درخت سرو به عنوان درخت ملی ایران در [[فهرست درختان ملی]] دنیا ثبت شده‌است.
سرو ایرانی به عنوان نماد آزادگی، پایداری و خرّمی ایرانیان توصیف می‌شود و در فرهنگ ایران جایگاه کلیدی دارد. این درخت به عنوان یک درخت درست قامت و همیشه سبز حتی در سرما پایداری می‌کند. درست قامتی سرو (سرو سهی) از آن جهت جالبمهم است که بر خلاف درختان دیگر با تغییر عوامل و فشارهای داخلی و خارجی به چپ یا راست منحرف نمی شود و همواره روند رشد متعالی و درست خود را حفظ می کند از اینرو ایرانیان باستان آن را الگوی طبیعی برای انسان می دانستند. واژه سروش (فرشته پیام آور)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4|عنوان=معنی سروش در لغت نامه دهخدا}}</ref> برگرفته از واژه سرو می‌باشد. درستی از آن جهت مفهوم کلیدی استمحسوب می شود که انسان نتیجه انتخابهای خود ([[کارما]]) را خواهد دید.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=سرو نامه|نشانی=https://docs.google.com/document/d/1c9mVriZDwRzzKQhwZPUwgUeLLLm-eedmVleoVwnj1dg/edit?usp=embed_facebook|وبگاه=Google Docs|بازبینی=2020-10-10|کد زبان=fa}}</ref>
درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده‌است و یکی از نمونه‌های کهنسال این درخت، [[سرو کشمر]] (کاشمر) بوده‌است که کاشت آن را به [[زرتشت]] دانسته‌اند. اکنون نیز نمونه‌های کهنسال دیگری از درخت سرو در جاهای دیگر ایران همچنان استوار است که مهم‌تر از همه، سرو کهنسال چند هزارساله، در شهر [[ابرکوه]] [[یزد]] است که کهنسال‌ترین سرو جهان به‌شمار می‌رود.
خط ۱۲:
بته جقه و علم عاشورا (سرو شهید) اشاره به سرو و معانی آن دارد. از آنجایی که این درخت در زندگی خرسند و سیر است، در شرایط مناسب و گرما هم که درختان به هر سویی خم شده و شاخه می گسترانند، باز هم نیازی به این کار نمی بیند، بنابراین نه دیو سردی و تاریکی برو کارگر است و نه دیو حرص و آز.<ref name=":0" />
یکی از ذخیره‌گاه‌های کم‌مانند سروهای کهنسال (بیش از ۲۲ اصله سرو ۳۳۰۰ سالهدرخت)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.mehrnews.com/news/2177039/گذری-در-روستای-بان-سرو-ایلام-وجود-۱۸-درخت-سرو-۳۳۰۰-ساله|عنوان=گذری در روستای "بان سرو" ایلام/ وجود ۱۸ درخت سرو ۳۳۰۰ ساله}}</ref> در [[استان ایلام]] است که آن‌ها را به نام [[سروهای زربین]] می‌شناسند. این درختان که در سال ۱۳۹۰ به ثبت [[میراث طبیعی ایران]] رسیده‌است، در روستای [[بان سرو]] در بخش [[چوار]] از توابع [[شهرستان ایلام]] جای دارند. در سالهای اخیر نادانی برخی اشخاص باعث نابودی شماری از این درختان شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.szf.se/fa/1390/09/28/نابودی-درختان-سرو-٢٦٠٠ساله-ایلام/|عنوان=نابودی درختان سرو ٢۶٠٠ساله ایلام|تاریخ بازدید=۲۵ دسامبر ۲۰۱۱|ناشر=انجمن زرتشتیان استکهلم|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120114150702/http://www.szf.se/fa/1390/09/28/%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%B1%D9%88-%D9%A2%D9%A6%D9%A0%D9%A0%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%85/|archivedate=۱۴ ژانویه ۲۰۱۲|dead-url=yes}}</ref>
[[پرونده:Baylonian Tribute Bearers on the Apadana Staircase 18 (Best Viewed Size "Large") (4688527169).jpg|بندانگشتی|نقش سرو بر [[سنگ‌نگاره]]های [[تخت جمشید]]]]
