اسماعیلیان الموت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بروز رسانی دو موضع مهم از منابع ماخذ مورد اعتماد
برچسب‌ها: برگردانده‌شده متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
به نسخهٔ 30076432 از Basileus Megas (بحث) برگردانده شد: فاقد منبع (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۷:
*[[ایران]]
*[[عراق]]
*[[سوریه]]}}|latd=|image_map_caption=قلاع اسماعیلی در حاشیه [[البرز]]|conventional_long_name=دولت اسماعیلیان نزاری|image_p1=|common_name=دولت اسماعیلیان نزاری|era=قرون میانه|status=|status_text=|government_type=پادشاهی مطلقه مذهبی|event_start=بنیانگذاری|date_start=|year_start=۱۰۹۰ م|event_end=برچیدن|date_end=|year_end=۱۲۷۳م|p1=زیاریان|flag_p1=<!-- Default: "Flag of {{{p1}}}.svg" (size 30) -->|p2=سالاریان|image_map_alt=|p3=جستانیان|p4=امپراتوری سلجوقی|s1=امپراتوری سلجوقی|s2=آل ارتق|s3=سلطنت مملوک (مصر)|s4=امپراتوری مغول|s5=ایلخانیان|flag_s3=Mameluke Flag.svg|image_flag=|flag_type=|image_coat=|symbol=|image_map=Alamut.png|footnotes={{Location map+ | Middle East| width = 260| border = none| caption = موقعیت مراکز اصلی|float = center| places = {{Location map~ | Middle East | label = [[قلعه مصیاف]] | label_size = 100 | position = top | background = | mark = Red pog.svg | marksize = | alt = | link = | lat_deg = 35 | lat_min = 03 | lat_sec = 58 | lat_dir = N | lon_deg = 36 | lon_min = 20 | lon_sec = 35 | lon_dir = E }} {{Location map~ | Middle East | label = [[قلعه الموت]] | label_size = 100 | position = bottom | background = | mark = Red pog.svg | marksize = | alt = | link = | lat_deg = 36 | lat_min = 26 | lat_sec = 40 | lat_dir = N | lon_deg = 50 | lon_min = 35 | lon_sec = 09 | lon_dir = E }} }}}}'''دولت اسماعیلیان''' حکومتی است که در سال ۴۸۳ (هجری قمری) با فتح [[قلعه الموت|قلعه الَموت]] در [[استان قزوین]] کنونی پایه‌گذاری شد و دوره فرمانروایی آن تا ۶۵۴ (هجری قمری) ادامه یافت. مرکز فرماندهی اسماعیلیان در کوهستان [[الموت|الَموت]] بود و بیشترِ فعالیت آن‌ها مبارزه با خلفای [[بنی عباس]]، اهل سلجوق و [[مغول|قبایل مغول]] بود. [[حسن صباح]] به عنوان شاخص‌ترین فرمانروای اسماعیلیان با انجام تبلیغات وسیع در بین کشاورزان و بینوایان توانست حوزهٔ قدرت خود را تا [[سوریه]] کنونی گسترش دهد. سرانجام دولت اسماعیلیه پس از ۲۰۰ سال حکومت، با حملهٔ [[هلاکو خان|هلاکوخانِ مغول]] از بین رفت.<ref>{{یادکرد وب |url=http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=%D9%81%D8%B1%D9%82_%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86 |title=فرقه اسماعیلیه در قزوین |accessdate=۲۷ ژوئن ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402040610/http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=%D9%81%D8%B1%D9%82_%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86 |archivedate=۲ آوریل ۲۰۱۵ |dead-url=yes }}</ref> اما سلسله امامت اسماعیلی بعد از سقوط الموت همچنان تا امروز ادامه دارد.
 
== جایگاه مذهبی ==
خط ۸۱:
 
== ادبیات ==
[[ادب فارسی]] در نزد اسماعیلیان اهمیت بسیاری داشت و به خاطر اینکه بیشتر پیروان آنان از مردمان عام بودند بیشتر کتاب‌های خود را به فارسی می‌نوشتند. از آن‌ها نوشته‌ها و شعرهایی به زبان فارسی بر جای مانده‌است. بزرگترین شاعر و نویسندهٔ اسماعیلی [[ناصرخسرو]] است که در [[قرن پنجم هجری]] می‌زیست. ناصر خسرو نخستین دانشمندی است که کتاب های فلسفی خود را به زبان فارسی نوشت. پیش از آن سایر نویسندگان ایرانی- فارسی زبان حکمت و فلسفه را عربی میدانستند اما ناصر خسرو با رویکرد متفاوت فلسفه و زبان فارسی را باهم جمع کرد. از دیگر شخصیت‌های ادبی پیرو فرقهٔ اسماعیلیه؛ ''حکیم سعدالدین بن شمس الدین نزاری بیرجندی قهستانی'' معروف به [[حکیم نزاری قهستانی]] (نیمهٔ دوم سده هفتم و آغاز قرن هشتم هجری قمری) است که متأسفانه به همین علت پیرو اسماعیلیه بودنش؛ به هیچ عنوان از او در ایران معاصر نامی آورده نشده و کمتر کسی از این شخصیت ادبی گمنام؛ نام و نشانی شنیده‌است. [[دیوان قائمیات]] از [[حسن محمود کاتب]] و «هفت باب از حسن محمود کاتب» اثری نویافته و در خور توجه در ادبیات اسماعیلی است.<ref>دیوان قائمیات، حسن محمود کاتب، پیشګفتار: محمد رضا شفیعی کدکنی، مصحح: سید جلال حسینی بدخشانی، نشر مرکز پژوهشی میراث مکتوب، تهران، ۱۳۹۰.</ref>
 
رشد و شکوفایی علم و ادب در هر دوره به نظر حاکمان بستگی دارد، در [[نزاریه|دوران نزاریه]] دانشمندان و بزرگان از اوضاع خوبی برخوردار بودند و می‌توانستند در قلعه‌های اسماعیلیه کار کنند. یکی از مهم‌ترین کتاب‌های این دوران «''دستورالمنجمین''» است که در کتابخانه قلعه الموت قرار داشت و در زمان یورش مغولان به دست [[هلاکوخان]] افتاد. در واقع این کتاب تنها سندی است که اسامی کتاب‌های موجود الموت در آن ذکر شده‌است. در رابطه با تصرف قلعه‌های اسماعیلیه به دست مغولان مخصوصاً الموت، گفته شده‌است: {{نقل قول تزیینی| آنچه از آثار و آلات نجوم را که مفید می‌یابد برمی‌گزیند و دیگر نوشته‌ها را که به ضلالت و غوایت اسماعیلیان تعلق داشته و نه به منقول مستند بوده‌است و نه به معقول معتمد، به آتش سپرده و پاک می‌کند.<ref>{{پک|کریمی زنجانی اصل|۱۳۸۴|ک=دستورالمنجمین و علوم متداول نزد نزاریان ایران در عهد حسن صباح|ص=۲۸}}</ref> در واقع نابودی این آثار به روزگار مغولان اختصاص ندارد و به سال ۴۶۱ هجری برمی‌گردد که سربازان ترک کتابخانهٔ دارالعلم در قاهره را غارت کردند. دارالعلم قاهره مدتی بعد بازسازی شد اما حدود یک سده بعد به دنبال شکست عاضد فاطمی از [[صلاح‌الدین ایوبی]] در سال ۵۶۷ هجری تاریخ تکرار شد و صلاح‌الدین دستور داد از جلد چرم کتاب‌های اسماعیلی کفش بسازند و بسیاری از آن‌ها را نیز به آتش کشید. کتاب‌های اسماعیلی به همت [[مستنصر بالله]] نجات پیدا کرد و در سال ۴۵۹ به یمن فرستاده شد. به هرحال در این زمان نزاریان ایران بیش از هشت دهه بود که جنبش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را به رهبری حسن صباح آغاز کرده‌بودند.<ref>{{پک|کریمی زنجانی اصل|۱۳۸۴|ک=دستورالمنجمین و علوم متداول نزد نزاریان ایران در عهد حسن صباح|ص=۲۹}}</ref>}} کانون‌های بسیاری در پی شکل‌گیری قدرت‌های محلی پدید آمدند که دربار این حاکمان را به محلی برای فعالیت‌های روشن‌اندیشانه تبدیل کردند. این کانون‌ها در اصفهان، ری، [[شیراز]] و [[همدان]] پراکنده بود و فعالیت گروه‌های مختلف، از جمله حنفی و اسماعیلی را ممکن ساخت. در این دوران کتاب‌خانه‌ها و دارالعلم‌های بسیاری تشکیل شد که کتابداران آن از فرهیختگان بودند و این امر باعث شد دانشمندان مختلف برای جلوگیری از نابودی کتاب‌هایشان آن‌ها را به کتاب‌خانه و دارالعلم‌ها اهدا کنند.<ref>{{پک|کریمی زنجانی اصل|۱۳۸۴|ک=دستورالمنجمین و علوم متداول نزد نزاریان ایران در عهد حسن صباح|ص=۳۱}}</ref>