امپراتور روم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
||
خط ۳:
'''امپراتور روم''' فرمانروای [[امپراتوری روم]] در طی دوران سلطنتی (آغاز از ۲۷ پ. م) بود. امپراتوران روم از انواع عناوین گوناگون در سراسر تاریخ استفاده می‌نمودند. غالباً وقتی که فرمانروایان معین امپراتوری روم از نام «شاهنشاه» استفاده می‌کردند، با عناوین ''آگوستوس'' و [[سزار (عنوان)|''سزار'']] بازتاب داده می‌شدند. یکی دیگر از عناوین استفاده‌شده ''امپراتور'' بود، که در اصل به‌عنوان یکی از عنوان‌های تجلیلی نظامی به‌کار برده می‌شد. امپراتوران نخست لقب ''پرینسپس'' (نخستین شهروند) را به‌کار می‌بردند. امپراتوران بارها القاب جمهوری‌خواهی را گرد می‌آوردند، به‌ویژه ''پرینسپس سناتوس'' (اولین در سنا)، [[کنسول روم|''کنسول'']] (مسئول همه امور) و ''پونتیفکس مکسیموس'' (بزرگترین کاهن)، این مقام ها نشان دهند آزادی و اقتدار مطلق و تام الاختیار امپراتوران بر همه کارهای امپراتوری بود.
مشروعیت فرمانروایی یک امپراتور به کنترلش بر [[ارتش روم|ارتش]] و به‌رسمیت شناخته‌شدن توسط [[سنای روم|سنا]] وابسته بود؛ یک امپراتور معمولاً توسط نیروهایش، یا با اعطای لقب توسط مجلس سنا، یا هر دو اعلام می‌شد. امپراتوران اولیه به‌تنهایی فرمانروایی می‌نمودند؛ سپس گاهی اوقات امپراتوران به طور مشترک با هم بر امپراتوریشان در هماهنگی کامل و به طور یکسان حکم می‌راندند، ولی با مرور زمان بعد از سال ۲۸۴ مشکلاتی شدید هم در کشور و هم در بین افرادی که با هم امپراتور بودند پیش آمد که حکومت بر امپراتوری میانشان تقسیم می‌گشت.
رومی‌ها مقام امپراتور را با پادشاه جدا در نظر می‌گرفتند. نخستین امپراتور، [[آگوستوس]]، به‌طور قاطع شناخته‌شدن مانند یک پادشاه را نپذیرفت. اگرچه آگوستوس توانست ادعا کند که قدرتش با اعتبار جمهوری‌خواهانه است، جانشینش، [[تیبریوس]]، نتوانست به‌طور قانع‌کننده‌ای چنین ادعایی را بکند. با وجود این، برای سیصد سال نخست امپراتوران روم، از آگوستوس تا [[دیوکلسین]]، تلاش‌هایشان این‌گونه به‌تصویر کشیده‌شد که آنان رهبران جمهوری هستند.
| |||