کتاب جودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Foad.eunoia (بحث | مشارکت‌ها)
تصحیح پیوند ها
خط ۵:
== تفسیر دانشگاهی ==
این کتاب حاوی روایت‌هایی دینی-تاریخی است و به دو بخش تقسیم شده ‌است:
# بخش اول این روایت، بدین قرار است؛ که [[نبوکدنصریکم|بُخت‌نُصَر]]، پادشاه [[آشور]]، با لشکری گران، به جنگ دشمن خود [[ارفخ سد]] می‌رود و پس از پیروزی بر او، سردار خود [[هولوفرن]] را مأمور می‌کند تا کسانی که در این جنگ او را یاری نکرده‌اند، نابود سازد؛ بنابراین، هولوفرن با ارتشی عظیم به سرزمین‌های ماورای [[فرات]] از جمله [[یهودیه]] حمله می‌کند. روحانی بزرگ یهودیان [[اورشلیم]]، به همه ساکنان، به ویژه بتولی پیام می‌فرستد تا در برابر سپاه مهاجم دشمن پایداری کنند و راه را بر او ببندند. هولوفرن که از مقاومت ساکنین شهر بتولی در شگفت مانده، از سر کنجکاوی علاقه‌مند می‌شود از انگیزه و اسرار این مقاومت مطلع گردد و بدین منظور با چند تن از افراد متحد خود در منطقه به رایزنی می‌پردازد. آن‌ها اظهار می‌دارند که مردم چون به اطاعت [[خدا|پروردگار]] و حمایت او دلگرم اند، از قدرت فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌شوند. سرانجام هولوفرن دست به [[محاصره]] شهر می‌زند و پس از ۳۴ روز در حالی که راه ورود آب به شهر را بسته است، محاصره شدگان بتولی در معرض هلاکت قرار می‌گیرند و بدین جهت ناچار تصمیم به تسلیم در برابر دشمن می‌گیرند. در این احوال از [[ازیاس]] حاکم شهر به مردم پیشنهاد می‌کند تا پنج روز دیگر تحمل کنند و چنانچه در پایان این مهلت، عنایت خداوند شامل حال آن‌ها نشد هر گونه بخواهند عمل کنند.<ref>{{پک|جعفری دهقی|1391|ک=بازشناسی منابع تاریخ|ص=118}}</ref>
# در بخش دوم این روایت‌ها، به معرفی [[جودیت]] می‌پردازد. جودیت [[بیوه]] زنی زیبا، محترم و ثروتمند است که نمونه‌ای از [[پارسایی]] و [[تقوا]]<nowiki/>ست و در شهر بتولی مورد اکرام و اعزاز بسیار است. این زن ناگهان به مردم شهر اعلام می‌کند که نباید از عنایت الهی مأیوس شوند و به همه اطمینان می‌دهد که پیش از اتمام مهلت پنج روزه، پروردگار به یاری آنان خواهد شتافت. آنگاه خود، پس از چندی دعا و نیایش به درگاه خداوند، به اردوگاه دشمن می‌رود و پس از چند روز موفق می‌شود که هولوفرن را در خواب به قتل برساند. سپس سر بریده او را با خود به داخل شهر می‌آورد و این امر مایه شادی و تجدید نیروی اهالی می‌شود. سربازان هولوفرن وقتی سردار خود را مرده می‌یابند، وحشت زده می‌گریزند.<ref>{{پک|جعفری دهقی|1391|ک=بازشناسی منابع تاریخ|ص=118-119}}</ref>
افسانه جودیت، یکی از بن مایه‌های [[ادبیات]] و هنر در دوره‌های گوناگون [[تاریخ هنر]] به حساب می‌رود که آثار نقاشی بزرگی بر اساس آن، خلق شده است. بنابر نظر تاریخ شناسان، نویسنده ناشناس افسانه جودیت، در دوران [[سلوکیان]] می‌زیسته است و برخی حوادث تاریخی را با افزودن شاخ و برگ‌هایی به آن به عنوان یک روایت دینی-تاریخی نقل کرده‌است. برخی مفسرین، منظور نویسنده را از پادشاه آشور، اردشیر سوم (اخش) و ماجرای لشکر کشی او به مصر می‌دانند. در این لشکرکشی فرمانده سپاهیان اردشیر به نام هولوفرن به هنگام عبور از [[فلسطین]]، به شکنجه و آزار یهودیان پرداخت. روایت جودیت دارای ضعف‌های تاریخی بسیار است. در این افسانه برخی وقایع تاریخی با تخیلات نویسنده در آمیخته و آنچه حاصل شده‌است، نمی‌تواند بدون نقد و جدایی سره از [[ناسره]] مورد استفاده قرار گیرد. افزون بر این، برخی اشتباهات جغرافیایی و ناهمزمانی‌های تاریخی به مشکلات کتاب افزوده است. از جمله نبوکدنضر پادشاه [[آشور]] معرفی شده در حالی که وی پادشاه [[بابل]] و دشمن آشور بوده‌است.<ref>{{پک|جعفری دهقی|1391|ک=بازشناسی منابع تاریخ|ص=119}}</ref>