کم اتفاق میافتد که بچههای خوانندگان معروف بتوانند از زیر سایه سنگین والدین شان بیرون بیایند و بدون کمک آنها درعالم موسیقی شهرتی به هم بزنند. اما این گفته «گیرم پدر تو بود فاضل از فضل پدر تو را چه حاصل» استثناهم دارد. این استثناء از جنس اسپانیایی است. داستان از این قرار است که انریکه وقتی برای اولین بار پشت میکروفن رفت هیچکس نمیدانست که این جوان ابا خالی کوچک در صورتش، پسر خولیو ایگلسیاس، خواننده معروف اسپانیایی است، به خصوص از این جهت که پسر اوایل برای اینکه سایه پدرروی سرش سنگینی نکند. ایگلسیاس پسر خوانندهٔ معروف اسپانیایی [[خولیو ایگلسیاس]] و روزنامهنگار [[فیلیپین]]ی، [[ایزابل پریسلر]] است. او در [[مادرید]] اسپانیا به دنیا آمد و والدین او وقتی سه ساله بود، از هم جدا شدند. تا زمانی که پدر بزرگش [[دکتر خولیو ایگلسیاس پوگا]] به دست افراد [[اتا]] [[باسک]] ربوده شد. هر چند که پدر بزرگ دست آخر به سلامت نجات پیدا کرد اما همین آدمربایی موجب شد تا مادرشان آنها را برای امنیت بیشتر نزد پدر به آمریکا در [[میامی (فلوریدا)|میامی]]، [[فلوریدا]] بفرستد تا با پدر خود زندگی کند. این نقل مکان باعث شد تا انریکه عملاً در سه فرهنگ مختلف اروپایی، آمریکایی و هیسپنیک بزرگ شود که همین امر بعدها هم در موسیقی او رد پای خود را به جای گذاشت. با این حال پدرش به ندرت در خانه بود و او توسط دایهای به نام [[الویرا الوارز]] پرورش یافت؛ و به مادر خود در هر تابستان سر میزد.
در میامی، ایگلسیاس از نعمت و تجمل فرزند یک میلیونر بودن لذت میبرد ولی بعدها ذوق و قریحهٔ خود را برای چیزهای سادهتری توسعه داد، حقیقتی که بعدها نمای کنسرت او را با ظاهر شدن در البسهٔ ساده مانند تی شرتهای نخی سپید و جین جلوه گر شد.