'''تُخار''' نام قومی [[ایرانی تبار]] که ساکن [[تخارستان]] بود که در سدهٔ سوم پیش از میلاد در نواحی [[کوچا]] و [[تورفان]] در شمال شرقی سرزمینی که بعدها [[ترکستان شرقی]] یا ترکستان چین خوانده شد، به سر می‌بردند. مردمی قوی و نیرومند بودند و به یکی از زبان‌های وابسته به [[زبان‌های هندواروپایی|گروه زبانی هند و اروپایی]] سخن می‌گفتند که به [[زبان تخاری]] معروف است. هرچند این زبان شرقی‌ترین زبان شناخته شدهٔ هند و اروپایی است، اما از لحاظ [[بخش‌بندی ستم-کنتوم]]، به شاخهٔ غربی یا کنتوم تعلق دارد.<ref>[[آناتولی لوین]] (Anatole V. Lyovin)، درآمدی بر زبان‌های دنیا (An Introduction to the Languages of the World)، نیویورک ۱۹۹۷، صفحهٔ ۵۲</ref><ref>[[ریچارد نلسون فرای]] (Richard Nelson Frye)، ویراستار: [[احسان یارشاطر]]، تاریخ ایران کمبریج (The Cambridge History of Iran)، جلد سوم، لندن ۱۹۸۸، صفحهٔ ۲۹</ref>
