کوورسازی رسانه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶:
منطق مهم کسب و کار در پشت کوور سازی و یکپارچه سازی،تمایل به استفاده از'''اقتصاد مقایس''' است. اقتصاد مقایس برای رسانه ها اهمیت خاصی دارند. اقتصاد های مقیاس زمانی بدست می آیند که هزینه ی متوسط یک کالا با افزایش برون داد کاهش یابد.اقتصاد مقایس توضیح در صنعت رسانه توضیح می دهد که چرا ما یک نظام تلوزیونی شبکه ای داریم. بسیاری از هستنده های که امروز در اینترنت محتوای رسانه ای توزیع می کنند به این نوع اقتصاد متکی هستند. آسانی و هزینه کم توزیع دیجیتال دسترسی به مخاطبان ملی و حتی بین المللی را ممکن کرده است.با چنین دسترسی، ذائقه های محدود مخاطبان را می توان به خوبی تبدیل به بازارهای تجاری موفق کرد. <ref>{{پک| دی.لاتز، هیونز| 1396|ک= فهم صنایع رسانه‌ای|ص= 60}}</ref>
علاوه بر اقتصاد مقیاس، صنایع رسانه ای یکپارچه می شوند تا از مزایای '''اقتصاد دامنه ''' بهره مند شوند. اقتصادهای دامنه می گویند هزینه تولید با تولید گسترده وسیعی از محصولات کاهش می یابند؛برخی کارآمدی های این اقتصاد عبارت است از، هزینه های طرح و توسعه مشترک برای چندین محصول و بهره گرفتن از کارزارهای مشترک یا مرتبط بازاریابی. سازمان اصلی استودیوهای سینمایی و شرکت های ضبط نشان دهنده ارزش اقتصاد مقیاس است؛ وقتی این سازمان ها چند فیلم می سازند کارآمدی بیشتری از زمانی که همین چند فیلم به وسیله ی چند شرکت مستقل ساخته شوند را نشان می دهند. کوورها می توانند از محبوبیت شخصیت ها، داستان ها و چیدان های خاص در چندین رسانه مختلف بهره بگیرند. <ref>{{پک| دی.لاتز، هیونز| 1396|ک= فهم صنایع رسانه‌ای|ص= 60}}</ref>
 
==غول های رسانه==
قدرت انحصار نه تنها باعث می شود غول های رساته ای نتواند کارکردهای گسترده همگانی خود را انجام بدهد، بلکه احتمالاً بدتر از آن، می تواند به این معنی باشد که رسانه ها توهم ساخت گسترده همگانی دموکراتیک در عین بمباران مردم با ایده ها و اطلاعات نادرست یا یک سویه را رواج می دهند. به خاطره همین نگرانی ها، جنبش های مختلف اصلاحات رسانه ای در سیاست های ملی و محلی به راه افتاده اند و گاهی هم موفق شده اند، تا سیاست هایی که طرفداران یکپارچه سازی رسانه هستند را متوقف یا برعکس کنند.
پس صنعت رسانه کوورسازی شده تر و یکپارچه تر شده است. '''بن بگدیکان'''ویراست نخست کتاب ''انحصار نوین رسانه ای'' را با توصیف تکان دهنده از سطوح کوورسازی رسانه در دهه 2000 آغاز می کند. او می گوید در سال 2003 پنج مرد گسترده ای از رسانه ها را کنترل می کنند که نتها 20 سال پیش به وسیله به وسیله 50 مرد اداراه می شدند. بنجامین ام. کامپاین و داگلاس گومری در ویراست سوم از کتاب ''چه کسی صاحب رسانه هاهست'' در2000 اعلام کردند که پنج شرکت اصلی در صنعت ضبط موسیقی 80 درصد از بازار ر تشکیل می دهند و در سالن های سینما شش استودیو 90 درصد فروش در گیشه را دریافت می کنند. در سال2005 دو شرکت موسیقی در هم ادغام شدند که در نتیجه «چهار بزرگ» کل بازار موسیقی جهان، به استثنای 18 درصد، را کنترل می کردند. به همین ترتیب، استودیو های هالیوودی همچنان به کنترل 90 درصد از بازار در سال2012 ادامه می دادند. <ref>{{پک| دی.لاتز، هیونز| 1396|ک= فهم صنایع رسانه‌ای|ص= 62}}</ref>
 
 
==خطر کوورسازی==