری به نظر کمی غیر منطقی می‌آید اما این به خاطر جابه‌جا پذیر نبودن این ضرب است.
 
<math>\nabla \cdot (\vec u \times \vec v) = \vec v \cdot (\nabla \times \vec u) - \vec u \cdot (\nabla \times \vec v)</math>
خط ۸۰:
<math>\operatorname{curl}\vec v = \left( {\partial v_z \over \partial y} - {\partial v_y \over \partial z} \right) \vec e_x + \left( {\partial v_x \over \partial z} - {\partial v_z \over \partial x} \right) \vec e_y + \left( {\partial v_y \over \partial x} - {\partial v_x \over \partial y} \right) \vec e_z = \nabla \times \vec v</math>
 
تاو یک میدان برداری برابر است با گشتاور یک چرخ‌دنده‌یچرخ‌دندهٔ کوچک که مرکزش در آن نقطه باشد یعنی چنانچه یک چرخ‌دنده‌یچرخ‌دندهٔ کوچک را در نقطه‌ای از این میدان بگذاریم و بچرخد میدان ما در آن نقطه دارای تاو است که چنانچه این چرخش ساعت‌گرد باشد تاو مثبت و اگر پادساعت‌گرد باشد تاو منفی است.
 
بدیهی است میدانی که در آن چرخش وجود نداشته باشد تاو صفر دارد.
خط ۸۸:
<math>\nabla \times \vec v = \left|\begin{matrix} \vec e_x & \vec e_y & \vec e_z \\[2pt] {\frac{\partial}{\partial x}} & {\frac{\partial}{\partial y}} & {\frac{\partial}{\partial z}} \\[2pt] v_x & v_y & v_z \end{matrix}\right|</math>
 
و اما دوباره شگفتی نمادگذاری دل را در قاعده‌یقاعدهٔ تاو ضرب:
 
<math>\nabla \times (f \vec v) = (\nabla f) \times \vec v + f (\nabla \times \vec v)</math>
 
هرچند شوربختانه تاو ضرب بردارها چهره‌یچهرهٔ ساده‌ای ندارد
 
<math>\nabla \times (\vec u \times \vec v) = \vec u \, (\nabla \cdot \vec v) - \vec v \, (\nabla \cdot \vec u) + (\vec v \cdot \nabla) \, \vec u - (\vec u \cdot \nabla) \, \vec v</math>
خط ۱۰۸:
<math>\Delta = {\partial^2 \over \partial x^2} + {\partial^2 \over \partial y^2} + {\partial^2 \over \partial z^2} = \nabla \cdot \nabla = \nabla^2</math>
 
لاپلاسی در همه جای ریاضی فیزیک نوین دیده می‌شود، برای نمونه در [[معادله لاپلاس|معادله‌یمعادلهٔ لاپلاس]]، [[معادله پواسن|معادله‌یمعادلهٔ پواسون]]، [[معادله گرما|معادله‌یمعادلهٔ گرما]]، [[معادله موج|معادله‌یمعادلهٔ موج]] و همچنین در [[معادله شرودینگر|معادله‌یمعادلهٔ شرودینگر]].
 
جستارهای وابسته
خط ۱۱۶:
== منابع ==
{{پانویس}}
* Wikipedia contributors،contributors, "Del،Del," Wikipedia،Wikipedia, The Free Encyclopedia،Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Del&oldid=520061010 (accessed November 14، 2012۲۰۱۲).
 
{{خرد|ریاضی}}