ابوسعید گورکان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: ویرایش جزئی |
||
خط ۱:
'''اَبوسَعید بن محمد بن میرانشاه بن تیمور'''<ref> {{یادکرد-ویکی|پیوند =http://en.wikipedia.org/wiki/Abu_Sa'id_(Timurid_dynasty)|عنوان =Abu Sa'id (Timurid dynasty)|زبان = انگلیسی|بازیابی = ۲۴ مارس ۲۰۱۰}}</ref> یا '''اَبوسَعیدِ گورَکان''' یا '''میرزا سلطان ابوسعید''' معروف به '''سلطان ابوسعید گورکانی''' (حک ۸۵۴ ـ ۸۷۳ه.ق/ ۱۴۵۰ ـ ۱۴۶۹ م)، پسر [[میرزا سلطان محمد]]، نوه[[
ابوسعید پادشاهی توانا و با کفایت بود و خود را از گمنامی به سلطنت رسانید و توانست بر [[خراسان]] و [[فرارود]] و [[کابل]] و [[فارس]] و [[عراق]] و [[مازندران]] مسلط شود. او کسی بود که همواره از فرصتها بهره مناسب میگرفت. رفتار او با مردم، نسبتاً عادلانه و خوب توصیف شده است. سلطان ابوسعید طرفدار [[تصوف]] و اهل [[عرفان]] بود و مشایخ صوفیه را گرامی میداشت.
ابوسعید ۱۴۲۴م در [[هرات]] دیده برجهان گشود<ref> {{یادکرد-ویکی|پیوند =http://en.wikipedia.org/wiki/Abu_Sa'id_(Timurid_dynasty)|عنوان =Abu Sa'id (Timurid dynasty)|زبان = انگلیسی|بازیابی = ۲۴ مارس ۲۰۱۰}}</ref>از جوانی و ابتدای زندگی او اطلاعات کمی وجود دارد. او شاهزادهای گمنام و پسر میرزا محمدبن میرزا میرانشاه بود و در آغاز، در ملازمت [[الغبیگ]] به سر میبرد . در سال ۸۵۳ ه.ق. در جنگ میان الغبیگ و پسرش [[میرزا عبدالطیف]] به میان طایفه ارغونیان رفت و به کمک آنان سمرقند را محاصره کرد، ولی کاری از پیش نبرد و خود نیز به حبس افتاد. سپس از حبس گریخت و بخارا را به تصرف خود در آورد. پس از بعضی ناکامیها، به [[شهر یسی]] رفت و با کمک [[ابوالخیر خان]] (پادشاه [[اولوس جوجی]]) شهر [[
در زمان سلطنت [[ابوالقاسم بابر]]، همچنان پادشاه سمرقند و فرارود بود و پس از مرگ او در سال ۸۶۱ ه.ق [[هرات]] و [[خراسان]] را تا [[عراق]] بهتصرف در آورد و [[فارس]] و [[کرمان]] را نیز فتح کرد.
خط ۹:
در میان کشمکشهای خاندان تیموری برای تصاحب قدرت، سلطان ابوسعید در ۸۶۳ ه.ق پس از غلبه بر لشکریان مشترک [[علاءالدوله]] و [[ابراهیم سلطان]] و [[سنجر میرزا]] (نوهٔ [[عمرشیخ]]) توانست مستقلاً بر خراسان حکومت کند و با مرگِ این مدعیانِ حکومت، سلطان ابوسعید از این رقیبان آسوده خاطر شد و تا مدتها از بازماندگان خاندان تیموری، کسی قدرت مقابله با او را نداشت<ref>دولتشاه سمرقندی، ص ۴۷۵ـ۴۷۶</ref>.
با کشته شدن [[جهانشاه]] به دست سپاهیان [[اوزون حسن]] [[
با مرگ سلطان ابوسعید و پایان حکومت هجده سالهٔ او و نیز با قدرت گرفتن اوزون حسن در غرب ایران و عراق عجم، خاندان تیموری با سرعت بیشتری رو به زوال رفت. از سلطان ابوسعید ده پسر باقی ماند اما هیچکدام اقتدار او را نداشتند<ref>واله اصفهانی، ص ۶۴۱ـ۶۴۲</ref>.
خط ۲۷:
== پانویس ==
{{پانویس}}
== منابع ==
* [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=2221 زرياب، عباس. دانشنامه جهان اسلام. ابوسعيد گورکان]
* [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=4188 رازپوش، شهناز. دانشنامه جهان اسلام. تیموریان]
خط ۴۴:
</small>
[[رده:تیموریان]]▼
[[ca:Abu-Saïd (timúrida)]]
[[en:Abu Sa'id (Timurid dynasty)]]▼
[[es:Abu Said]]
▲[[en:Abu Sa'id (Timurid dynasty)]]
[[fr:Abu Saïd (Timourides)]]
[[ja:アブー・サイード (ティムール朝)]]
▲[[رده:تیموریان]]
|