کچاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

انواع سس های کچاپ وجود دارند که روی [[چیپس سیب‌زمینی|چیپس]] ها و دیگر [[تنقلات]] هستند.

سس کچاپ را همیشه از [[گوجه‌فرنگی|گوجه فرنگی]] درست نمی‌کنند. در ابتدا، سس کچاپ به نوعی [[سس]] اطلاق می‌شد؛ که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آب نمک گذاشته و با ادویه جات مزه دارکرده بودند؛ تهیه می‌شد. برخی از موادی که برای تهیه این سس در قدیم به آن اضافه می‌کردند؛ عبارت بودند از: ماهی کولی، صدف، خرچنگ، گردو، لوبیا قرمز، خیار، لیمو و انگور.

ـ تعدادی گوجه فرنگی رسیده را بردارید. این گوجه فرنگی‌ها را با دست آنقدر بچلانید تا تنها گوشت گوجه باقی بماند و گوجه کاملاً له شود. سپس مقداری [[نمک]] به آن‌ها اضافه نمایید (نیم پوند نمک برای ۱۰۰ عدد گوجه فرنگی) و به مدت دو ساعت گوجه‌های له شده را بپزید.

ـ زمانی که گوجه‌ها پختند و هنوز داغ هستند، آن‌ها را از یک صافی عبور دهید. با پشت قاشق روی صافی بکشید تا همه گوشت گوجه از صافی عبور کرده و تنها پوست گوجه فرنگی باقی بماند. سپس مقداری پوست جوز، ۳ عدد [[جوز هندی،هندی]]، فلفل شیرین، میخک،[[میخک دارچین،(سرده)|میخک]]، [[دارچین]]، [[زنجبیل]] و مقداری هم [[فلفل سیاه]] برای طعم دادن به گوجه فرنگی، اضافه نمایید.

نمکی که به گوجه فرنگی اضافه می‌کردند، به عنوان نوعی نگهدارنده و جلوگیری‌کننده از فساد عمل می‌کرد و نسبت به سس‌های امروزی، مزه نسبتاً شوری را به سس کچاپ می‌داد. تهیه سس کچاپ از این جهت اهمیت داشت که مردمان [[آمریکای شمالی]] در دهه آغازین قرن ۱۹، از گوجه فرنگی با وجود همه خواص آن استفاده نمی‌کردند، چون اعتقاد داشتند که گوجه فرنگی سمی می‌باشد.

دستورالعمل تهیه سس کچاپ در قرن ۲۰ با استفاده از [[انگور]]

مواد لازم برای تهیه سس کچاپ: یک لیتر آب انگور، یک پاینت (واحد اندازه‌گیری برابر با ۵۶۸/۰ لیتر) سرکه،[[سرکه]]، یک پوند شکر،[[شکر]]، میخک پودر شده به میزان دلخواه.