سکوشینبوتسو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
پیوند مقاله |
||
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
[[پرونده:The_Mumified_Munk.jpg|بندانگشتی|جسد یک [[بهکشو|بهکشوی]] [[تایلند|تایلندی]] در [[Luang Pho Daeng]] واقع در [[Wat Khunaram]]، [[جزیره ساموی]]، کشور تایلند.]]
{{نیهونگو|'''سُکوشینبوتسو'''|{{Linktext|即|身|仏}}}} گونه‌ای [[مومیایی]] [[بودایی]] است. این واژه به یک رسم در [[آیین بودایی]] اشاره دارد که در آن راهبان با [[ریاضت‌طلبی]] به سرحد مرگ می‌رسند و بدنشان [[مومیایی]] می‌شود در حالی که هنوز زنده هستند.<ref>Jeremiah, Ken. Living Buddhas: The Self-mummified Monks of Yamagata, Japan. McFarland, 2010</ref> این رسم در برخی کشورهایی که آیین بودایی در آن‌ها جاری است مشاهده شده اما از واژه ژاپنی «سکوشینبوتسو» برای نامیدن آن در همه جا بهره برده می‌شود.
باور بر این است که راهبان بی‌شماری اقدام به انجام این کار کرده‌اند اما تا کنون تنها ۲۴ مورد از این گونه [[مومیایی|مومیایی کردن]] یافت شده‌است. یک باور رایج این است که [[کوکای]]، بنیان‌گذار مکتب [[شینگون]] این [[رسم]] را از [[دودمان تانگ]] در [[چین]] به عنوان یک [[محرمانگی|راز]] [[تانترا]] که آموخته بود، به همراه خود آورد. اما در [[چین]] گم شد.<ref>{{cite web |url=http://www.agorajournal.org/2005/Lowe.pdf |title=Shingon Priests and Self-Mummification |year=2005 |author=Aaron Lowe |publisher=Agora Journal |access-date=2012-12-14 |url-status=dead |archive-url=https://web.archive.org/web/20130829061915/http://www.agorajournal.org/2005/Lowe.pdf |archive-date=2013-08-29 |df=}}</ref>
| |||