برگشت دادن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Tempering colors in steel.jpg|بندانگشتی|237x237px|یک قطعه فولادی با تمپر موضعی. رنگ‌های مختلف نشان می‌دهند که فولاد در هر نقطه تا چه دمایی بالا رفته‌است. رنگ کاهی روشن دمای ۲۰۴ درجه سلسیوس و آبی روشن نشاندهنده دمای ۳۳۷ درجه سلسیوس است.<ref>''Light, its interaction with art and antiquities'' By Thomas B. Brill - Plenum Publishing 1980 Page 55</ref><ref>Andrews, Jack (1994). ''New Edge of the Anvil: a resource book for the blacksmith. pp. 98–99''</ref>]]'''برگشت دادن''' یا '''تمپر کردن''' {{به انگلیسی|Tempering}} یک [[عملیات حرارتی]] است که در آن [[فولاد]] سختکاری یا نرماله شده، معمولامعمولاً تا دمایی کمتر از دمای بحرانی پایین گرم شده و با نرخ مناسبی خنک می شودمی‌شود. این کار عمدتاعمدتاً برای افزایش [[شکل‌پذیری|شکل پذیری]] و [[چقرمگی]] انجام می شود،می‌شود، اما می تواندمی‌تواند با هدف افزایش اندازه دانه هایدانه‌های ماتریس نیز انجام شود. فولادها پس از سختکاری به این دلیل توسط گرمایش مجدد تمپر می شوندمی‌شوند که ترکیب خاصی از خواص مکانیکی ایجاد گردد و همچنین تنش هایتنش‌های ایجاد شده از عملیات کوئنچینگ آزاد شده و پایداری ابعادی ایجاد گردد. معمولامعمولاً اگر قطعه ای از دمایی بالاتر از دمای بحرانی بالا [[آبدهی (مکانیک)|کوئنچ]] شود آن را تمپر می کنند،می‌کنند، با این حال ممکن است از این عملیات برای تنش زدایی قطعات [[جوشکاری]] شده یا آزادسازی تنش هایتنش‌های القاشده توسط فرایندهایی مانند [[شکل‌دهی (فلزکاری)|شکل دهی]] و [[ماشین‌کاری|ماشینکاری]] نیز انجام شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=ASM Handbook, Volume 4|نویسنده=ASM International. Handbook Committee|ISBN=08717037930-87170-379-3|سال=1990}}</ref>

متغیرهای مرتبط با تمپرینگ که بر [[ریزساختار]] و خصوصیات مکانیکی یک فولاد تمپرشده تأثیر می گذارندمی‌گذارند عبارتند از:<ref name=":0" />:

* ترکیب شیمیایی فولاد، شامل درصد کربن، درصد عناصر آلیاژی و سایر عناصر

در یک فولاد که توسط کوئنچ کردن ریزساختاری عمدتاعمدتاً [[مارتنزیت|مارتنزیتی]] در آن ایجاد شده است،شده‌است، شبکه آهن توسط اتم هایاتم‌های کربن آسیب دیده است،دیده‌است، و همین موضوع باعث بالا رفتن سختی فولادهای کوئنچ شده، می شودمی‌شود. در هنگام گرم شدن، اتم هایاتم‌های کربن پخش شده و در مراحل مختلفی واکنش می دهندمی‌دهند تا در نهایت [[سمنتیت|کاربید آهن]] (Fe3C) و یا سایر کاربیدهای آلیاژی در یک ماتریس فریتی شکل بگیرد که با گذشت زمان تنش آن کاهش می یابدمی‌یابد. خواص فولاد تمپرشده در درجه اول از روی اندازه، شکل، ترکیب و توزیع کاربیدهایی که تشکیل می شوند،می‌شوند، تعیین می شودمی‌شود. سختکاری محلول-جامد [[فریت]] نیز سهم نسبتانسبتاً کمی در خواص فولاد تمپر شده دارد. این تغییرات در میکروساختار باعث کاهش [[سختی]]، [[استحکام تسلیم]]، و استحکام نهایی شده، اما چقرمگی و شکل پذیریشکل‌پذیری را افزایش می دهدمی‌دهد.<ref name=":0" />