هامان (کتاب استر): تفاوت میان نسخه‌ها

مردخای پسر [[یائیر]] پسر شمعی پسر قیش از طایفه [[بنیامین]] بود که همراه با یکنیا، پادشاه [[یهودیه]] در سال ۵۹۷ قبل از میلاد، [[اورشلیم]] را ترک گفته بود. مردخای در تختگاه [[شوش]] اقامت گزید و دختر عمویش هَدَسه را ٫ که پدرش ابیحایل را از دست داده بود؛ به فرزندخواندگی پذیرفت. پس از خلع وشتی همسر اخشورش از مقامش، مردخای هدسه یا [[استر (کتاب استر)|استر]] را به زنی به پادشاه داد و از دخترعمویش خواست که هویت یهودی خود را نزد پادشاه آشکار نکند. هنگامی که بیثان و تیرش تصمیم به قتل اخشورش گرفتند، مردخای از ماجرا اطلاع یافت و آن را به استر اطلاع داد؛ استر نیز ماجرا را به اسم مردخای به پادشاه اطلاع داد. با به دار آویخته شدن بیثان و تیرش، مردخای مسؤولیت مهمی در [[شاهنشاهی ایران]] بر عهده گرفت و نامش در کتاب تاریخ پادشاه نوشته شد. وقتی اخشورش‌هامان پسر همداتای اجاجی را به نخست‌وزیری برگزید، مردخای که یهودی بود از سجده کردن به شاه طبق قوانین حکومتی امتناع کرد. این کار مردخای، هامان را نسبت به یهودیان بدبین کرد؛ به‌طوری‌که پادشاه را برای قتل تمام مرخایهمکیشان مردخای راضی کرد. وقتی مردخای از فرمان‌هامانفرمان‌ هامان آگاه شد با لباس مندرس به قصر پادشاه آمد و از ملکه استر درخواست میانجیگری کرد. با میانجیگری استر، مردخای به مقام والایی رسید و هامان اعدام شد و در ادامه ۷۵۰۰۰ ایرانی به دست یهودیان کشته میشوند.