برخی تاریخ نگاران نام او را نامی که به زبان[[زبان‌های ترکی|ترکی]] بهو احتمالاً زیاد ''آتمان'' یا ''آتامان'' دانسته‌اند که بعدها به ''عثمان'' با ریشه [[زبان عربی|عربی]] تغییر یافته‌است. منابع اولیه بیزانسی نیز نام او را ''آتومان'' یا ''آتمان'' ذکر کرده‌اند. وگفته بعضیمی‌شود ازاو تاریخبعدها نگاراننیتی میگویندمذهبی نام او و برادرانشعثمان را پدربزرگشبرای سلیمانخود شاه در یکی از خواب های پسر به ارطغرل گفتهبرگزیده است و گفته اگه صاحب پسر شدی نام یکی را عثمان به گذار.
== تبار و سال‌های اولیه ==
خط ۴۲:
== پایه‌گذاری امپراتوری عثمانی ==
قبل از به ریاست رسیدن عثمان عثمان با تکفورمرگ قلعه کولوجا حصار یعنی صوفیا وارد جنگ شد و در همین حینارطغرل به فرمان گیهاتوخان فرمانده بالگای به قبیله قایی حمله کرد. و در جنگ با مغول و رونی ها متوجه شد عمویش سونگورتیکین هنوز زنده است. در زمان جنگ با مغول با ریش سفید های ترک که دوستان پدرش بودن اشنا شد و در زمان حمله مغول عمویش دوندار بی به قبیله خیانت کرد و تحت امر مغولعلاء درامد و باالدین، عثمان وارد جنگ شد عثمان توانست با بالگای توافق کرد و با علیشار پرچم دار مغول وارد جنگ شد و توانست او را به قتل برساند و حکومت عمویش را تمام کرد و توانست با بالاخاتون دختر شیخ ادبالی ازدواج کند و بعد با کشتن فرماندهان مغول یعنی بالگای و بوکه و سوبوتای مغول را نابود کند بعد از اتمام جنگ با مغول توانست صوفیا را بکشد و کولوجا حصار را فتح کند و بعد از دوسال تکفور اینه گول یعنی الکسیس وارد جنگ شد و رومی ها را نابود کرد.با مرگ ارطغرل و در انتخابات توانست با شکست دادن برادرش ساوجی و عمویش دوندار به عنوان رئیس قبیله بر جای پدر نشست. همانند قبل، حوادث دوران ابتدایی زمامداری او جز موضوع حکمرانی او بر سوگوت و حملات گاه و بیگاه او به مناطق مرزی بیزانس، چیز چندانی معلوم نیست. نخستین حادثه‌ای که دربارهٔ او با ذکر تاریخ ثبت شده‌است ''نبرد بافئوس'' در سال ۱۳۰۱ یا ۱۳۰۲ میلادی می‌باشد که در آن توانست نیروهای بیزانسی را که برای مقابله با حملات او اعزام شده بودند، شکست دهد. به نقل از منابع بیزانسی، این نبرد در فاصله نه چندان دوری از [[قسطنطنیه]] و در ساحل جنوبی دریای مرمره، نخستین تقابل نظامی بین دو طرف بود.<ref dir=ltr>{{پک|Finkel|2006|ک=Osman’s Dream|ص=35}}</ref>
اگر [[سکه]] بدون تاریخی که به عنوان تنها مصنوع باقی مانده از دوران عثمان یکم به دست ما رسیده، واقعی باشد، [[ضرب سکه]] توسط عثمان که امتیازی انحصاری برای حاکمان مستقل بود، نشانگر ادعای حکومت شاهانه او در مقامی بالاتر از صرفاً رهبر یک [[قبیله]] است. این مسئله همچنین بیانگر اقتدار کافی عثمان در به چالش کشیدن سروری [[ایلخانیان]] بر او و مردمش بود. چنان‌که سایر امیران [[ترکمن]] آناتولی با پذیرش سروری ظاهری ایلخان، به نام خود سکه ضرب نمی‌کردند.<ref dir=ltr>{{پک|Finkel|2006|ک=Osman’s Dream|ص=38}}</ref>
=== گسترش اراضی ===
نخستین پیشروی‌های عثمان در خاک بیزانس، تمرکز بر سلطه بر سکونت‌گاه‌های کوچک حوالی شهرها بود.<ref dir=ltr>{{پک|Finkel|2006|ک=Osman’s Dream|ص=38}}</ref> چرا که دستیابی بر خود شهر کاری دشوار می‌نمود، درحالیکه حومه آن منبع ارزشمندی برای رعایای عثمان به حساب می‌آمد. و توانست ذر اولین جنگ هایش کولوجا حصار را فتح کند پس از تحمیل شکست بر بیزانس در سال ۱۳۰۱ میلادی، دیگر نادیده گرفتن عثمان غیرممکن بود. [[آندرونیکوس دوم]]، امپراتور بیزانس در مقابل این تهدید فزاینده، یکی شاهزادگان خاندان خود را جهت ازدواج با [[غازان خان]]، ارباب ظاهری عثمان در تلاش برای ایجاد اتحادی رادیکال به او و پس از مرگ او به برادرش ارائه کرد. در پی عدم موفقیت در دریافت کمک، امپراتور سال ۱۳۰۳ میلادی دست به استفاده از [[صلیبی]]ون [[مردم کاتالان|کاتالان]] برای محافظت از اراضی خود در مقابل پیشروی عثمان زد. این گروه همانند بسیاری دیگر از مزدوران در کنار سایر ترکمانان، خود شروع به غارت‌گری در منطقه حوالی تنگه [[داردانل]] کرد. تنها اتحاد امپراتوری بیزانس و [[پادشاهی صربستان]] بود که جلوی آیین حملات را گرفت.<ref dir=ltr>{{پک|Finkel|2006|ک=Osman’s Dream|ص=39}}</ref>
عثمان یکم سعی داشت با استیلا بر اراضی پادشاهی بیزانس، اهداف توسعه طلبانه خود را در غرب ادامه دهد تا با همسایگان قدرتمندتر ترک درگیر نشود. وی از طریق گذرگاه‌های [[فریگیه]] شمالی در نزدیکی ''[[اسکی‌شهر]]'' تا دشت‌های [[بیتونیا]] پیشروی کرد. این موفقیت‌ها با غلبه بر اشراف محلی بیزانسی «برخی از طریق جنگ، برخی از راه ازدواج و برخی دیگر با خرید اراضی یا موارد مشابه» حاصل شد. با قتل علاء الدین توسط مغولان، قدرت منطقه کاملاً به دست عثمان افتاد. گفته می‌شود نخستین فتح حقیقی عثمان سلطه بر دژهای اسقاشهر و قراچه حصار و ینی‌شهر، نخستین شهر با اهمیت تحت حاکمیت او که به پایتخت عثمان تبدیل شد، بود. بالا گرفتن کار عثمان زنگ خطری برای پادشاهی بیزانس به حساب می‌آمد. از این رو بیزانسی‌ها به تکاپوی مقابله با او افتادند اما این تلاش‌ها با سازمان دهی ضعیف بی تأثیر بودند. همزمان عثمان به پیشروی خود در دو جهت شمال و جنوب شرقی به سمت دریاهای [[دریای سیاه|سیاه]] و [[دریای مرمره|مرمره]] ادامه داد و در سال ۱۳۰۸ میلادی با رسیدن به اهداف، شهر [[افسوس (شهر)|اِفِسوس]]، در ساحل [[دریای اژه]] را نیز گشود. آخرین لشکرکشی او حمله به شهر بورسا بود که با وجود عدم حضور شخصی عثمان در میدان نبرد، پیروزی حیاتی در آن راه را برای سقوط قسطنطنیه هموارتر کرد.
