دست‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kaveh javid (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازه‌وارد |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازه‌وارد |
||
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
علیمراد خان ممیوند لک
'''لَک''' نام یکی از ایل های لر تبار ایرانی است که محل سکونت آنان در مناطق غربی ایران و اکثراً در استانهای [[کرمانشاه]]، [[لرستان]]، [[ایلام]] و [[همدان]] می‌باشد. زبان مادری آنها [[لکی]]، مذهب اکثریت آنها [[شیعه دوازده امامی]] و برخی نیز پیرو آیین [[یارسان]] یا [[اهل حق]] هستند.
علیمراد خان ممیوند (بعدها علیمرادشاه) فرزند قائدجمال از اولاد کاید اعظم ممیوند است که اکنون طایفه قائدخانجمالی فولادوند ممیوند در منطقه زیبا و توریستی «واسک» در «زز غربی» از توابع شول آباد الیگودرز از نسل وی هستند.
(علیمرادخان ممیوند لک) پس از روی کار آمدن نادرشاه افشار، در جرگه نیروهای لک ولر تحت پیروی وی قرار گرفت. اما پس از رنجش از رفتار یکی از فرماندهان قزلباش، از سپاه نادر روی برتافته و بانی شورشی بزرگ در منطقه لرستان ولک بر علیه نادرشاه شد در سال ۱۱۱۳ شمسی برابر با ۱۱۴۷ قمری و ۱۷۳۵ میلادی، قیام کرد. وی که از نسل اسپهبدان از نسل حکمرانان قدیم ایران لر ولک بود، پس از سقوط صفویه کوشید مناطق مختلف ایران را متحد کند و یک حکومت جدید به وجود آورد.
قیام علیمراد خان لک (ممیوند) هم‌زمان با قدرت گرفتن نادرافشار (بعدها نادرشاه) بود. علیمرادشاه و نادرشاه مدت دو سال با هم جنگیدند و علیمرادخان لک در سه جنگ سپاه نادر را شکست داد و حتی دو تن از فرماندهان نام‌آور سپاه نادر در این نبردهای نظامی کشته شدند.
علیمرادخان ممیوند لک بعد از اینکه سپاه نادر را در سالند کوه واقع در شمال دزفول در استان خوزستان شکست داد، رسماً تاجگذاری کرد و «علیمرادشاه» نامیده شد.
علیمرادشاه ممیوند لک بنام خود سکه ضرب نمود.
علیمرادشاه ممیوند لک که قلمرو حکومتش در استانهای کنونی لرستان، غرب اصفهان، چهارمحال بختیاری، شمال و شرق خوزستان، فارس و بوشهر (جغرافیای فعلی تیره‌های مختلف مردم لرزبان) بود، به مدت سه سال پادشاهی کرد.
علیمرادشاه ممیوند لک، زمانی یکی از نبوغ نظامی نادر شاه افشار بود، علیمرادشاه ممیوند لک ، که خود نیز از نوابغ نظامی عصر خود و برخوردار از حمایت مردمی لرتباران بود، سه بار نادر را شکست داد ولی در چهارمین نبرد وضع دیگرگون شد.
نادر پس از پیروزی در نبرد چهارم، از شاه لک خواست دست از ادعای سلطنت بردارد و حکومت نادر را به رسمیت بشناسد اما او نپذیرفت. نادر دستور داد چشمانش را کور کنید و دست و پایش را ببرید تا عجز و لابهٔ او را به چشم خود ببینم. جلادان چنین کردند ولی شاه دلیر لر لک از درد ناله نکرد و نادر را به رسمیت نشناخت و سرانجام بعد از سه روز تحمل درد و شکنجه و بدون اینکه کوچکترین ناله‌ای سر دهد، جان داد و حسرت را به دل نادر نهاد.
در افواه گفته می‌شود نادر پس از آنکه خشمش فروکش کرد، از کرده خودش پشیمان شد و به سردارانش گفت: «چرا شما مانع عمل من نشدید که من این سردار را نکشم زیرا من با داشتن این شخص می‌توانستم او را با سپاهش به سمت توران یا عثمانی فرستاده و آنجا را تصرف کنم». جمله نقل شده از نادر حتی اگر درست نباشد، نشانه تلاش بعدی حکومت نادر برای دلجویی از مردمان لر یا نمایانگر کوشش حامیان علیمرادشاه برای نکوداشت آن سردار جان باخته‌است.
نادر شاه پس از برچیدن حکومت علیمرادشاه ممیوند لک لر تبار حدود ده هزار خانوار از انها را به خراسان تبعید کرد که بعدها اغلب آنها بازگشتند و برخی ماندگار شدند.
بعد ها، زمانی که ارتش نادر شاه افشار در لشکر برای فتح هند وکابل ناتوان ماند،از نیرو های جنگی لر ها برای فتح این دو کشور استفاده کرد و لر ها تنهایی هند وکابل را به تصرف خود در اوردند.
از جمله ایل های که در فتح هند حضور داشتند.
لر های لک. بهمئی ها .دشمن زیاری ها .استرکی ها .بودند.
این مطالب بر اساس اسناد تاریخی وبا منابع
معتبر نوشته شده است.وهر گونه تعغیر،وکپی این مطالب،توهین به مردم لر می باشد.
# ↑ تاریخ وارد شده در <code>|تاریخ=</code> را بررسی کنید ([[راهنما:خطاهای الگوی یادکرد#bad%20date|کمک]]); پارامتر <code>|پیوند=</code> ناموجود یا خالی ([[راهنما:خطاهای الگوی یادکرد#cite%20web%20url|کمک]])
== منابع ==
| |||