اوحدالدین کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال ۵۶۱ قمری در شهر [[بردسیر]] از توابع [[کرمان]] زاده شد.<ref>''غزلیات شمس تبریز''، ص ۳۲ (مقدمه)</ref> در جوانی به [[بغداد]] رفت و در آنجا تحصیل کرد و سپس به حلقه مریدان شیخ [[شمس‌الدین سجاسی]] (زنده در ۶۰۶ ق) پیوست و ازو خرقه گرفت. سجاسی مراد و استاد [[شمس تبریزی]] نیز بود. اوحد از [[بغداد]] به ترکیه( آناتولی) رفت و در آنجا مریدان بسیار یافت. از معروف ترین مریدهای او می توان به حاج بکتاش ولی، آهی اورن و صدرالدین قونوی اشاره کرد. وی سفرهای بی‌شمار کرد و با عرفای زیادی صحبت داشت. در سال ۶۳۲ ق به بغداد بازگشت و در آن هنگام شیخ شهاب‌الدین سهروردی که شیخ الشیوخ [[بغداد]] بود، درگذشت<ref>این سهروردی را نباید با شیخ [[شهاب‌الدین یحیی سهروردی|شهاب‌الدین سهروردی مقتول]] (۵۴۹–۵۷۸ ق) اشتباه گرفت.</ref> و اوحدالدین بر جنازه او نماز گزارد. [[خلیفه عباسی]] المستنصر او را به مقام شیخ الشیوخی گماشت و به رباط مرزبانیه روانه ساخت. اوحدالدین کرمانی روز دوشنبه سوم شعبان ۶۳۵ ق درگذشت و او را در محله شونیزیه [[بغداد]] به خاک سپردند.