صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صحابه''' یا '''اصحاب''' (به معنای ''یاران'')، مردانی هستند که شخصاً [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]] را دیده‌اند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.}}</ref> و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده‌اند. مفرد آن را '''صحابی''' می‌گویند. یاران زن محمّد را [[صحابیات]] می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹}}</ref>

شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آن‌ها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان [[محمد]] و بعد از وی می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب البهداشتی، صفحه 176}}</ref> شیعیان معتقدند که پس از محمد [[علی بن ابی طالب]] باید به حکومت می‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند بعضی از کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=جهانبخش ثواقب|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://ensani.ir/fa/article/45925/|عنوان=غدیر خم و سقیفه بنى ساعده}}</ref> علمای [[شیعه]] کتاب‌های بسیاری دربارهٔ اصحاب نوشته‌اند و صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند و این‌گونه نیست که عدالت همگی آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قبول کنیم.

*صعصعه بن صوحان