دیلمیان مردم دیلمی ساکن سرزمین دیلمستان بودند و آل بویه خانوادهای دیلمی بودند که از ۳۲۰ تا ۴۴۸ ه.ق در ایران و عراق فرمانروائی داشتهاند. آل بویه را نظر به دیلمی بودن، دیالمه نیز خواندهاند.<ref>لغتنامه دهخدا: دیلم، دیلمی، دیلمیان، دیلمستان، آل بویه</ref>}}نظر افشین، تاریخپژوه، درباره عنوان دیلم و دیلمیان:
{{نقل قول|1=افشین پرتو در این باره میگوید: در این که گیل نام یک قوم بوده شکی نیست. در کتابهای یونانی از اینها با عنوان گلای نام بردهاند. ما میگوییم گیل یا گیلک که این کاف، کاف نسبت است نه کاف تصغیر. آنچه مسلم است این که گیل یا گِل یا گِلای نام قومیست که در اینجا زندگی میکردند و هنوز هم نامشان بر این مردم مانده. وقتی میگوییم گیلان، این ” ان ” پسوند مکان است. یعنی جایی که گیلها زندگی میکنند. اما دومی که اغلب اشتباه تلفظ میکنند و اگر بروید از مردم محلی بپرسید درستش را میگویند: دیلمؤن dilemon. من هرگز نشنیدم کسی بگوید دیلمان deylaman. دیل dil واژهایست با معنایی مشخص که به جایی گفته میشود که محصور باشد برای نگهداری گاو و گوسفند و ” ام ” پسوند ارتفاع است مانند آنچه در کُتام و ایلام داریم و در زبان پهلوی هرچه را بخواهند مرتفع و بلند ذکر کنند این پسوند را به آن میافزایند. در نتیجه دیلم نگهدارندگاه گاو و گوسفند در جای بلند است. عنوان دیلم نامی برای منطقهی شرق گیلان اعم از جلگه یا کوه است چون میدانیم که عضدالدوله در جلگه زندگی میکرد، مردآویج در داخُل در شمال شهر لاهیجان زندگی میکرد، ماکان و … نیز ساکن جلگه بودند، و همهی اینها هم دیلمی نامیده میشوند. بنابراین گیل نام یک قوم است و دیلم عنوان یک منطقهی تاریخی.|2=|3=</ref>http://v6rg.com/?p=7129<ref>}}