'''صلح حدیبیه''' پیمانی است که حضرت [[محمد]] (ص) و پیروان وی از مدینه با بت‌پرستان [[قریش]] بستند. این پیمان در سال ۶۲۸ پس از میلاد برابر با [[ذی القعده]] ۶ هجری بسته شد.
== پیشینه ==
حضرت [[محمد]]، پس از انجام چند جنگ با قبایل بت‌پرست اطراف [[یثرب]]، مدتی را در آن شهر ماند؛ آن‌گاه به همراه عده‌ای از پیروانش برای به‌جا گزاردن [[عمره]] راهی [[مکه]] شد. محمد، در نزدیکی [[عسفان]] با افرادی از [[بنی‌خزاعه]] برخورد، و آن‌ها محمد را آگاه کردند که سران [[قریش]] نیروهای خود را گردآورده و خواسته‌اند از ورود [[مسلمانان]] به مکه جلوگیری کنند. آنان همچنین [[خالد پسر ولید]] را با ۲۰۰ سوار تا [[کراع‌الغمیم]] فرستادند. محمد از این‌جا مسیر خود را تغییر داد و در نقطه‌ای به نام [[حدیبیه]] فرود آمد. خالد نیز به سمت حدیبیه حرکت کرد و در روبه‌روی مسلمانان موضع گرفت. قریش، در مدت اقامت محمد در حدیبیه، ۴ نماینده نزد وی فرستادند. این ۴ نماینده به نام‌های [[بدیل خزاعی]]، [[مکرز]]، [[حلیس بن علقمه]] و [[عروة بن مسعود ثقفی]] به مذاکره با حضرت محمد پرداختند ،اما این مذاکرات نتیجه ای نداشت و به صلح نینجامید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=فارسی|تاریخ=|وبگاه=سایت ایت الله مکارم|نشانی=https://makarem.ir/main.aspx?reader=1&pid=61891&lid=0&mid=24850|عنوان=داستان صلح حدیبیه}}</ref>
== نمایندگان حضرت محمد در بین قریش ==
محمد، [[عثمان بن عفان]] را به مکه فرستاد تا نماینده او در آن شهر باشد. عثمان در پناه [[آبان بن سعید]] وارد مکه شد و پیام محمد را به سران قریش رسانید.
