هندبال: تفاوت میان نسخه‌ها

* بازیکنان در بازی هندبال مجاز هستند که با اعضای بالاتر از زانوی خود توپ را لمس کرده، پرتاب کرده، ضربه زده یا اینکه متوقف کنند. همچنین بازیکنان فقط می‌توانند ۳ ثانیه به صورت ثابت ایستاده و توپ را در دست داشته باشند، در صورت نگهداری توپ بیش از حد مجاز داور به نفع تیم مقابل خطا اعلام خواهد کرد. همچنین در حالت ایستاده یا دویدن یک مرتبه به زمین بزند یا به‌طور مکرر آن را با یک دست دریبل کند بعد از کنترل مجدد توپ قانون ۳ ثانیه و ۳ قدم وارد عمل خواهد شد. همچنین بازیکن هندبال باید توپ را با یک دست به دست دیگرش بدهد.

 

[[پرونده:Quadra-hand.png|بندانگشتی|250px|ابعاد زمین هندبال]]

بازی هندبال در زمینی به ابعاد ۴۰×۲۰ متر انجام می‌شود که در مرکز دو انتها، یک دروازه قرار دارد. یک محدوده نیم‌دایره در اطراف دروازه به فاصله شش متر از آن وجود دارد که محوطه دروازه نامیده می‌شود. همچنین یک خط‌چین در فاصله نه متری دروازه کشیده می‌شود که محل پرتاب آزاد را مشخص می‌کند.

هر تیم می‌تواند در هر نیمه، یک‌وقت استراحت درخواست کند که مدت آن، یک دقیقه است. در زمان وقت استراحت نیز زمان بازی متوقف می‌شود.

 

در این بازی، کارت زرد وجود دارد که کارت زرد دوم به معنای اخراج موقت است. مدت اخراج موقت در هندبال ۲ دقیقه است و بعد از این مدت بازیکن دوباره به زمین بازمی‌گردد. هر ۳ اخراج ۲ دقیقه، اخراج کامل از بازی را به همراه دارد که داور آن را با کارت قرمز نشان می‌دهد. یک خطای مرسوم که اسم آن، خط می‌باشد و بازیکن حق ورود به محوطه شش متر دروازه‌بان را ندارد. در هندبال انواع خطاهای دیگری نیز وجود دارد برای مثال خطای Running(رانینگ) این خطا بدین گونه است که بازیکن صاحب توپ پس از طی سه گام خود بدون زمین زدن توپ که مجاز است گام دیگری بردارد در این هنگام داور خطای رانینگ او را گرفته و مالکیت توپ عوض می‌شود؛ و خطای دبل اینکه توپ را به زمین زده و بعد بگیریم و سپس دوباره این کار را تکرار کنیم داور خطا می‌گیرد و توپ را به تیم مقابل می‌دهد.