شاذلیه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۷:
اصول پنجگانهٔ طریقهٔ ابوالحسن شاذلی عبارتند از: ۱ - خداترسی ظاهری و باطنی ۲ - پیروی از سنت در گفتار و کردار ۳ - عدم اعتنای به خلق؛ چه در روزگار خوشی و چه به هنگام بدی روزگار ۴ - تسلیم و رضا در امور جزئی و کلی ۵ - توکل در شادی و اندوه.<ref name="دهخدا: شاذلیه">دهخدا: شاذلیه</ref>
او از مریدانش میخواست که در عین اشتغال به کارهای خود، به [[نیایش]] بپردازند. شواهدی وجود دارد که وی پیروان خویش را از ترک اشتغالات و امور عادی بازمیداشت؛ با گدایی مخالفت میکرد، و از پذیرش اعاناتی که حکومت وقت برای اعطا به خانقاه فقرا اختصاص داده بود، خودداری میکرد. آماج فرجامین شاذلی، رسیدن به مقام [[فنا]] بود و برای این منظور، از روش [[وردخوانی]] پیروی میکرد.از جمله نوادگان ابوالحسن شاذلی در کردستان میتوان به [[شیخ عثمان سراجالدین تویلی|شیخ عثمان
== منابع ==
|