۴٬۶۱۹
ویرایش
جز (جایگزینی با اشتباهیاب: داشتد⟸داشتند) |
(افزودن داده) |
||
بخش عمده ای از آنچه معمولاً «ادبیات مرکانتیلیستی» خوانده میشود، در دهه ۱۶۲۰ در بریتانیای کبیر ظاهر شد. اسمیت تاجر انگلیسی توماس مون(۱۶۴۱–۱۵۷۱) را به عنوان خالق اصلی سیستم بازرگانی میدید، خصوصاً در گنجینه تجارت خارجی (۱۶۶۴) که پس از مرگش منتشر شد، که اسمیت آن را کهن الگوی یا مانیفست جنبش میدانست.<ref>[https://books.google.nl/books?id=TOLTiyceXDMC&redir_esc=y A Companion to the History of Economic Thought]</ref> شاید آخرین اثر مهم مرکانتیلیستی کتاب [[اصول اقتصاد سیاسی]] [[جیمز استوارت]] باشد که در سال ۱۷۶۷ منتشر شد.<ref>[https://ketab.io/book/535227/جان-استوارت-میل-اصول-اقتصاد-سیاسی-با-برخی-از-برنامه-های-کارب John Stuart Mill]</ref>
ادبیات سوداگری از انگلیس فراتر رفت. ایتالیا و فرانسه نویسندگان برجستهای با مضامین سوداگری تولید کردند. از جمله جیووانی بوترو ایتالیایی (۱۶۱۷–۱۵۴۴) و آنتونیو سرا (۱۵۸۰–؟) و در فرانسه، [[ژان بودن]] و [[ژان باتیست کولبر]]. این مضامین همچنین در کار نویسندگان مکتب تاریخی آلمان، و همچنین پیروان سیستم تجارت آزاد آمریکا و انگلیس وجود
== سیاستها ==
=== انکلستان ===
در انگلستان، سوداگری در دوران دولت پارلمان طولانی (۶۰–۱۶۰۴) به اوج خود رسید. سیاستهای سوداگری نیز در بیشتر دوره تودور و دودمان استوارت مورد پذیرش قرار گرفت، رابرت والپول یکی از طرفداران اصلی آن بود.
== جستارهای وابسته ==
|