مقاومت طی نسلکشی ارمنیها: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
Fixed the file syntax error |
||
خط ۳۳:
=== نقش احزاب ارمنی ===
[[پرونده:Armenian Fedayees 1890-1896.jpg|بندانگشتی
تحولات پرشتاب و تأثیرگذار دهههای پایانی سده نوزدهم در [[قفقاز]] و [[ارمنستان غربی]] موجب شکلگیری گروهها و احزاب متعددی ارمنی گردید که از جمله مهمترین آنها حزب سوسیال دموکرات هنچاکیان بود. حزب بیش از هر چیز از اهرم راهپیمایی عمومی برای بیان اعتراض به سیاستهای دولت عثمانی بهره گرفت. [[تظاهرات کوم کاپی (۱۸۹۰)|راهپیمایی اعتراضی گوم کاپو]] در [[قسطنطنیه]] در ۱۵ ژوئیه ۱۸۹۰ میلادی، نخستین قدرت نمایی هنچاکها بهشمار میرود. هدف اعتراض بیدار کردن ارمنیان ستمدیده و آگاه ساختن دولت عثمانی از درد و رنج ارمنیان بود. در این راهپیمایی اعتراضی، [[:w:en:Harutiun Jangülian|هاروتیون چانکیولیان]] از اعضای برجسته هنچاکها بیانیه اعتراضی را خطاب به سلطان عثمانی در مورد اصلاحات [[شش ولایت ارمنی]] قرائت نمود و پس از آن ارمنیان حرکت دسته جمعی را به سمت [[:w:en:Yıldız Palace|کاخ یلدیز]] آغاز کردند که با برخورد سربازان عثمانی، عدهای از معترضات کشته و زخمی شدند. دومین تحرک سیاسی هنچاکیان نیز در اوت ۱۸۹۴ میلادی در منطقه ساسون یکی از تلاشهای بزرگ حزب انقلابی هنچاکیان علیه حکومت عثمانی و کُردهای وابسته به سلطان عثمانی بود. ([[مقاومت ساسون (۱۸۹۴)]]) رهبری این اعتراضات بر عهده [[هامبارسوم پویاجیان]] بود که ارمنیهای ساسون را به عدم پرداخت مالیات و باج به کُردها و تُرکهای عثمانی ترغیب نمود که منجر به رویارویی آنها با قوای عثمانی شد. سومین اعتراض سیاسی، اعتراض به سلطان عبدالحمید در ۱۸ سپتامبر ۱۸۹۵ میلادی صورت گرفت که رهبری آن بر عهده «کارو ساهاکیان» بود. پس از سخنرانی اعتراضی ساهاکیان و معترضان ارمنی که قصد ورود به دروازههای باب عالی را داشتند، با نیروهای عثمانی درگیر شدند که منجر به زخمی و کشته شدن و نیز بازداشت تعداد بسیاری از آنها شد. [[مقاومت زیتون (۱۸۹۵–۱۸۹۶)]]، آخرین کوشش مهم هنچاکیان علیه دولت عثمانی در مقطع پایانی سده نوزدهم بهشمار میرود.<ref>گیو آقاسی و الکساندر پادماگاریان، تاریخ اجتماعی و سیاسی ارامنه؛ آرمناکان، هنچاکیان و داشناکسوتیون. تهران:انتشارات سازمان فرهنگی پاد، چاپ اول، ۱۳۵۲</ref>
|