'''ضیافت نوزده روزه'''، گردهمایی افراد جامعۀ بهائی،[[بهائیت|بهائی]]، در هر نوزده روز است که در بر گیرندۀ بخش های [[دعا]] و نیایش، قسمت اداری و قسمت اجتماعی است و هستۀ اصلی زندگی اجتماعی برای هر فرد بهائی محسوب می شود.<ref name="iranicaonline.org">{{یادکرد وب |نویسنده =Moojan Momen |نشانی= http://www.iranicaonline.org/articles/bahaism-xiv-nineteen-day-feast|عنوان= BAHAISM xiv. Nineteen Day Feast| ناشر = Iranica|تاریخ = September 3, 2014|تاریخ بازبینی= }}</ref>
==تاریخچه==
اصل این حکم به دیانت بابی باز می گردد. باب،[[سید علی‌محمد باب|باب]]، بنیانگذار [[بابیه|آئین بابی،بابی]]، تقویمی را ایجاد نمود که نهایتاً به عنوان تقویم بهائی نیز توسط بنیانگذار آئین بهائی انتخاب گردید. این تقویم متشکل از نوزده ماه نوزده [[روزه]] است. بر هر فرد بابی فرض گردیده بود که هر نوزده روز یک بار دیگر بابیان را به این میهمانی دعوت نموده و حتماً آنان را پذیرائی کند.<ref name="iranicaonline.org"/>
==هدف==
بهاءالله بنیانگذار آئین بهائی در [[کتاب اقدس]] حکم ضیافت را تائید نمود و خطاب به بهائیان چنین توضیح می دهد که "حکم ضیافت چنین است که یک بار در هر ماه باید این میهمانی را بر پا نمائید و حتّی اگر به آب هم شده پذیرائی کنید و منظور از این حکم ایجاد الفت و دوستی بین قلوب است به اسباب آسمانی و زمینی" (ترجمه از کتاب اقدس)<ref name="iranicaonline.org"/>
